-CHAPTER_41

9 0 0
                                    

Only One

Kung maaari lang na tahimik Na lang Ang buhay Na para sa amin kasama Ang aming mga anak.Pero alam ko sa sarili ko Na hindi.Iba si Chikage at ganun din Ang magiging anak namin,ngunit maipapangako ko Na maaalagaan ko sila at hindi ituturing Na iba.


Naiimagine ko na silang dalawa at kami ni Chikage Na masayang nag aalaga sa kanila...alam ko sa sarili ko Na mangyayari din iyon Pag dating nang panahon.




Nang imulat ko Ang Mata ko ay may naramdaman akong kakaiba.Hinang Hina ako at kaagad akong napa tingin sa aking tiyan.Nanlaki Ang mata ko dahil lumiit Na iyon.Naalala ko Ang nangyari bago ako mahimatay.

"Kalani,oh my!"

Nilapitan kaagad ako nang kakapasok lang Na si Traiah.Nasa kwarto namin ako at si Traiah lang Ang nandito.Gusto Kong malaman kung nasaan si Chikage ngunit gusto ko munang malaman kung nasaan Ang anak ko...dugo...no!no!it can't be!

Gustuhin ko lang tumayo ay hinang Hina Ang katawan ko kaya nanatili akong naka higa.

"Kamusta?anong masakit sayo?"

Mabilis niyang tanong.Nangilid Ang luha sa kaniyang mata bago hinaplos Ang aking muka.

"Where's...my...babies"

Mahina at hinang Hina Kong tanong.Halos pabulong Na lang Ang boses ko.

Natakpan nang palad niya Ang kaniyang bibig.

"Y-you need, strength."

Tumayo siya at taranta Na nag tungo sa may pintuan.

"I'll just call them"

Hindi pa ako nakaka imik para pigilan siya ay naka Alis Na kaagad siya at padabog na isinara Ang pinto.Bumuntong hininga ako at naka ramdam nang takot.Bakit hindi siya sumagot?did I lost them?No!

Bumukas din kaagad Ang pinto at iniluwa nito si Arthur,Traiah,Jelal at Almaiu.Nang pasara Na Ang pinto at saka pumasok Ang walang emosyon Na si Chikage.Ang bibigat nang awra nilang lahat.


Malamig Ang titig sa akin ni Chikage at parang may malaking atraso akong ginawa sa kaniya.Tumayo siya sa gilid ko at pinasadahan ako nang tingin.

"Where's the babies?"

Tanong ko pero Hindi Ito nag salita.

Nanginginig Ang labi ko at binalingan Ang Iba Na malungkot akong tiningnan.

"No!d-did I lost t-them?"

Nangilid Ang luha ko at namula Ang mata ni Chikage habang  na katitig lang sa akin at hindi umiimik.

Muntik na akong mawalan nag pag asa ngunit sa gitna nang katahimikan ay nakarinig ako nang iyak nang bata at sigurado akong hindi lang ako ang nakaka rinig nuon.Bumukas muli ang pinto at pumasok si Jake na may kargang isang baby naka balot sa sky blue na tela.

Nag angat siya nang tingin sa akin bago nag salita na ikina tulo nang luha ko.

"we save...Only one"

Umiling iling ako at narinig ang singhap ni Traiah at Almaiu.

"akin na yan"

Sabi ko  at pinilit na umupo.Nilapitan ako ni Almaiu para alalayan.Inilapit at ibinigay  naman sa akin ni Jake ang bata.Napangiti naman ako dahil ang ganda din nang kutis niya gaya ni Chikage at mapula ang kaniyang manipis na labi.

Umiiyak pa din ako kahit na naka ngiti.

"Nasan pa?yung kakambal niya?"

Tanong ko bago tumingin kay Chikage.Nag iwas siya nang tingin kaya nag salubong ang kilay ko.

He Love My BloodWhere stories live. Discover now