Some clouds don't rain

Chapter 4

Chapter 4

Today is one of those days that Dr. Clara checks my mark. Nasa medical room kami ngayon. I seem to notice her oddly mood so I just kept my mouth shut. Strange. Maybe she has a problem.

After she asked me detailed questions and did some test, I noticed my marks are swelling and it felt itchy.

“you should stop taking your medicine for now. There is a big risk if you continuously taking it. The new antihistamines that I gave you was sure effective but after I did the test on you… I saw that it intensified your allergy reaction again.” she suddenly said.

Folded arms, she look at me with  sympathy on her eyes.

Malungkot lang akong ngumiti sa kanya.

This happen all the time. It’s not new to me but I’m still affected. All the changes we made where all useless. Lahat isa lang ang kinalalabasan. All the allergy medicine I take where both cure and pain in me.

“I’m sorry Hebi, all I can do is to prevent your symptoms.” Aniya.

“Don’t be sorry doc, you already did your best and you’re still doing it for me. But I guess, all we can do was to prevent it.”

Tumayo na ako dahil tapos na naman siya pero bago ko mabuksan ang pinto may pahabol pa siyang sinabi.

“You know you can still be cured hebi… just wait okay?” I noticed her teary-eyes.

I just nodded at her before leaving there.

Sana nga Doc, sana nga.

Matamlay akong umakyat ng namataan ang pababang si Hugo. Nagulat siya ng makita ako. I just raised my brow to him. Dahan-dahan siyang bumaba. His hands where at his back like his hiding something. Or was he? Nakumpirma ko ng mahagip ng mata ko ang isang papel. Nang nakalagpas na siya sa akin di ko na nakitang maiigi kung anong nandoon dahil nilagay niya na sa kanyang harap. I shrugged my shoulders. Baka sa module niya lang.

I doze off to bed after it. Kinatok lang ng hapon na. I heard dad will go somewhere. I wear my orange rib-knit cardigan and a black lounge short. I just did a messy bun to my jet black hair before going downstairs. Nakitang kung kumakaway na sina mommy at hugo sa paalis na si daddy kaya minadali ko ang paglalakad. Malapit na si dad sa gate ng sumigaw ako.

“Dad! Be safe out there.” Humihingal pa ako ng sumigaw.

He just smiled at me. At dumiritso na sa sasakyan na nag-aantay sa labas. Ngayon ko na lang ulit nakita si dad na umalis. Nakakapanibago.

I went to the kitchen to make some avocado salad. I was bending in front of the refrigerator to get the avocados when someone shouted.

“What the heck! Ate your underwear is showing!” sabi ni hugo.

“Aayusin ko. Wait…kunin ko lang ‘tong avocado.”

Hulog nang hulog tong mga avocado sa tray kaya pabalik-balik ko ding inaayos.

“but kuya Clave is here!”

“stop joking around, kinukuha ko pa ‘tong avocado oh!”

Hawak ko na ang tray ng tumayo akong maayos. Laglag ang panga ko ng makita kong hindi lang si hugo ang nasa kusina. Nag-init ang mukha ko ng makita si Clave na iniiwas ang tingin sa direksiyon ko. I saw him gulped two times bago kinunot ang noo.

“See! Ayan tuloy mukhang lalong na uhaw tong si kuya.” Tumatawang lumapit si hugo sa akin para kumuha ata ng tubig kay Clave. Kinirot ko sa tagiliran ng nakalapit sa puwesto ko.

“ouch!” mahinang sabi niya habang tumatawa parin. Baliw!

Tahimik na lang akong gumawa ng salad ko. Na conscious tuloy ako sa suot na shorts kaya pasimple kong binaba. Ngunit napadapo ang mata ko sa kay clave na nakatingin sa kamay kong pinangbaba. Damn!

Di ko na lang pinansin. Kung pwede ko lang iwan ‘tong ginagawang salad sana ay ginawa ko na. Pero nahati ko na kase ang mga avocado. Na tyempohan pang wala si ate olive dito kaya di ko mautos. At baket ba nandito ‘tong si Clave? Session nila ba ngayon? Ba’t di ko alam?! Pag-sasabihan ko si mommy mamaya. Ayokong nagugulat na lang akong may manyak dito sa bahay. Kainis! Napahiya tuloy ako. Nararamdaman kong mainit parin ang mukha ko kaya malamang pulang-pula parin ako ngayon. Akala ko kase nagbibiro itong si hugo, hindi pala.

Inabot ni hugo ang isang glass pitcher kay clave at isang baso.

“Dalhin mo narin itong pitcher kuya at Ikaw na mag-salin baka mauhaw ka pa.”

Clave chuckled at Hugo’s remark.

He looked at me with amusement in his eyes before turning his back at me. I want to say something to stop him but all that emerged from my lips was a whispered. Damn him!

I was murmuring the whole time I ate my avocado salad. Pinilit ko na lang ubusin lahat dahil nawalan na ako ng gana. Tsk. Natapos akong kumain may kahihiyan parin sa sarili.

Napahinto ako sa paglalakad ng may nakitang tao sa sala. It was poppy! Tinakbo ko ang distansiya namin. Nanggigigil kong hinawakan siya sa mukha at niyakap. I miss her. Kahit isang araw lang naman kaming nagkakilala at sa maling sitwasyon pa, malapit agad ang puso ko sa kanya. Natuwa rin siya ng makita ako. It’s like she miss me too.

“Hello ate Hebi! Ang ganda niyo po.” Masigla niyang bati sa akin.

Natawa ako sa sinabi niya.

“Aw thank you, you’re beautiful too… and you’re wearing your favorite color again. I like it.”

“thank you po. Gusto po kase ni ate. She likes yellow a lot and my favorite color is pink po talaga but I always wear color yellow for her because she always wear white now.”

Tumindig ang balahibo sa sinabi ni poppy. May nakikita ba siyang hindi namin nakikita? Patay na ba ang tinutukoy niya? Shit. I awkwardly smiled at her.

“i-is that it? How sweet of you naman baby. F-for sure she’ll appreciate it. At bakit ka pala nandito mag-isa sa sala?”

Malapit ko na talagang i-umpog itong si hugo. Isa rin yang si Clave! Hayaan ba namang mag-isa dito ang kapatid niya.

“May kinuha lang sa taas yung dalawang kuya po.”

Nahagip ng mata ko ang papasok na si ate olive kaya tinawag ko.

“Ate pwede po bang handaan niyo ng merienda itong si poppy at pakisamahan narin po saglit dahil magpapalit lang po ako sa taas.”

“sige hebi ako na ang bahala.”

I tapped poppy’s shoulder before going to my room. Pag-lapit ko sa pintuan ng kwarto ko may narinig akong may kumalabog sa malapit na pintuan. It’s from the library. Lumapit ako para sana tignan pero nakalock ang pinto pero rinig ko parin ang nag-uusap, malabo nga lang. Mukhang may seryosong pinag-uusapan si Hugo at Clave.

“She has to know this.”

“this is not the time for her to find out Hugo, hindi pa ngayon.”

Umalis na lang ako dahil hindi ko masyadong narinig ang usapan.