Yürek yangınım

13. Kisim

Yusuf arabadaki kilitleri kilitledi ve sürdü. Elif cikmak icin elinden geleni yapiyordu ama imkan yoktu... Yusuf cok uzun bir yola gidiyordu.. Herseyi konusacak sakin bir yere...
Elif titriyordu korkusundan. Bilmiyordu ne olcak. Ve hic hoslanmamisti bu zorakiden...

Yolda hic konusmamislardi. Ikiside suskundu...
Bir saat sonra geldiklerinde yusuf kapiyi acti ve indi arabadan...
"Bu yaptigin zorbalik!" Diye bagirmisti elif ona..
"Beni dinle. Sadece bir kez. Sonra gidebilirsin.." Diye üzgünce konustu Yusuf. Bir umuttu iste belki ikna edebilirdi elifi.
"Neyini dinlicem. Basta anlatmadin simdi neden anlatma geregi görüyorsun" demisti elif.
"Cünki seni rahim icin COK SEVIYORUM kücük hanim"
Haykiriyordu Yusuf artik.. Engel olamiyordu kendine...
Susmustu elif. Ne diyebilirdi ki baska ...
Ikiside cok sinirliydi... Elif cok inatci bir kizdi. Öfkesine yenilip cantasini alip ve oradan gitmek istedi.. Yusuf onu engellemek icin önüne gecti ve durdumak istiyordu. Ama elife engel olmak mümkün degildi..
Yusuf ne yapicani sasirmisti... Aklina gelen tek birsey vardi.
Kosarak ona sarildi. Simsyki sarildi... Elif dona kalmisti.. Öylesine cok özlemisti ki onu. Ilk defa bu kadar yakindi.. Utaniyordu, ama ondan degil rabbinden...
Elif nefsine hakim olmak icin tevbeyi istifar getirdi.. Ondan uzaklasti ve "napiyorsun sen Yusuf" diye bagirmisti..
"Sana helalim olmadan dokunmayi hic istemedim, ama sana engel olamiyorum artik. Rabbim affeylesin beni." Demisti yusuf..
"Peki yusuf dinlicem seni.. Hadi anlat" demisti Elif. Onu dinlemeyi cok istiyordu.. Belki düzeltebilirdi. Kendini belki anlatabilirdi...
"Elif onlar benim en büyük hatam oldu... Evet ben gecmiste cok yanlis yaptim. Nefsimin esiri oldum.. Cok pismanim.. Ben seni hak etmiyorum haklisin. Ama seni hak etmek icin herseyi yapicam...
O kizlar hic bir zaman benim icin bir anlam ifade etmedi.. Onlar benim yanlisimdan haric baska birsey degil.. Evet en son Zehrayla birlikteydim ama sana yemin ederim cok pismanim. Hep yakisikliligima güvendim.. Rabbimin bana verdigi güzelligi yanlis seylere kullandim. Ve tevbe etmeye kaabeye gittim. Kirliligimi hic bir zaman kalbimden temizleyemicem haklisin. Ama rabbim demedi mi ne olursan ol yine gel diye. Bende gittim...
Tevbem den sonra dua ettim; Allahim sen hakkimda hayirli olani ver bana dedim, senin sevdigin kulunu gönder bana burada dedim. Ve sonra seni gördüm. Ayaklarina benim mührümü verdi rabbim. Yüregime de senin damgani vurdu Allah...
Ne olursun beni gecmisimle cezalandirma. Ben cektim cezami. Rabbim ilk defa bana bu kadar agir bir intiham verdi. Gecmisimle ezilmek oldu oda..." Demisti yusuf. Göz yaslari akiyordu.. Yusuf gercekten pisman görünüyordu...elifinden vazgecmek istemiyordu... Hic bu kadar zayif degildi yusuf. Ilk defa kendinde güvenicek birseyi yoktu.. Ilk defa anlamisti. Güzellik sadce bir hic ti. Insanin ici güzel olmadikca disinin gecici oldugunu anlamisti..
"Neden anlatmadin bunlari bana" demisti elif..
"Gecmisimden utaniyordum..." Diye cevap verdi yusuf. Basi yerdeydi. Artik sanki elifin yüzüne bakamiyordu... Cok pismandi...
Bir kac dakika sonra telefonu caldi ve ezan okundu.
Yusuf hic birsey demeden arabasina gidiyordu. Elif saskinlikla ona bakiyordu. Gidiyor saniyordu.
"Gidiyormusun? " diye sormustu elif.
Yusuf hic bir cevap vermeden arabasinindan seccade cikardi ikitane..
"Beni kabul etmiceni biliyorum. Son beraber namazimizi kilalimmi?" Demisti. Ve seccadeleri sermisti...
Bu söz elife cok agir olmustu.. Son namaz demisti.
Yusuf imamlik yapip namazi kildirmisti... Ikisindede bir huzur vardi...
"Allahim sen hakkimizda hayirlisini ver. Yarabbi ben pismanim, bütün yapmis oldugum günahlardan, insaAllah birdaha yapmayacagim.. Sen gönüllerin efendisisin. Senin kudretine sigindim" diye Dua etmisti yusuf...
Elif gercekten inanmisti artik pismanligina... Ama olmazdi artik. Cünki onu istemeye geliceklerdi...

Saha sonra eve geldiginde elif yusufa hic birsey demeden inmisti arabadan. Biraz gözyaslari ile indi.. Yusuf cok üzgündü. Onu kaybettigini düsünüyordu... Arkasindan öylece izledi onu....

Sonra yusuf arabasiyla yola ciktiginda yolda bir arkadasina rasladi. Cok eski bir okul arkadsiydi... Arabayi durdurdu ve arkadasiyla tokalasti.
Arkdsi ona " abi kiz isticez haftaya bana. Sonunda evleniyorum, kizda cok iyi bir kiz. " demisti arkadasi.
Yusuf biraz daha üzülmüstü. Arkadasina oda öyle bir haber vermek isterdi ama gecmisti artik...
"Hadi ya burdan mi kiz" diye sordu yusuf.
"Evet abi su ileride. Ismi ELIF....."