Deal With The Hearttrob (COMPLETED)

Kabanata 13

Meisha's Pov.

Nandito na kami ngayon sa sasakyan ni Xander.

Nakatingin lang ako sa bintana.

"Why are you sad?" Tanong niya sa 'kin, napaharap naman ako sa kan'ya tinaasan ko siya ng isang kilay.

"Ha?" Nagtataka kong tanong. Sad ba ako?

"Bakit ka malungkot?" Pag-uulit niya ng tanong. Umayos naman ako nang upo hanggang sa humarap ako sa kan'ya.

Ano sa tingin niya hindi ko naintindihan ang una niyang tanong? Hello, I can speak, english, tagalog, korean, and chinese.

"Hindi naman ako malungkot eh." Saad ko. "Eh bakit gan'yan mukha mo?" Tanong niya sa 'kin saka ako sinulyapan.

"Ano kasi..." 'Di ko alam ang sasabihin ko. Wala lang naman ako siguro sa mood kaya mukha ako sad.

"Kasi?"

"Pwede ba ako humiling sa 'yo ng isang kundesesyon?" Tanong ko sa kanya, shit kinakabahan ako wala na ako ma-isip na dahilan eh.

"Ano 'yun?" Tanong niya saka ako nilingon saktong pagtigil ng sasakyan dahil red light naman.

"Pwede bang 'wag mo 'kong pagbawalan lumapit kay Zack?" Tanong ko dahil si Zack lang ang tao tingin ko makakaintindi sa problema ko.

"What!?" Sigaw niya, ngumuso naman ako saka deretsyo tumingin sa kan'ya.

"Fine." Napipilitan niyang sabi.

"Talaga?"

"Yeah, kung 'yun ang makakapagpasaya sa 'yo, Babe." Diniinan niya pa 'yung babe.

"Thank you."

Gusto ko magtanong, gustong-gusto ko magtanong sa kan'ya kung gusto niya ba ako. Dahil lintek masyado siyang pa-fall.

Pero, hindi ko magawa. Dahil ayaw kong umasa na gusto niya rin ako, at mahal niya rin ako.

Dahil siya namismo ang nagsabi na. Pang-temporary lang ako. Temporary girlfriend niya lang ako.

"Meisha!"

"Hey!"

"Meisha!"

"Ha?" Gulat kong tanong, saka mabilis napatingin sa kan'ya na kanina pa pala ako tinatawag.

"Nandito na tayo. Ano bang iniisip mo?" Takang tanong niya sa 'kin

"Ah wala, tara na." Sabi ko nanguna lumabas

"Babe.."

"Hmm..." Tanging sagot ko.
Dahil feeling ko namumula mukha, bakit ba niya kasi ako tinatawag na babe.

"Nasaan ang mga magulang mo?" Tanong niya hindi naman ako sumagot ngumiti lang ako sa kan'ya saka iniwan siya roon

***

Xander's Pov.

Tahimik lang ako nakaupo rito sa table namin habang sila Ethan at Cyrill ay nagdaldalan. Kanina ko pa kasi iniisip na wala talagang naalala si Meisha nang gabi nalasing siya. Dahil ng tanungin ko siya kanina ay imbes sagutin ang tanong ko, ay iniwan ako.

"Cyrill, bakit hindi ka sumama sa mga 'yun?" Tanong ni Ethan.

"Ayaw ko, saka na." Lalaking-lalaki ang boses na sagot nito, kaya lahat kami ay nanlaki ang mata, the hell...

"Oy, bakit? Lalaking-lalaki boses mo?" Gulat ko tanong. Dahil mas lalaki pa 'yung boses niya sa boses ko.

"'Wag niyo sana sabihin sa kanila 'to ha?" Pakiusap niya sa 'min na mas kinagulat namin apat.

"I'm not a gay." Tumahalakhak niyang pag-amin. Pero paano?

"What?!" Sabay-sabay naming sigaw

"Sa halos apat na taon na inakala naming gay ka, hindi totoo 'yun?" Tanong ni Lyroy.

"Hindi."

"Eh bakit mo ginawa 'yun?" Tanong naman ni Ivan.

"Saka ko na sasabihin, pero, 'wag muna sa ngayon, ako nalang din ang magsasabi sa mga girls."

"Sige."

Bakit kailangan niya magpanggap na bakla. twelve or thirteen years old ng lumipat sa school namin si cyrill. Galing siya ng Delemento University pero laking gulat namin na bakla siya dahil ang school na 'yun ay bawal ang ibang sexuality, hindi ko maintindihan ang school na 'yon, masyado siguro mukhang pera dahil puro gangster ang mga bata roon pero hindi nila binibigyan pansin as long nagbabayad ng malaki ang mga students.

Maghapon lang kami nagsaya doon iba't ibang rides, iba't ibang laro.

Huli naming sinubukan ay 'yung horror booth pero mukha 'di natakot si meisha masayang-masaya siya kada rides at mukhang first time na nakasakay gan'yan ba ka-protective si Mr. Lim sa anak niya at mukha hindi siya nakaranas ng nga gano'n laro.

She really deserve a freedom.

My woman deserved privacy. Kaya kung kailangan ko siya bantayan ay gagawin ko. She need privacy and freedom, kaso hindi siya magkameron ng freedom dahil kailangan niya rin ng private life because her father is a famous business man.

If kailangan ko pumunta sa China or United States para kausapin si Mr. Lim, na Meisha deserve a freedom ay gagawin ko.

Dahil naawa ako kay Meisha na hindi niya magawa lumabas ng hindi tinatago ang tunay na siya.

"Babe." Pagtawag ko kay Meisha na busy ngayon sa cellphone niya.

"Yes?" Sagot niya.

"Are you happy?"

"Super." Nakangiti niyang sagot saka tinago ang cellphone niya sa bag niya.
"Sobra, hindi ko alam ang feeling na mararamdaman ko. Dahil pangarap ko lang noon na maglaro sa mga rides. Tapos ngayon nagawa ko na siya, Thank you, Xander." Masaya niyang kwento, ngumiti naman ako sa kan'ya.

"You're welcome."

"Xander..." Pag-tawag niya sa 'kin.

"Bakit?" Tanong ko saka binuksan ang makina ng sasakyan.

"Magagalit kaba... Kung may sekreto akong tinatago sa 'yo?" Kinakabahan niyang tanong. Mas nagulat ako ng hawakan niya ang kamay ko hindi ako nakaimik.

First time na siya ang gumawa ng move sa 'min, dalawa. Ba't... Parang nakakakilig? Nevermind.

"If my secret ako sa 'yo, 'Wag ka magagalit ha?" Nakikiusap ang tono niya. Hindi naman ako magagalit sa kan'ya. Dahil alam ko na naman ang sekreto tinatago niya.

"Of course. Bakit naman ako mamagalit?" Ngumiti ako saka pinisil ang kamay niya nakahawak sa kamay ko.

"Alam ko naman may dahilan ka kung bakit ka nag-secret sa 'kin."

"Pero sana, kung may-sekreto ka sa 'kin ngayon. Sabihin mo na agad." Mahinahon kong sabi saka sinimulan magmaneho. Wala naman ako narinig na sagot sa kan'ya maliban sa buntong hininga.

Ayoko sabihin sa 'yo na mahal kita, at gusto kita. Hanggang hindi mo pa kaya sabihin sa 'kin ang sekreto mo at hanggang hindi mo pa kaya magtiwala sa 'kin.

Ayoko sabihin sa 'yo na. Alam ko na ang sekreto sinasabi mo, ayoko sabihin sa 'yo na hindi mo kailangan itago sa 'kin ang totoo ikaw.

Dahil kahit ano pa ang totoong ugali mo, at kung kahit ano pa ang totoong Meisha na nasa likod nang mahinhin at tahimik na babae na kasama ko ngayon.

Wala pa rin magbabago.

Dahil ikaw pa rin ang Meisha minahal ko. At mas mamahalin ko pa ang totoong Meisha ng lubos.