Part 43
"ဖန်ရင်း..ဖန်သမားတော် "
အားနင်ခေါ်နေတာမကြားပဲ ခေါင်းငိုက်စိုက်လျှောက်နေတဲ့ ဖန်ရင်းရှေ့ကနေပိတ်ရပ်လိုက်သည်။
" အထိန်းတော်ကြီး "
" ဘာဖြစ်လာတာလဲ မျက်နှာက ဖြူဖတ်ဖြူရော်ဖြစ်နေတယ် သွေးမရှီတဲ့ဖုတ်ကောင်နဲ့တူတယ် "
"ကျွန်တော့်ဘာမှမဖြစ်ပါဘူး အထိန်းတော်
အရင်ကအရှင်ကို ကြင်ယာတော်အတွက်ဆို
လူအသက်တစ်ချောင်းကို ပုရွက်စိတ်တစ်ကောင် သတ်သလိုပဲ လွယ်ကူစွာ သတ်ခဲ့တယ်လို ထင်ခဲ့တာ "
" ပြောပြန်ပြီလားဒီစကား
အရှင်ကအဲ့လိုမဟုတ်ဘူး "
"ကျွန်တော့်သိပါတယ် အရှင်ကအဲ့လိုလူမျိုးမဟုတ်ဘူးဆိုတာ သိလ်ိုက်ရပါပြီ "
"ဖန်သမားတော် ဘာတွေပြောနေတာလဲ
နေမကောင်းဘူးလား "
အားနင် သမားတော်နဖူးကိုစမ်းကာ မေးလိုက်သည်။
" ကျွန်တော်နေကောင်းပါတယ် "
ဖန်ရှင်း အားနင်ကိုခါးကိုင်းဉီးညွှတ်ခဲ့ပြီး
ထွက်လာခဲ့လိုက်သည်။
"အရှင်ကအကြောင်းမဲ့လူမသတ်ဘူးပဲ တကယ်တော့ အရှင်ထက်ပိုပြီးကြောက်ဖို့ကောင်းတာက ငါကိုယ်တိုင်ပါပဲလား ငါ့ကတော့ အရှင်ကို စိတ်ဆင်းရဲအောင် လုပ်တဲ့သူမှန်သမျှ အကုန်သတ်ပစ်ချင်တယ် "
ဖန်ရင်းလမ်းဆက်လျှောက်ဖို့ အားမရှီတာကြောင့်ထိုင်ချလိုက်ပြီး သူရှေ့ ဖြတ်သွားတဲ့လူတွေကို ငေးကြည့်နေမိသည်။
🕌
"ဝမ်ဝမ် "
မင်ရန်ရှင်း ရင်ခွင်ထဲအိပ်နေတဲ့ ဝမ်လေးကိုနမ်းပြီးနှိုးလိုက်သည်။
" ထတော့လေ ကိုယ်တော်တို့
ညီလာခံတက်ရအုန်းမယ် "
" မတက်ချင်ဘူး အိပ်ချင်သေးတယ် "
မင်မင်းကြီး ထလိုက်ပြီး ဝမ်ဝမ်ကို
စောင်အပေါ်ဆုံးထိ ဆွဲခြုံပေးခဲ့လိုက်သည်။
" ကျင်းရီ "
" ဟုတ်ကဲ့ အမိန့်ရှီပါ အရှင်!"
" ဝမ်ကြင်ယာတော်နိုးလာရင် မနက်စာမစားခင်
အားဆေးတိုက်ဖို့ မမေ့တော်မူနဲ့အုန်း "
