THE PAIN [ Completed ]

24(Z+U)

[Zawgyi Version]

ျမဴေတြ စိုင္းေနတယ္...မုွန္ဝါးဝါး နဲ႔ အေ႐ွ႕ကို တိုးသလား
အေနာက္ကို ဘဲ ဆုတ္မိေနသလား မသိရေအာင္ပင္ ျမဴ
ေတြ ဖံုးေနတယ္...ထိုျမဴ ေတြထဲမွာ ပိတ္မိေနတဲ့ ေကာင္ေလးကေတာ့

ဝမ္ရိေပၚ...."

"ဟင္...ငါနာမယ္ဘယ္သူေခၚတာလည္း ကိုကိုလား"

"ကိုကိုလားဟင္....က်ေနာ္အရမ္းေၾကာက္ေနလို႔ လာေခၚပါကိုကို"

"ကိုကို....ကိုကို!!!"

ကုတင္ေပၚ ကအျဖဴေရာင္ေကာင္ေလး ရဲ႕ ေအာ္သံေၾကာင့္ ေဘးနာက
လူတစု လုွပ္လုွပ္႐ွား႐ွားျဖစ္သြားသည္...

"သဲငယ္...ရိေပၚ...ကိုကို ရိွတယ္ေနာ္..."

ဟုဆိုတာ ေ႐ွာင္က်န္႔ က မ်က္ရည္မ်ားစီးက်လ်က္ ေျပာေနသလို
ေဟာက္ရြမ္းကလည္း က်ိရန္ ရင္ခြင္ထဲတြင္ငိုေနသည္...

ဒီအေျခအေနက ဘာလိုလည္း....?တေယာက္ေယာက္မ်ား
တခုခု ျဖစ္ေနလို႔လား?

ေ႐ွာင္က်န္႔ အသံကို ၾကားၿပီးမွ အျဖဴေရာင္ေကာင္ေလးက စိတ္ခ်သြားဟန္
ျဖင့္ ဘာသံမွ မထြက္ေတာ့ဘဲ ၿငိမ္ၿငိမ္ေလး အိပ္သြားျပန္တယ္ လို႔ထင္ရ
ေအာင္ အခန္းငယ္ေလးဟာ ပကတိ တိတ္ဆိတ္လ်က္...

1 စကၠန္႔...
2 စကၠန္႔...
3 စကၠန္႔...

"ဒုန္း"

က်ယ္ေလာင္စြာပြင့္လာေသာ တံခါး သံေၾကာင့္ ေ႐ွာင္က်န္႔ အျဖဴေရာင္
ေကာင္ေလး လက္ကို ဖြဖြေလး လႊတ္ေပးကာ အခန္းထဲ ဝင္လာသူ
ကို ေမ်ွာ္လင့္တႀကီး ၾကည့္ေနသည္....ထိုလူကေတာ့..

"ဟန္ဝူထန္"

"သိၿပီ...ေ႐ွာင္က်န္႔"

ဝူထန္ရဲ႕ စကားသံ အဆံုး ေ႐ွာင္က်န္႔မ်က္ႏွာေပၚက မဲ့ျပံဳးေလး ျဖစ္ေပၚ
လာကာ ေဟာက္ရြမ္း က လည္း တအ့ံတျသ ျဖင့္ၾကည့္ေနေလသည္..
က်ိရန္ကေတာ့ သိၿပီးသား ဟူသည့္ပံုစံ ႏွင့္ရပ္ေနသည္...

အို...ထိုအခန္းငယ္ေလး ထဲတြင္ လူပိုႏွစ္ေယာက္ဟု ထင္ရေသာ
လူႏွစ္ေယာက္ရိွေသးသည္...ထိုသူေတြကေတာ့..

"ဦးေလးယဲ့ ေျပာခ်ိန္တန္ၿပီထင္တယ္"

"ဟူး....ေကာင္းၿပီ...အမွန္ေတာ့ ဖုန္းယဲ့ ကို....အင္း...ရိေပၚကို
ဦးေလး ေတြ႔ခဲ့တာက........."