DÖVMECİ || TEXTİNG

D|14

Herkese merhaba begonvillerim.

Dövmecinin yorum sayısının düşüklüğü sizi de rahatsız etmiyor mu?

Bölüm Şarkısı: Müslüm Gürses, gönül.
*
Kartal ile iki gündür konuşmuyorduk, en son attığım mesajdan sonra bana dönmemişti. Açıkçası dönmesini de beklemiyordum. Belki de benim tek isteğim şey beni sevmesiydi, görmesiydi. Şimdide onu yapmak için haraketlenmiştim.

Atlas ile hep takıldığımız Uçurtma kafeye gelmiştik, ikimizde göz alıcı görünüyorduk. Kafeye girdiğimizden bu yana bakışlardan da anladığımız kadarıyla gayet güzeldik.

"Agâh'ın dünkü storysini gördün mü?" dedi Atlas sinirle.

"Kuzeni bence," dedim omuz silkerek. Agâh dün bir kızla story atmıştı.

"Kuzeni ne alaka? Kuzenini tanıyorum o olamaz." dedi sinirle.

"Arkadaşı olabilir mi?" dedim storye tekrar bakarak.

"Belki ama bilmiyorum." dedi ellerini saçlarından geçirerek.

"Sakin ol, geliyorlar." dedim gülerek normal bir şeyden bahsediyormuş gibi.

"Hatta yanıma gel story çekilelim." dediğimde ayaklanıp yanıma yürüdüğünde Agâh'ın gözlerinin buraya kaydığını fark edip güldüm.

Atlas yanıma oturduğunda kamerayı ayarlayıp bir kaç story çekildik, aralarından bir tane beğenip attıktan sonra yoğun bir gıybete girmiştik.

"Kartal geldi." dedi Atlas pat diye, elimi hızlanan kalbimin üzerine koyma ihtiyacıyla yutkunup elimi sıktım.

"Kızım sen salaksın." dedim dişlerimin arasından.

"Ama boş bulundum." dedi dudağını büzerek.

"Bizim bir şekilde o masaya girmemiz lazım, böyle olmuyor." dedi Atlas üzgünce.

"Evet girmemiz lazım, sen Agâh'la sevgili olsaydın girerdik." dedim gergince.

"Âlâ!" dedi uyarır mahiyette.

"Aman tamam." dedim kahvemden bir yudum alarak.

"Âlâ!" diye bağırarak üzerimize doğru gelen kişiyle şaşkınlıkla ayaklandım.

"Doğaç!" dedim sevinçle, Atlas'ta ayaklanmıştı ikimizde Doğaç'a sıkıca sarılık. Doğaç bizim çocukluk arkadaşımızdı, Atlas ile ben ayrılmamıştık hiç ama Doğaç okumak üzere Ankara'ya gitmişti ve görüşmemiz azalmıştı, ama hiç kopmamıştık.

"Neden haber vermedin?" dedim ona sarılmaya devam ederek, onu çok özlemiştim.

"Sürpriz yapmak istedim." dedi sevinçle.  "Çok özledim sizi!" dedi aynı sevinçle.

"Bizde seni!" dedik aynı anda, sonrası film şeridi gibiydi ayrılıp masaya tekrar oturup konuşmaya başlamıştık, göz ucuyla yan masayı kontrol ettiğimde Kartal ile göz göze gelmemiz ile duraksadım. O da bunu beklemiyor olacak ki bakışlarını kaçırdı.

"Ee hangi rüzgar attı seni buraya?" dedi Atlas heyecanla. Atlas heyecandan Agâh'ı kontrol etmeyi unutmuş olacak ki o işte bana kalmıştı. Göz ucuyla Agâh'a baktığımda çatık kaşlarla Atlas ve yanında oturan Doğaç'a bakıyordu.

"Sizi özledim birde ailem zaten burada biliyorsunuz kızçelerim." dedi gülümseyerek. Doğaç değişmişti, boyu hala çok uzundu. Çocuk iki metreydi.. büyümüştü kaslanmıştı, yüzündeki kemikler daha belirgindi. Kumral saçları kıvırcıktı, su yeşili gibi gözleri vardı. Eskisen Doğaç ile Atlas'ı çok yakıştırıyordum. Ama sonra hepimizin birbirimizi kardeşi gibi görmesi durumuyla bu yakıştırmam son bulmuştu.

"Nergis ablaya uğruyoruz arada," diye lafa girdim.

"Biliyorum her gün konuşuyoruz kızçem." dedi gülerek.

"Şunlar sizinkiler değil mi?" dediğinde Atlas'la başımızı salladık. Ardından ben ayaklandım.

"Lavaboya gidiyorum." dedikten sonra hızla lavaboya gittim, aynada kendimi baktığımda içimden bir maşallah dedim. Ellerimi yıkadıktan sonra lavabodan çıkmış az ilerlemiştim ki birine çarptım, incir kokulu bir adama.

Kartal'a.
**
Bölüm Sonu.

ig: tosskaa1

Aile güçtür.