Lean On My Shoulder(COMPLETED)

CHAPTER FOURTEEN

Zahania's POV

What a bad day!

Hindi ko alam kong bat ako naiinis kay Andrew. Para kasing ako ang out of place dito.

"Oh we're here. Dito ang classroom nating tatlo" she's smiling while gazing Andrew

Bumaling si Andrew sakin at ngumiti. Tinitigan ko lang ito sa paraang nagtatanong ng Anong ka ngiti-ngiti sa sinabi niya?

"So?" Mataray na sabi ko

Napamaang naman si Andrew at itong kaibigan niya sa sinabi ko. Eh ano sa tingin nila ang isasagot ko? alangan namang titigan lang namin tong classroom na to.

"Pasok na tayo" Ngiting sabi ni Andrew

"Finally" I answered

A lot of students looking us in this classroom at nakakailang yon. Pero may isang lalaking nagsalita

"Hi Zahania" tawag nito sa akin. Hindi ko siya kilala pero ang ganda ng mga ngiti niya sakin.

"Kilala mo ba yan?" kunot noong tanong ni Andrew sakin.

" No" Maikling sagot ko na kinanguso ni Andrew.

"Dito ka na sa tabi ko Zahania wala namang nakaupo dito" Sabi nang lalaking hindi ko naman kilala.

" Doon ka nalang Zahania, Tsaka gusto kong magkatabi kami ni Andrew Hihihi" Sabat nitong babae na kanina ko pa pinagtitimpian.

"Ikaw nalang don Mica. Kami ni Hania ang magtatabi" sagot ni Andrew sa kanya dahilan para mapairap ako.
Duh? as if he doesn't like to be with the girl he always thinkin!

"No Andrew, I'm fine" Ngiting sagot ko sa kanya na kinangiti naman ng babae

" Hani--" Hindi natapos ni Andrew ang gusto niyang sabihin dahil agad akong nagsalita

" You miss her right? So I'm giving you time" Then i smiled sarcastic before going to the boy with chair!

Napamaang na tumingin sakin si Andrew na para bang hindi makapaniwala sa iniasta ko. Napairap naman ako ng agad siyang hilain ni Mica sa dalawang upuan na bakante.

" Hmmm. Hi I'm Jasper Nicolas" Ngiting sabi sakin nong lalaking tumawag sa akin kanina. Ngumiti ako sa kanya bago sumagot

"Zahania Martinez" Nilahad ko din ang kamay ko baka akalain niyang masungit at maarte ako. Well kind of, but slight lang naman.

Sinulyapan ko si Andrew na kanina pa pala ang sama ng tingin sa akin. Bakit siya nagagalit? Dapat nga magpasalamat siya dahil binigyan ko sila nga oras para makasama ang isat-isa. Tsssk!

Bumaling ako kay Jasper na katabi ko, may kinukuha itong notebook na may nakalagay na Arts of making you ano kaya to?

"What's that?" tanong ko

"Ahh hehehe. You don't remember me huh? " tanong din ang sinagot niya. Remember him? Hmmm.

" Sorry, I don't know what you saying"

"Remember the boy in your house gate who give you chocolate old back then? " Ngiting sabi niya, napatingin naman ako ng diretso sa mga mata niya.

Parang may naalala nga ako. Siguro mga 6 years old ako non. Pero hindi malinaw sakin.

"The boy escape you in the park?" Napahalakhak siya. At duon ko naalala ang lahat.