Dark with moonlight. ||NisBar||

|e i g h t|⁸

Nisa barışı aramak için ayağa kalktığında barışın bulduğu sopayı tutup ayaklanmıştı. Barışı barakada göremeyince barakaların arkasına doğru yürümeye başladı. Barışın yalnız başına oturduğunu görünce yanına gitmek için yaptığı bir hamle de Aycanın yanına gittiğini görmüştü.

"Nasılsın?"

"İyiyim sağol sen?"

"Bende iyiyim. Nisa nerde?"

"Baraka da uyuyor."

"Sende tek kaldın yani."

"Evet."

"Bence takım içine girmelisin. Nisa seni dibe çekiyor gibi. Performans olarak çok iyi ama sanki siz birbirinizi yalnızlaştırıyorsunuz. Sen çok başarılısın erkekler arasında mert Sercan bunlarla bir arada olup finale gidebilirsin. SMS çok önemli biliyorsun. Mert birinci çıktı bir ara."

Nisa barışın bir şey demediğini görünce kaşlarını çatmıştı.

"Mert sercanı falan çağırsana."

Aycan gülümseyip hızla mert ve sercanı çağırmaya gitmişti. Nisa sinirle tırnaklarını sopaya geçirmişti.

"Ooo barış bey demek aycanın dedikleri mantıklı geldi."

"Belki."

Mert'in sözlerini ve sercanın kahkahasını duyunca hızla barakaya gidip uzanmıştı. Bu adada sadece barışa güvenmişti. Ama bu yaptığı. Onu yaralamıştı. Barış sadece onun için arkadaş değildi. Ciddi anlamda ona değer veriyordu. Çok değer veriyordu. Onun güvenini kırmıştı. Sinir ile ayağa kalktığında barış barakanın yanına gelmişti.

"Uyandın mı? Nasılsın?"

"İyiyim sağol. Ben bi revire gideyim."

Barış kafa sallayıp yardım etmek için hareket ettiğinde nisa kollarını çekmişti.

"Kendim kalkabilirim sopayla zor değil zaten."

Barış kafa sallayıp geri çekildiğinde nisa revire yürümüştü.

Barış Murat|

Adaya geldiğimizde herkes uyumaya gitmişti. Umrumda değildi kimseye gidipte beni niye yazdınız demezdim zaten. Tek bir kişi hariç. Kızlar barakasına döndüğümde nisaya bakmıştım. Hâlâ oturuyordu. Beni görünce kafasını çevirmişti.

"Gel."

Ben yürümeye başladığımda o da sopa ile yürüyordu.

"Yardım etmemi ister misin?"

Kendimi tutamayarak sorduğum soru ile bana olan bakışı değişikti. Bende kendime gelip yürümeye başlamıştım. Bir kere olsun kendimi geri plana atmak istemiyordum. Bir kere. Ormana girdiğimizde ona döndüm.

"Neden?"

"Asıl senin yaptığın neden?"

"Ne?"

"Beni satarken beni de düşünme bir zahmet!"

"Ne diyorsun nisa?"

"Aycan Sercan Mert felan mantıklı geldi dimi konuşma! Ben sana benim için özelsin dedim!"

"Sen onu mu duydun?"

"Beklemiyordun sanırım nisa uyuyor zaten dedin."

"Nisa ciddi misin? Bu kadar mı güvenmedin bana!?"

"Belki."

Mert ve Sercan sırıtırken ayağa kalkmıştı barış.

"Siz beni gerizekalı sanıyorsunuz sanırım. Cidden nisayı bu yarışma için satabileceğimi düşündünüz yani. Ne diyebilirim ki? Kişi kendinden bilirmiş işi. Üzgünüm ama bu adadaki herkes toplansa bir nisa değil nisanın saç teli etmezsiniz. Önce karakterli olun. İnsanların hayatlarına değil kendi hayatlarınıza bakın. Hadi şimdi işinize."

Sertçe yutkunduğumda nisaya bakıyordum hayal kırıklığı ile.

"B-ben."

Bir şey diyememişti. Bende dememiştim.

"Barış ben.."

"Özür dilerim, sana o güveni veremediğim için."

Bunu söylediğimde başını eğmişti bende kafamı yukarı kaldırmıştım. Onda suç bulmuyordum. Ciddi anlamda kendimde sorun arıyordum. Haklıydı. Ben de onun yerinde olsam bende o durumda olabilirdim. Belki.

"Hadi uyuyalım."

Ağzını açıp bir şey diyecek iken ben yavaşça yürümeye başlamıştım. O da peşimden geldiğinde ikimizde yatmıştık. Ne kadar uyuyabilirdim ki.

Sabah uyandığımda etrafıma bakmıştım kimse yoktu. Derya ablayı gördüğümde yanına yürüdüm.

"Günaydın abla."

Bana gülümsediğinde yanına oturmuştum.

"Nasılsın? Ayağın nasıl?"

"Sağol barış iyiyim. Ayağımda idare eder sen nasılsın?"

"İyiyim bende."

"Gerçekten iyi misin?"

Yüzüne baktığımda o da bana dönmüştü.

"Nasıl?"

"Bu takımın sana yaptıkları nisaya yaptıkları az çok hikayeni de biliyorum. Sessiz sakinsin kimseye bir şey de demek istemiyorsun. Dün nisa gece boyu ağladı. Seninde gözlerin kızarmış uyumamışsın. İyi misin gerçekten?"

Derya abla böyle deyince ben kafamı eğmiştim. Derin bir nefes aldığımda omzuna vurmuştu o da. Haklıydı. İyi değildim.

"İyi değilsin. Değilsiniz. Yanlış bir şey yapmayacağını biliyorum ama kavgan kendin ile olmasın."

Derya abla kalktığında ben tek başıma kalmıştım ateşin başında. Sabah sabah bu kadar düşünmek bana iyi gelmemişti. Ayağa kalkıp yürüdüğümde gözüme uyuyan nisa takılmıştı.

"Nisa da gece boyu ağladı."

§|§|§

Klasik bir mevzu.

Hojdır.

Dram.

Mutsuzluk.

Gözyaşı.

Keder.

Ben bir şey dicem. Bir kitap var aklımda. Nisanın gidişinden bir gün önceden başlayıp 10 bölümlük bir intikam nisbar yazam mı?

Yaz derseniz hemen şuan yazıp ilk bölümü atacam.