Chapter 9 🖤[Z]

339 41 13
                                    

ေဒါက္ေဒါက္
"ကို႔အခန္းကိုကိုယ္ဝင္တာေတာင္ တံခါးေခါက္ေနစရာလိုလို႔လား"

"ဒီတိုင္းက်‌ေနာ္ကက်င့္သားမရေသးလို႔ပါ"

"မင္းပစၥည္းေတြ ငါအကုန္ခ်ထားၿပီးၿပီ
နားလိုက္အံုး ပင္ပန္းေနတယ္မဟုပ္လား"

.......

"အိုက္ယား ပါးပါးေလး သမီးညမေလးမလိုခ်င္ေသးဘူးေနာ္ တခန္းထဲေျပာင္းေနလို႔အေကာင္းမွတ္ပါတယ္"

"ဝမ္ဝမ္!!!!!!!!!!"
ႏိုးလာေတာ့ ခါးကိုတင္းက်ပ္ေနေအာင္ဖတ္ထားတဲ့ လက္တစံုကိုခံစားမိသည္။မ်က္လံုးကို အသာေလးဖြင့္ၾကၫ့္မိေတာ့ရင္ခြင္က်ယ္ႀကီးက ေစာင့္ႀကိဳလို႔ေနသည္။ရင္ခုန္မလို့ကျံုရံုရိွေသး မမနက္စားဖို႔လာ‌ေခၚတဲ့မေအေဘးေလးနဲ႔ တိုးရတယ္လို႔။အေဖကို ေျပာသြားလိုက္တာမ်ား။

"ဘာျဖစ္လို႔တုန္း ကေလးကိုမေအာ္ပါနဲ႔" ရိေပၚရဲ့အာၿဗဲသံေၾကာင့္ ေရွာင္က်န႔္ႏိုးသြားၿပီးေမစလိုက္ျခင္းျဖစ္သည္။

"ဘာျဖစ္ရမွာတုန္း ေျပာသြားတာမၾကားဘူးလား ငါ့ကိုသက္သက္ရန္လာစေနတာ"

"ကေလးနဲ႔တုၿပီးရန္မျဖစ္စမ္းပါနဲ႔ ကေလးကသူ႔တို႔ပါးပါးေတြကိုခ်စ္လို႔စတာပါ"

"က်ေနာ္ကိုကမွာတာ ဘာလိုခင္ဗ်ားသမီးေတြကိုေမြးခဲ့မိပါလိမ့္ေနာ္ ခင္ဗ်ားကို မိတၲူကူးထားသလားပဲ တပံုစံထဲ က်ေနာ္ကိုဆို
ေနအံုး
လက္ကိုအခုလႊတ္လိုက္
ဘာလို႔ ခင္ဗ်ားကက်ေနာ္ကိုဖက္ထားရတာလဲ!!!!!!!!"

............
"ေျပာစရာရိွတယ္"

ေျခာက္ေယာက္လံုး ထမင္းစားပြဲမွာ လူစံုတက္စံုထမင္းစားေနရင္း ဝမ္မားကစၿပီးေျပာလာတယ္။

"ကေလးေတြေက်ာင္းပိတ္ရက္ကို ကေလးႏွစ္ေယာက္ရယ္ ငါတို႔ႏွစ္ေယာက္ရယ္ နယ္ခနျပန္မလို႔ "

"က်ေနာ္လဲလိုက္မယ္ ခြင္တင္ထားၿပီးၿပီ"ေရွာင္က်န႔္ကထေျပာသည္။

"ဘာ မင္းကခြင့္တင္ၿပီးၿပီ "

"အင္းေလး မင္မပါရင္ ငါပါမျွဖစ္မွာေပါ့"

"မလိုက္ရပါဘူး"

"ဘာလို႔တုန္း"

"ငါမလိုက္ရလို႔ေလ"

Russian Roulette(ရပ္နား)Where stories live. Discover now