herkese merhaba!
Nasılsınız?
Ben iyiyim şükür.
Bölüm şarkısı: Cem Adrian, gül güzeli.
*
Yarım saattir hastane duvarını izliyordum. Ne yapacağımı, nasıl hissedeceğimi bilmiyordum. İçimde hiç bilmediğim bir tarafım: 'Ona veda et.' diyordu. Bir tarafım ise: 'O seni terk edip kendine hayat kurdu.' diyordu hangi tarafımı dinlemeliyim bilmiyordum.
Bir yabancının ölümü bile üzerdi bizi bazen o benim için bir yabancıydı, belki de değildi.
"Sezen'im." dedi Kartal beni kolları arasına çekerken. Başımı göğsüne yasladım. Huzuru onun kokusundan soludum. O, benim dağımdı.
"Ne karar verdin bilmiyorum ama, bu son şansın biliyorsun değil mi peri kızı? Eğer ona veda etmezsen ömür boyu pişmanlık duyacaksın." dedi Kartal saçlarımı severken.
"Benimle gelir misin?" dedim gözlerinin içine bakarak, başını salladı. Elimi tutup beni kendiyle beraber yürüttü. Babamın öldüğü odaya doğru ilerliyorduk ki kapıda kızını gördüm. Gerçek kızını, ayaklarım kendiliğinden adım atmayı bıraktı. Beni gördüğünde gözleri nefretle karardı.
"Senin yüzünden!" diye çığlık atarak üzerime doğru yürüdüğünde kaşlarımı çattım.
"Sırf seni görmek için buraya geldi! Sırf senin için! Sen onu affet diye! Sen onu affetmedin ve nazik kalbi bunu kaldıramadı!" diye bağırdığında Kartal beni onun yanından güvenle geçirdi. Ağzımı açıp bir şey diyemedim, onun acısı büyüktü. Babasını kaybetmişti, benim yüzümden babasını kaybetmişti. Bense babamı hiç kazanamamıştım.
"Baba.." dedim Kartal'ın kollarından çıkarak. Babamın yanına gittim, elini tuttum. Başına kadar çektikleri beyaz örtüyü indirdim. "Babacığım." dedim hıçkırırken. "Ne kadar garipmiş, Babacığım demek. İçine güven hissini ve sevgi hissini aynı anda veriyormuş. Koskoca kızım bunu daha yeni öğreniyorum." dedim duraksadım.
"Koskoca kızım dedim ama hiç öyle değilim. Hala küçücüğüm hala sen beni sev istiyorum." dediğimde Kartal'ın omzumu öpüşünü hissettim. "Küçükken belki gelirsin diye camlarımı açarak uyurdum ama sen hiç gelmedin."
"Ben seni çok bekledim ama sen hiç gelmedin ki, gelmek istemedin ki. Sen beni sevmedin, ben seni beni sevmemene rağmen sevmiştim." dedim ağlayarak. Kartal bana sıkıca sarıldı, ona sıkıca sarıldım. Kafamı kaldırıp gözlerine baktım: "Ben sevilmeyecek biri miyim? Beni niye sevmedi ki?"
"Sen en çok sevilecek kişisin peri kızım."
**
Bölüm sonu!
Finalde görüşürüz!
Aile güçtür.
YOU ARE READING
DÖVMECİ || TEXTİNG
Short StoryT A M A M L A N D I Nokta: Beni de o çizdiğin, ince ince ayrıntılarını düşündüğün dövmelerin gibi çizer misin? Nokta: Beni de dövme yapmayı sevdiğin gibi sever misin? Nokta: Çünkü ben sana aşık olmak üzereyim.
