F R E E D (MarriageSeries#3) -COMPLETED

KABANATA 3

"Where are you going?" salubong sa akin ni Bjorn nang makalabas ako ng kwarto.

Bahagya pa akong nagulat dahil mukhang iniintay niya talaga ang paglabas ko. Sa paglipas ng ilang linggo ay muling nasanay ang katawan ko sa pananakit niya sa tuwing nalalasing ito.

Palihim ko siyang pinagmasdan. Kahit papaano ay nakahinga ako ng maluwag kasi hindi ito lango sa alak. Mas bayolente kasi siya kapag lasing, yung tipong hindi niya talaga ako tinitigilang saktan hanggang hindi ako hinang-hina.

"K-kay Ayesha. Y-yung isa sa mga kaibigan kong nasabi sayo noon sa telepono" nauutal kong sambit sa kaba.

Yes, in those four years I still manage to connect with him through text. Though he's always cursing me in reply.

I stiffened when he move forward and touch my face.

"Let's fvck before you leave" walang kalatoy-latoy niyang sambit na tila walang halaga ang bagay na hinihingi niya.

Lalong bumilis ang tibok ng puso ko sa kaba lalo na nang tumitig siya sa aking mata.

My throat went dry that I couldn't manage to speak.

Hindi na niya inantay ang sagot ko at malakas akong isinandal sa pader.

"B-Bjorn" garalgal kong tawag dito nang simulan niyang halikan ang leeg ko.

"Did your guy licked you like this?" he asked and licked my neck down to my collarbone.

Parang hiniwa ang puso ko sa sinabi niya. Hindi man niya tahakang sinabi ay isang pokpok parin ang dating ko sa paningin niya.

"B-Bjorn I need to go" mahinahong pagdadahilan ko kahit pa nanghihina ako sa kaba, lungkot at pagkabigo.

Tumigil siya sa pagkilos at inilayo ang kanyang ulo sa leeg ko saka mabagal na sinalubong ang aking paningin.

*PAAAAK!*

Isang malakas na sapak ang nakuha ko sa kanya.

Awtomatiko akong napahawak sa gilid ng aking labi, pinanatili ko sa gilid ang aking tingin habang nakatungo.

Don't fvckin cry Azaia. Don't ever again.

"Iyan na nga lang ang maitutulong mo sa akin napakarami mo pang dahilan! Isa ka talagang puta Azaia! Wala kang kwentang asawa!" he shouted and walked away.

I bit my lower lip and raised my head. I took a deep breath and gave it out. Inayos ko ng nagulo kong buhok at sinimulang lisanin ang lugar.

I'm strong. I am strong.

I mentally said in myself nang makasakay ako sa sasakyan.

"MW building po Manong" sabi ko sa driver at saka niya pinaandar palayo ang kanyang sasakyan.

Few minutes later, I finally reach my destination syempre with the help of the driver. I paid and checked myself before stepping out in the car. Naglagay ako ng kaunting powder sa mukha ko ng hindi mapansin ang pamumula ng ibang bahagi niyon bago pumasok sa kumpanya.

I knocked three times bago marahang binuksan ang pinto nang marating ko ng opisinang pinaglalagakan ni Ayesha. Ngumiti naman siya sa akin at tipid akong tinanguan nang magtama ang paningin namin.

"You want something?" tanong niya nang makaupo ako sa visitor's chair na nasa harapan ng working table niya.

"Coffee" I simply answered and put my things on the side.

Pinakiusapan niya ang nagsisilbi niyang sekretarya upang ipagtimpla kami ng kape na mabilis naman nitong sinunod.

She seems bothered by something kaya naman tinawag ko ang atensyon niya.