Deal With The Hearttrob (COMPLETED)

Kabanata 28

It's been four months since umalis ako sa pilipinas, walang may alam, wala akong pinagsabihan, tanging si Amy lang dahil siya lang naman ang sumama sa akin papunta rito.

May balak naman sana ako magpaalam sa mga kaibigan ko lalo na kay Alexander, of course boyfriend ko siya may karapatan siyang malaman ang bagay na iyon, ang pag-alis ko but, unexpected ang nangyari eh, hindi nalang gumising si Lola, ang mother ni Bába.

Habang ang Mommy naman ni Amy lumalala na ang kalagayan that's why sumama na siya sa amin paputang USA.

Madalian panpalibing ang ginawa kay Lola pina cremate siya ni Bába para maisama sa libingan ng mga Lim. Sa China naganap ang madalian burol at doon na rin nilibing ang Lola ko, sa museo ng pamilya namin.

***

Dalawang buwan na rin ang nakalipas pero, hindi pa rin ako nakaka-move on sa pagkamatay ni Lola.

Gusto ko na naman bumalik sa pinas but, hindi ko pwedeng iwan si Lolo.

Si Bába kahit nahihirapan ay kailangan niya bumalik sa business dahil marami pa silang gagawin ni Mama, gano'n din ang kapatid ko, especially Kuya Zayden, mukha lang masaya si Kuya at pansin ko pinapakita niya lagi iyon sa asawa niya na he's okay pero, deep inside alam kong hindi, si Kuya Zayden sa mga Kuya ko ang pinaka malapit kay Lola, and I know isa siya sa pinaka na apektuhan..

Hindi ko alam kung hinahanap ba ako ni Xander or hindi, dahil nagpalit ako ng sim, of course hindi ko naman pwedeng gamitin dito ang sim sa pilipinas.

Laging si Amy lang ang kausap ko sa cellphone lagi siyang naiyak sa 'kin. Hindi niya kaya ang nakikita niya ang Mommy niya, nasasaktan siya, sa 'kin lang siya naiyak dahil ayaw niyang makita ng Mommy niyang nasasaktan siya. Gusto ko man siya samahan ay hindi ko magawa.

"Amy, kamusta kana?" Tanong ko sa kan'ya sa cellphone.

"Okay lang naman ako, marami pa rin kailangan bayaran, lumalaban pa rin naman si Mommy." Basag ang boses niyang sabi, na halata na sa oras na ito ay luluha na naman siya.

"Amy... Lakasan mo lang loob mo, okay? Need anything ba? Financial? Willing kami tumulong." Totoo iyon, sinabi na sa akin ni Bába once nagkaproblema sa pera ang kaibigan ko, huwag daw ako magdadalawang isip na humingi nang tulong sa kanila.

"May pera pa naman kami," pilit nalang ako napangiti.

"Meisha, bakit ang unfair ng mundo 'no? Gusto ko lang naman magmahal ng malaya at mahalin ang taong gusto ko hindi ko magawa, gusto ko maging masaya kasama ang pamilya ko, hindi pa nila ibigay." Humihikib na wika niya. Hindi agad akk nakapagsalita

Huminga muna ako nang malalim. "Hindi ko rin alam ang sagot sa gan'yan, Amy."

"Meisha, nagbukas kana ba ng IG account mo?" Pag-iiba niya sa usapan dahil siguro akong ayaw niyang makita siya ng Mommy niyang na iyak.

"Hindi pa, bakit?" Tanong ko.

"Open mo, nag-dm daw sa 'yo si Trisha importante lang daw." Sabi niya kaya dali-dali ko kinuha ang laptop ko.

Alam ni Trisha kung nasaan ako pero pinasabi ko sa kan'ya na 'wag niya ipagsasabi, last month lang niya nalaman. Naging mahirap din ang buhay ko sa pilipinas simula malaman ng media na anak ako nila Bába araw-araw may media sa labas ng school sa bahay kaya nahihirpan ako gumalaw nang maayos.

@Trisha_Lee:

Kamusta kana?
10:10 AM. Sunday.

hindi ka ba uuwi talaga?

1:12 PM. Monday.

Meisha si kuya nagtatanong kung nasaan ka hindi ko alam baka masabi ko
3:55 PM. Monday.

Meisha, umuwi ka naman dito nakakawa na si kuya araw araw na siyang naglalasing baka hindi na siya makatapos.
5:50 PM. Friday.

m

ahal na mahal ka ni Kuya kausapin mo siya ipaliwanag mo sakanya.

Behie narinig ko si kuya kagabi galit siya sayo hindi ko alam kung bakit.

meisha, laging absent si kuya anong gagawin ko ayaw niyang pumasok ikaw ang hinahanap niya.
6:00 PM. Saturday.

Napabuntong hininga ako.

Ann_Lim:

I'm sorry hindi ako makakauwi kailangan ko samahan sila bába

Pinatay ko na ang laptop ko, at nag-deactivate rin ako ng mga social media ko.

Mali ang ginawa kong hindi mag-paalam sa kan'ya dahil iniwan ko siya nang walang paalam.

Ibang-iba na talaga ako sa, Meisha noon na matapang, pasaway laging, sinusunod ang gusto niya pero, ngayon sobrang lambot ko, ang hina ko lalo na pagdating kay Alexander...

Nabalik lang ulit ako saka tinuan nang bigla tumunog ang cellphone ko.

"Hello?" Sagot ko.

"I miss you." Rinig kong sabi sa linya kilang-kilala ko ang boses na 'yun.

Hindi ako pwedeng magkamali pero, paano? Paano niya nakuha ang number ko? Maski si Trisha hindi alam ang number ko.

"Xander..." Naiiyak ako.

"I miss you so much, Babe." Malambing niyang sabi.

"I'm so sorry Babe, please, 'wag ka mapagod sa 'kin."

"I don't, uwi kana please."

"Not now, Babe, just wait for me please..." Paki-usap ko, dalawang taon lang babalik din ako, hindi na ako magtatago ng sekreto sa 'yo, hindi na ako magsi-sinungaling, magiging open na ako sa 'yo.

"I'll wait Babe pero, sana kausapin mo 'ko kahit sa cellphone manlang 'wag mo 'ko kakalimutan please? "

"Hindi kita kakalimutan, promise." Sagot ko.

"Babe, let's have a deal." Aniya na kinakunot ng noo ko.

"What kind of deal?" Taka kong tanong.

"Don't fine another man, only me, okay? Deal?" Tanong niya, nakinatawa kong bigla.

"Deal. Babe, I don't fine another man, deal." Nakangiti kong sabi.

"I love you, babe." Sabi niya.

"I love you too, just wait for me when I'm come back."

"I'll wait." Malambing niyang sabi.