DÖVMECİ || TEXTİNG

D|32

Herkese merhaba canlarım.

Nasılsınız iyi misiniz?

Ben çok ama çok yoğunum bölümü uyumak üzereyken yazma kararı aldım. Bakalım neler olacak?

sınır: 40+vote 60+yorum

Bölüm şarkısı: Hadise, küçük bir yol.
*

Âlâ: Sevgilim?

Âlâ: Hala işten çıkmadın mı?

Âlâ: Aloooo!

Âlâ: Seni seviyorum.

Kartal: Birtanem?

Kartal: İyi misin, çıkmadım işten henüz gelsene yanıma çok özledimmm

Âlâ: Geleyim sevgilim.

Koştur koştur evden ayrılmaya çalışırken annemin seslenmesi üzerine durdum.

"Âlâ, kızım," dedi annem hafif kinayeli bir tonda. "Küçük bir şeyi unutmuş olabilirsin," deyip kafasını yana yatırıp sırıttı: "Mesela bana sevgilin olduğunu haber vermeyi!" diye bir anda bağırmasıyla şokla ona baktım.

"Anne çok ani gelişti vallahi." dedim durumu toparlamaya çalışarak, annem tek kaşını kaldırarak bana baktı.

"Atlas söylemese haberim olmayacak." dedi üzüntüyle. Ulan Atlas!

"Gene dedikodu öğrenmek için satılmışım." dedim keyifsiz bir ses tonuyla.

"Sus kız, nereye gidiyorsun?" dedi kinayeyle.

"Ya anne ya!" diye sızlandığımda kahkaha attı.

"Hiç büyümeyeceksin değil mi?" dedi tatlı bir ses tonuyla.

"Büyümeyeceğim." deyip yanaklarından öptükten sonra evden çıktım.

Çünkü babası saçlarını bir kez bile okşamamış kız çocukları her zaman çocuk kalırlar, bir gün babası gelir de saçlarını okşar diye.

Baba, sen benim çocuk yanımdın ama çocukluğumu sökercesine aldın.

Dövme dükkanına girdim ve beni sekreteri karşıladı.

"Buyrun Âlâ Hanım, hoşgeldiniz." dedi sıcak bir ifadeyle.

"Hoşbuldum, Kartal nerede?" dedim gülümseyerek.

"Son iki dövmesi kaldı, şu an içeride dövme yapıyor." dedi açıklar nitelikle. Başımı sallayarak içeriye girdim. Rambo bir tişört giymişti, kol kasları çok güzel duruyordu. Dövmesinin üzerine eğilmişti çenesinin belirginliği kirli sakalları, karışmış saçlarıyla o çok güzeldi.

İşini öyle dikkatli yapıyordu ki hayran olunası bir tablo sunuyordu. Ama sanırım sadece bana sunmuyordu. Dövme yaptığı kişiye baktığımda sinirle gerildim, Hande resmen ağzının salyaları akarak Kartal'ı süzüyordu.

"Hey!" dedim geldiğimi belli etmek için, Kartal'ın duraksamasını gördüm. Gözlerini yaptığı işten ayırıp bana çevirdi, yorgun olmasına rağmen güzel bir gülümseme sunduğunda bende ona gülümsedim.

"Hoşgeldin," dedikten sonra Hande'ye bakıp tekrar bana döndü: "İçeride bir kahve iç istersen ayakta kalma, birazdan bitecek." dediğinde sorun yok anlamında kafamı salladım.

"Sorun yok, böyle sıkılmıyorum." dedim omuz silkerek.

"Ah bu arada ben Hande, Kartal'ın arkadaşıyım." dedi Hande kim olduğumu öğrenmek istediği çok belliydi.

"Âlâ bende, Kartal'ın s..." diyecekken sözüm Kartal tarafından bozuldu.

"Arkadaşım." dediğinde donup kaldım.

Dün bana sevgili olduğumuzu söyleyen adam bugün bir başkasına arkadaşı olduğumu söylemişti.

**
Bölüm sonu!

Kartal'ın amacı ne sizce?

Devamında neler olur?

"Çok sevdiğin ama geri döndüremeyeceğin kişilerin en kötü yanı; onları her hatırladığında seni tekrar tekrar terk etmeleridir."
- Lev Tostoy

Aile güçtür.