Letters Love, You

Last Chapter

Last Chapter: Promise

Simula nang naging kami ni Chubs ay palagi na siya rito sa bahay.. Wala akong pakealam dahil gusto ko din naman. I realized that what I felt with Kyle is just infatuation. What I have with Chubs is deep. I can't explain what I am feeling. I always want him to be with me. I don't want him to be with other girls. I know its not good. I just wanted to mark what's mine.

"Who's better? Me or your ex?" tanong niya noong nanood kami ng sine.. Nagsalubong ang mga kilay ko.. Kahit madilim ay kita ko pa rin ang mga namumungay niyang mata.

"Anong klaseng tanong iyan?"

"Please.."

"Ofcourse you.."

"I'm just insecure... maybe." nagkibit balikat siya at itunuon na ang pansin sa pelikula.

"Why? Why you'd feel like that?" hinawakan ko ang kamay niya nagpapahinga sa binti ko.

"He got you first... Ako dapat iyon. You should have spent all your firsts with me.." bigla akong nanlambot sa mga sinabi niya..

"Aww.. Its okay.." I caressed his hands and intertwined with mine.

"Tell me, I'll do better next time."

"You're the best, Chubs.. No need to worry.."

He always doubts himself. I don't know but he lacks confident because he was not my first boyfriend. All I did was to assure him that I am contented with what he can give. Ayokong magduda siya sa sarili niya.

"Ginagawa niya rin ba ito sayo?" tanong niya noong minsang ipinagluto niya ako ng paborito kong sinigang.

Tiningnan ko siya ng masama.

"Stop that!" bulyaw ko sa kaniya.

"I'm just.."

"I love you.." I told him for him to stop. That's what I always do to assure him that he is the one I love.

"Stop comparing.. You're the one I love okay? " napabuntong hininga siya at tumango nalang.

Minsan ay ito ang laging dahilan sa mga away namin. He always compare himself to Kyle.

"Pinupunasan mo din ba ang mga pawis niya--"

"Tumigil ka na.." sabay diin ko sa kaniya ng towel noong minsang may laro sila dito sa village namin. 

"Kasi diba..."

"Chubs!! Can't you stop it! Ayoko niyan!" sabay tapon ko sa kaniya ng panyo.

"Uwi na nga lang ako! Kainis.." ramdam kong namumula na ang mukha ko sa inis sa kaniya. Padarag kong kinuha ang cellphone at tubig sa bag niya at hindi nagpaalam na umalis. Hindi ko napansin na sumunod pala siya.

"Uyy sorry na.." sabay hila niya ng kamay ko para harapin siya.

"Ilang beses ko na iyang sinabi sayo.."

"I just can't help it.."

"Don't you love me enough that you have to ask about my ex? Lagi nalang tayong ganito.. Nakakainis ka na.. Anong gusto mo? Bumalik nalang ako kay Kyle?"

"Hey, Hey.. No.. That's not what I meant. I'm sorry for making you upset" tinangka niya akong yakapin ngunit lumalayo ako.

"Kailan ka titigil ha!.. Nakakainis lang kasi!" nabasag ang boses ko sa huling sinabi.. Nagbabadya na ang mga luha ko.

"Sorry na.. Titigil na."

That is how we always end.. Kapag hindi pa ako umiyak ay hindi pa siya titigil.