part- 1(အတိတ္သို႔အလည္တစ္ေခါက္ေရာက္ျခင္း)

36.2K 731 11
                                    

"သို႔...ခ်စ္သူ''

#For zawgyi

Part- 1(အတိတ္သို႔အလည္တစ္ေခါက္ေရာက္ျခင္း)

#ပစၥဳပၸန္

"မင္းတို႔ေသခ်ာစဥ္းစားၿပီးၾကၿပီလား"

ထိုေန႔ကေမာင္ႏွင့္ကြၽန္ေတာ့္ကိုလက္ထပ္ေပးခဲ့ေသာေ႐ွ႕ေနႀကီးကယေန့တြင္သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ေ႐ွ႕ကြာ႐ွင္းစာခ်ဳပ္ခ်ေပးရင္းေမးပါသည္။ကြၽန္ေတာ္တို႔ႏွစ္ေယာက္စလုံးဘာမွျပန္မေျပာၾကပါ။ေမာင္႔ေျဖ႐ွင္းခ်က္ကိုေနာက္ဆံုးအခ်ိန္ထိၾကားခ်င္မိေသာ္လည္းေမာင္ကဒူးေပၚတြင္လက္ႏွစ္ဖက္ကိုတင္ၿပီးဆုပ္ထားကာေခါင္းငိဳက္စိဳက္က်႔ေနေသာေၾကာင့္သူတစ္ဖက္ကိုမ်က္ႏွာလွည့္လိုက္ပါသည္။ဟက္..ဘာမွေျဖ႐ွင္းစရာမလိုဘူးထင္တယ္ေပါ့။

"ေ႐ွာင္ဟြားေလးႏွင့္ရီဟြားေလးတို႔ကိုမစဥ္းစားၾကေတာ့ဘူးလားကြယ္"

"ဟြားဟြားေလးတို႔မွာသူလိုအေဖမလိုဘူး
ကြၽန္ေတာ္တစ္ေယာက္တည္းေမြးႏိုင္တယ္မား"

"ေ႐ွာင္းက်န္႔!!''

ေမာင္လည္းသူလိုစိတ္ထိန္းထားရသည့္ႏွယ္မ်က္ႏွာတစ္ခုလုံးရဲၿပီးမ်က္ခမ္းစပ္ေတြရဲတြက္ေနပါသည္။သူ႔အထင္ဘဲျဖစ္မွာပါ။

"ဘာလဲ
ငါ့ကိုလက္ထပ္လိုက္ရလို႔စိတ္ညစ္ေနတယ္မလား
မင္းေပ်ာ္လိုက္ေတာ့
ငါomegaျဖစ္ေနလို႔မင္းမုန္းေနတယ္မလား
ဒီေန႔ကစၿပီးငါတို့မင္းေ႐ွ႕ကေပ်ာက္ကြယ္သြားေပးမယ္''

"ရန္မျဖစ္ၾကပါနဲ႔ေတာ့
စိတ္ဆံုးျဖတ္ထားၿပီးရင္လည္းစာခ်ဳပ္မွာလက္မွတ္ထိုးလိုက္ၾကပါေတာ့''

ေ႐ွ႕ေနႀကီးလည္းတားမရသည့္အဆံုးလက္ေလ်ာ့လိုက္ပုံရပါသည္။ငါလည္းအဲ့လိုပါဘဲေမာင္။ႏွလုံးသားကနာက်င္လြန္းလို႔မင္းကိုလက္ေလ်ာ့လိုက္ပါၿပီ။ေဘာပင္ကိုလွမ္းယူသည့္သူရဲ႕လက္ေတြကမသိမသာတုန္ရီေနသည္။မ်က္ရည္ေတြႏွင့္ျပည့္ေနသည့္သူမ်က္လုံးေၾကာင့္စာခ်ဳပ္ေတာင္ေသေသခ်ာခ်ာမျမင္မိ။ေနာက္ဆံုးေတာ့သူ႔ေနရာေလးမွာေအာင္ေအာင္ျမင္ျမင္လက္မွတ္ထိုးႏိုင္ခဲ့ၿပီ။စိတ္ကိဳဒဳံးဒဳံးခ်လိဳက္ေတာ့တင္းထားတဲ့မ်က္ရည္ေတြကပါးျပင္အႏွံ႔ေႂကြဆင္းလာၾကပါသည္။ေမာင္လက္မွတ္ထိုးမွာသူမျမင္လိုေတာ့ပါ။ထို႔ေၾကာင့္မ်က္လုံးသာမွိတ္ထားလိုက္ပါေတာ့သည္။သူ႔မ်က္လုံးတြင္ေတာ့ေမာင္ႏွင့္သူေတြ႔ဆံုပုံ၊သူတို႔မွားယြင္းခဲ့သည့္အခ်ိန္မ်ား၊သူတို႔လက္ထပ္ခဲ့သည့္အခ်ိန္မ်ားသာအစီရီေပၚလာပါေတာ့သည္။

သို့...ချစ်သူ(completed) Where stories live. Discover now