Herkese merhaba!
Nasılsınız?
Ben çok iyi olmaya çalışıyorum!
Sınır: 45+vote 60+yorum
Bölüm şarkısı: Çağan Şengül, Tablo.
*
Sevgi, çok özel ve güzel bir nimetti. Her kalbin sahip olduğu bir özellikti. Sevgi herkesin sahip olduğu yüce bir duyguysa babam beni neden sevmemişti?
Baban sevebiliyordu Âlâ, baksana tüm sevgisini bölüştürdüğü ailesi tam karşında oturuyor. Sense sadece bakıyorsun.
Sen vаrsın yа tüm dünyаlаr kаlаnım
Bi' tаblo istedim fаkаt
Sen seç bütün renkleri
Onlar bir tablo gibi karışındaki duvara asılıydı, lakin sen renklerini bile seçmemiştin.
"Gitmiyor muyuz?" dedi Işıl Hanım, biyolojik babamın karısıydı.
"Size dışarda beklemenizi söylemiştim." dedi babam kaşlarını çatarak.
"Sıkıldık." dedi kızı.
"Sezgi." dedi babam uyarır bir tonlamada.
Sezgi, Sezgi, Sezgi.
İsimlerimizin benzerliği ve hayatlarımın kopukluğu arasında duraksadım.
Hiçbir zaman babasına şımaran bir kız olmamıştım değil, olamamıştım.
"Sezen sen olmalısın," dedi kız bana aşağılayacı şekilde bakarak.
"Âlâ ben." dedim alayla. Samimiyetsizce güldü.
"Babamın sizi bırakıp gitmiş hala neden görüşmek istiyorsunuz?" diye sordu aşağılayıcı bir tavırla.
"Sezgi, kes sesini." dedi babam.
"Senin baban bizi bıraktı ama görmek için yalvaran kapımda ağlayan o'ydu. Daha dünün göz yaşları var kapımda." dedim kahkaha atarak.
"Babam sizin görüşmek istediğinizi söyledi." dedi umursamaz bir tonlamada.
"Çık dışarı!" diye bağırdı babam, Sezgi ona kırgınlıkla bakıp ayağı kalktığında babam gözlerini yumdu ve ayaklanıp ona sarıldı: "Özür dilerim kızım bağırmak istemedim." dediğinde duraksadım. Bir yere tutunma ihtiyacı hissettim ve o an Kartal beni kendine yasladı.
Benim kırıldıktan sonra yaramı sarmak isteyen onarmak isteyen bir babam yoktu, babam benim yaramdı.
"Gidin evimizden." dedi annem sakin bir şekilde, biliyordum onun içinde zordu. Onu aldattığı kadın karşısındaydı. Biliyordum zordu ama geçmeyecek değildi.
"Seni hiçbir şekilde hayatımda istemiyorum. Sen yoktun, şimdi var olamayacağını anla. Seni istemiyorum." dedim kesinkes bir sesle. Babam bana hüzünle baktı.
"Senin bana böyle bakmaya hakkın var mı!" diye bağırdım Kartal'ın kollarından çıkarken, "Senin benim karşıma geçip konuşma hakkın var mı! Sen bizi terk ettin terk! Beş parasız kaldık, aç yattık! Seninki çiçek almaya çıkmak değildi, sen bizi bıraktın. Kendine yeni bir hayat kurdun, şimdi bunları sen yapmamışsın gibi karşıma gelip böyle konuşman çok yersiz."
"Annemden de benden de uzak dur. Sen bizim ailemiz değilsin, aile yaramızsın."
***
Bölüm sonu.
Âlâ haklı mı?
Kartal ve Âlâ ile ilgili ne düşünüyorsunuz?
Babalar yaradır kızlarına benim babamda yara bana.
-Anonim
Aile güçtür.
YOU ARE READING
DÖVMECİ || TEXTİNG
Short StoryT A M A M L A N D I Nokta: Beni de o çizdiğin, ince ince ayrıntılarını düşündüğün dövmelerin gibi çizer misin? Nokta: Beni de dövme yapmayı sevdiğin gibi sever misin? Nokta: Çünkü ben sana aşık olmak üzereyim.
