VVIP❣️
*ျပြတ္စ္*
"299 ဟမ္း......"
*ျပြတ္စ္*
"အမ္း......ေမာတာ ဘယ္ေလာက္ရွိျပီလဲ"
"300"
သစ္ကူးရယ္ခ်င္စိတ္ကိုထိန္းထားရသည္။
သူ႔ကိုယ္လံုးအဖိခံထားရတဲ့လူကိုအားမနာ သူၾကီးကေမာပန္းေနတာ။
တကယ္ဆို သစ္ကူးႏႈတ္ခမ္းေတြ ထူပူေနျပီျဖစ္သည္။
စိတ္ပါလာရင္ ကိုက္ဖဲ့တက္တဲ့ လင္ေတာ္ေမာင္ေၾကာင့္ လ်ွာဖ်ားေလးလဲနာလွျပီ။
ဒါ့အျပင္ ေအာက္ပိုင္းက လာေထာက္ေနသည့္ အေကာင္ၾကီးေၾကာင့္ လူကမလူးသာမလြန္႔သာ။
သစ္ကူးလႈပ္တာနဲ႔ ဘဲၾကီးအေကာင္က ပိုၾကြလာေတာ့တာ။
365ခါမျပည့္ခင္ ခြင့္ျပဳလိုက္လို႔ မျဖစ္ဘူး။
*ျပြတ္စ္*
"364 ဟူး......"
*ျပြတ္စ္*
"365 ဟမ္း......ျပည့္ျပီ......"
"အင့္......ေသပါျပီ"
သစ္ကူးရဲ႕ေဘးမွာေထာက္ထားသည့္ဘဲၾကီးလက္ေတြကအားေပ်ာ့သြားျပီး ကိုယ္ေပၚ အင့္ခနဲ ျပဳတ္က်လာသည္။
ေခါင္းကသစ္ကူးရင္ဘတ္ေပၚေမွာက္ကာ အသက္ခပ္ျပင္းျပင္းရွဴေနသည္။
"အားကလဲမရွိလိုက္တာဗ်ာ 365ခါေလးနမ္းရတာကို"
"ၾကည့္အံုး အခုဘယ္အခ်ိန္ေတာင္ရွိသြားျပီလဲ"
"10နာရီရွိပါေသးတယ္
အိပ္ရေအာင္ေနာ္"
"ဟင္း ဟင္း ရမလား အခ်စ္ကေလးရဲ႕
လာထားေနာ္ 365ခ်က္"
"လခြမ္း ေသေတာင္ေသလိမ့္မယ္
တစ္ရာပဲထား"
"နည္းတာေပါ့"
"150ဗ်ာ"
"နိုး မရဘူး"
"180"
"နည္းေသးတာပဲ"
"😒200"
"ကိုယ္ေတာင္အဲ့ထက္မကနမ္းေပးရတာကို"
"250😏"
"ဟင့္အင္း"
"ေအး လီးမွလာမလုပ္နဲ႔
ဖယ္လူကိုလာမထိနဲ႔"
"အမ္"
အတည္ေပါက္ၾကီးတြန္းဖယ္လိုက္သည့္ အလွေလးေၾကာင့္
မာန္ခုတင္ေပၚကေတာင္ျပဳတ္က်ရသည္။
ေနမေကာင္းတဲ့လူကလဲ အားသန္လိုက္တာ။
ေတာ္ေသးတာေပါ့ ဟိုးအရင္တခါလုိ ခါးနာသည့္အထိအားမထည့္လို႔။
