Harry Potter: Karanlık Anılar [Türkçe Çeviri]

Bölüm 10: Yüzleşme

Y/N: Bana bu hikayenin orijinaline ne kadar yakın olacağını soran birkaç kişi gördüm ve bunun cevabını merak edecek olan daha çok kişi olabileceğinden buradan cevaplamak istiyorum.

Başlarda gerçeğini daha yakından takip ediyordum çünkü üzerinden gidebileceğim iyi bir temelin olmasını, (özellikle de bu benim ilk HP kurgum olduğundan) ve ayrıca karakterleri bu haldeyken geliştirmenin daha kolay olup zamanımı az harcayacağını düşündüğümden istedim. Ama artık bulundukları koşullar büyük bir derecede değişmiş olduğundan karakterlerimin de değişmesi gerektiğini düşünüp geliştirdim (ayrıca artık bu evreni daha rahat kontrol edebiliyorum), ve hikayenin kalanı da yavaş yavaş gerçeğinden koparak ilerleyecek. ( Değiştirmemin bir diğer nedeni de artık hikayemin iki kitaptan daha fazla olması, eheheh.)

Birlikte ellerimizi ovuşturalım.

Çok büyük planlarım var... ve bu planlarımın başlangıcı biraz da olsa bu bölümde görünecek... Eh, bugünlük bu kadar monolog yeterli, bölümün keyfini çıkarın:)

Ç/N: Bana da iyi okumalar demekten fazlası düşmüyor, uzun süredir bölüm atamamış olmamıza rağmen hala okuyup oyladığınız için teşekkürler, yeni yılınız kutlu olsun!

Kitap 1 - Bölüm 10

Saat geç olmuştu, ve ofise giren karanlık garip bir şekilde sakinleştiriciydi. Snape mumun titrek ışığının duvardaki yansımasını izledi, üstündeki karanlık cüppe etrafındaki gölgeye karışıyordu.

Benim sorunum ne? O James'in oğlu!

Snape düşüncelerini toparlarken rahatlatıcı bir nefes aldı.

"Ama ayrıca Lily'nin de oğlu..." boş odada kendi kendine mırıldandı.

Severus sandalyesinde geriye yaslandı ve kendini zihnen boşalttı.

Potter'la İksir sınavından önceki değişimi düşündü, nasıl düpedüz şaşırdığını ve aslında gizliden gizliye çocuğun dediklerinden ne kadar hoşnut olduğunu anımsadı.

Harry'den ne kadar nefret etmek istese de, yapamıyordu. İlk günden beri nefret etmekte zorlanmıştı. Çok kez ona gençliğinde eziyet eden adamın oğlunu küçümsemeyi denese de her defasında kendini bunu yapamazken buluyordu.

Harry James Potter. Dış görünüşü babasınınkine çok benzemesine rağmen annesinin gözlerini almıştı; ayrıca babasının yeteneklerine sahip olması ve Quidditch sevgisi olmasına rağmen, annesinin kalbini almıştı.

Harry, Severus'un kafasını karıştırmıştı, tavırları ve hareketleriyle de kafa karışıklığını daha çok arttırmıştı. Snape, Harry'nin neden ya da nasıl Malfoy'la arkadaş olduğunu idrak edememişti ama durum buydu. Daha önceden hayalini bile edemeyeceği şekilde şu anda bir Gryffindor ile bir Slytherin'in arasında karşılıklı bir saygı vardı.

Draco'nun son seferki Cadılar Bayramı'nda bir sorunla karşılaştığını biliyordu ama o zamandan beri garip bir şekilde Slytherinler, Draco ile Harry arasındaki huzurlu etkileşime olumsuz bakmıyordu. Bu büyük ihtimalle o ifrit yüzünden olmuştu. Harry ise nasıl olduysa ifriti yok edip bir Slytherin'i koruduğu için büyük bir kitlenin saygısını kazanmıştı. Ve Draco'nun anlattığına göre pek çok kişi - hem Slytherinler, hem de diğerleri- Draco'nun Harry ve arkadaşlarıyla birlikte çalışıp ifriti dışarı çıkardığına ikna olmuştu.

Snape'i meraklandıran bir diğer konu da Potter ve arkadaşlarının neden gerçeğin bilinmesini istemediğiydi, Sonuçta Draco ifriti yenmemişti, hatta diğerleri onu zamanında ve sadece kırık bir bacakla bulduğu için şanslıydı. Potter ve arkadaşları Draco'nun hayatını kurtarmıştı, ve bu Potter'ın anormal büyüsü olmasaydı hepsi şu an çok büyük ve tehlikeli bir vaziyette olmuş olurlardı.