Chapters of My Life (On-Going)

Life is Beautiful

•Dedicated to MsKindGirl •

Heartbreak from my past relationship is still here. The scar that he gave, the pain, my suffering.

How can I accept the fact that he's now gone?

The man who taught me how to love and how it felt to be loved.

Araw-gabi, nangungulila ako sa kanya.

"Triiis! Kakain na tayo love."

"Loveee tanghali na po!"

Ang boses niya na gumigising sa'kin sa umaga.

Babyahe pa 'yan para lang makupunta sa'min araw-araw. Sobraaang aga pa ng koya niyo.

"Ano? Iiwan mo na 'ko?"

"Ano ba 'yang sinasabi mo?"

"Sabi mo naiinis ka na sa ugali ko."

"Hindi ako naiinis, ayoko lang na ganoon iniisip mo. She's just a friend, love."

Kahit pa kung minsan, madalas, okay fine PALAGI akong may topak at napakalas ng toyo.

Hindi niya ako sinukuan, hindi siya sumuko sa'kin, sa'min.

Ni isang beses hindi siya pumalya sa pagpaparamdam niya sa'kin kung gaano niya ako kamahal. Napakasuwerte ko dahil nakilala ko siya.

Sa mag-aapat na sana na taong magkasama kami doon pa nangyari ang trahedyang nagpabago ng buhay ko.

"L-love! Gumising ka, love hindi na kita mahal sige. A-aba ang kulit! Bumangon ka diyan!"

Habang yakap-yakap ko ang malamig na katawan ng taong mahal ko. Humahagulgol at umaasang gumising siyang muli. Wala na siya. May sakit siya sa puso at hindi nagtagumpay ang operasyon niya.

Mas napaiyak ako ng maalala ko kung paano niya palakasin ang loob ko na para makumbinsi sa pagpapaopera niya. Okay lang sa'kin 'yun pero natatakot ako.

"Love, magaling ba 'yung doctor?"

"L-love 101% percent ba?"

Hinawakan niya ang baba ko at inilapit sa kanya.

"Don't worry. Kakayanin ko, superhero si Doc. Babalik ako, love. Bubuo pa tayo ng pamilya."

Pero sinungaling rin pala siya. Hindi niya ako binalikan. Hindi.

Magbuhat ng mangyari 'yun wala na akong gana sa lahat ng bagay, sa buhay.

"L-love miss na miss na miss na kita." Saka ko niyakap ang regalo niyang stuffed toy. Napakapikit habnag may tumutulong likido sa'kin mata at umaasa na sa muling pagmulat ng mata ko, nandiyan na siya. Na sana panaginip na lang ang lahat.

Ilang taon na rin magmula ng mawala siya.

Isang araw nagising na lang ako na tila may nagtutulak sa'kin sa isang bagay. Mula sa kadiliman napunta ako sa liwanag.

"Sister Tris, tara na po sa loob."

Ngumiti ako sa kasamahan ko saka tumango.

Nagdesisyon akong magmadre dahil pakiramdam ko dito ang buhay ko.

I gave myself to God. Beside, the man that I loved is now in paradise. I know, he's proud to me for seeing me here, serving for God.

I saw the light in every darkness at night. I'd learned that learn to look at the bright side. The path that you need to lead, where you can see and appreciate that life is beautiful.