DÖVMECİ || TEXTİNG

D|23

Selamlar!

Nasılsınız?

Bugünkü bölüm bayağı güzel olacak.

Arkadaşlar instagramdaki hesabımda kitaptaki karakterleri görebilirsiniz... ig:tosskaa1

Medya: Atlas Yargı.

Sınır: 35+vote 40+yorum

Bölüm şarkısı: Can Ozan, Toprak yağmura.
*
Yaklaşık iki saat beraber oturmuştuk sonra acil bir işinin çıkmasıyla evlere dağılmıştık. Şimdi ise Sezen olma zamanıydı.

Nokta: Seni biriyle gördüm.

Kartal: Arkadaşım.

Nokta: Öyle bir arkadaşın olduğunu bilmiyordum.

Kartal: Bende seni bilmiyorum.

Nokta: Güzel bir kızla yemek yedin, nasıl güzel geçti mi?

Kartal: Ya baksana

Kartal: Yeter

Kartal: Ya bana varlığını kanıtla, ya da bir daha bana yazma.

Kartal: Çünkü beni değiştirmekten başka hiçbir şey yapmıyorsun.

Kartal: Beni kimse değiştiremez, sadece ben istersem değişebilirim. Seninle konuşurken bir yanım değişmek istiyor, bir yanım değişmek istemiyor. Ben kendimle savaşmak istemiyorum.

Kartal: Bana savaşmama değer bir şeyler ver.

Yutkundum, çok fazla haklıydı. Aklıma gelen şeyle yutkundum. Böyle bir şey istemiyordum. Ama bir yanım da deli gibi istiyordu.

Nokta: Tamam.

Nokta: Sana benim bir şeylere değer olduğumu göstereceğim.

Nokta: Sadece dediklerimi yap olur mu?

Kartal: Beni zorlama.

Nokta: Seni zorlayacak bir şey değil birtanem. Ben sana kıyar mıyım?

Kıyamazsın, en kötüsü bunu senin biliyor olman.

Kartal: Ne yapmam gerekiyor.

Nokta: Her zaman yalnızken gittiğin o sahile git. Sonrasında bana yaz.

Hızlıca üstümü değiştirip evden ayrıldım, koşar adımlarla gördüğüm ilk markete girdim ve sepetin içine ihtiyacım olan şeyleri doldurdum. Olabildiğince hızlı hareket etmeye çalışıyordum. Koştur koştur sahile geldiğimde piknik örtüsünü yayıp üzerine iki sandviç, kola, yastık ve salata koydum. Ardından çalıların hemen arkasına girdim. Önümdeydi ama o önümde olduğunu bilemezdi.

Nokta: Orada senin için bir alan var, pikniği andırıyor. Oraya otur.

Kartal: Evet?

Nokta: Şimdi sadece hisset, iki sandviç var. İki kola var. O yastığın yanındaki göz bandını takmanı istiyorum.

Göz bandını taktığını gördüğümde, çalıların arkasından çıktım ve ona arkasından sarıldım. Aniden kaskatı kesilen vücuduyla bunu beklemediğini anlamıştım. Vücudu titriyordu. Ellerimi ellerinin üzerine koymadım, ellerimi tanırdı. Ellerimi göğsünün üstüne koydum. Bir dakika öyle durdum, ensesini öptüm. Yutkunulunun ağırlığı hissettim.

"Gerçeksin." dedi sadece, ellerinin hareketiyle ellerimi hızla çektim. "Gitme." dedi panikle.

Ensesini bir kez daha öptüm.

Sonrasında geldiğim yerden biraz daha uzağa gittim.

Nokta: Şimdi o yastığa yat diğer yastığı yanına koy, ben hep seninleyim Kartal. Senin hislerindeyim, hislerinim. Beni bir tek sen biliyorsun, seni bir tek ben biliyorum. Biz birbirimizin özeliyiz. Birbirimizin en gerçeği biziz.

***
Bölüm sonu begonvil dallarım.

"Beklenmeyen şeyler beklenmeyen anlarda olur."
-Mev.

Sizi seviyorum!

"Ne zaman hiç gitmeyeceksin?"
Oruç Aruoba.

ig: tosskaa1

Aile güçtür.