Real
Gulong gulo ang isip ko at sumali pa ang aking puso. Papaano nga kung totoo ang sinasabi nila?na hindi ko lang maalala si Chikage.When i first saw him when i came back i really felt something,i knew there's something but i coud'nt figure it out.I don't think i want to figure it.
A part of me wants to believe.Nung sa unit ay niyakap niya ako at tinawag sa endearment na 'honey'.Naniwala akong nag kamali lang sya pero nung kinulit at pinilit niya ako na mag trabaho sa kaniya...
Pero paano na?what should i do if all of this is true?hahayaan ko na lang ba iyon?nandyan si Trevor at hindi ko naman alam kung talagang dalawa nga ang boyfriend ko.Sobrang gulo!
Nang nadatnan ko sila na nasa ganuong pwesto pa din ay nangunot ang noo ko.Nawala lang ang tatlong bata.Binalingan ko si Traiah na yakap na naman ni Arthur.I don't really know why he's here.
Nagulat si Traiah nang sinamaan ko siya nang tingin.
"uwi na tayo"
sabi ko.
"pero Kalani-"
Tumalikod na ako at nag martsa palabas nang bahay.Nagulat ako nang umihip ang napaka lakas na hangin at bumuhos ang ulan.Yeah?may bagyo ba?
Hinila ako ni Mrs.Odessa pabalik sa loob para hindi ako mabasa nang ulan.Kinagat ko ang labi ko at hinarap siya.
"Kalani,maaaring hindi mo pa nga naaalala ang lahat but i know you'll regret it when you remember everything"
sabi niya habang hawak ang kamay ko.
"pero mrs.Odessa..."
Tumungo ako bago huminga nang malalim.
"naguguluhan po ako,i don't know what to do"
Pag amin ko.Nag angat ako nang tingin sa kaniya at hinaplos niya ang braso ko.
"listen to me.Kung maaari maniwala ka sa anak ko at sa pinsan mo.They're telling the truth"
"anak?si Chikage?"
Tumango siya at ngumiti bago ako binitawan.
"yes,at sa tingin ko ay hindi ko na kakayanin kapag patuloy pa syang nasaktan dahil sayo.Manatili ka dito kahit na maikling panahon lang.Be with him,im not lying .Wala akong dahilan para mag sinungaling at sabihin ang mga iyon.Hindi mo sya naaalala pero naaalala naman sya nang puso mo diba?"
Natulala na lang ako nang iwan niya ako.Kapag nakikita ko sya,bumibilis ang tibok nang puso ko ngunit ayokong aminin dahil hindi ko kayang tanggapin.I have Trevor at ayokong lokohin o pag taksilan sya nang puso ko.
nag si pasukan na sa kani kanilang kwarto ang mga tao dito maliban nalang samin ni Arthur at Traiah.Anak ni Mrs.Odessa si Chikage at siguro ay mga kapatid niya ang mga iyon.
"Hindi ka pa rin naniniwala?"
Tanong ni Arthur.Hindi ako umimik at itinikom na lang ang bibig.Bigla akong kinabahan dahil nasa iisang bahay lang kami ni Chikage at anytime ay pwede na naman kaming mag kita.Mag mula kanina ay hindi sya lumabas nang kwarto niya.
"know what?maybe he's crying like a child now in his room"
Dugtong pa niya.Naka upo kaming tatlo dito sa mahabang sofa at si Traiah ang katabi ko.Nang niyakap niya ako ay nilingon ko sya pero hindi pa din ako umimik.
"Hindi sya iiyak dahil lang dun Arthur"
Baling ko kay Arthur.Tinaasan niya ako nang kilay.
