Zawgyi
လွုပ္ရြရြျဖစ္လာသည့္ခႏၶာေလးေျကာင့္ ေရွာင္းက်န့္နိုးလာမွန္းသိသျဖင့္ ဝမ္ရိေပၚ ေရွာင္းက်န့္ပါးေလးကိုတစ္ခ်က္နမ္းလိုက္တယ္။
"က်န့္ ကိုယ္ညီလာခံၾကြဖို့ သြားျပင္ဆင္ရဦးမယ္
မယ္မယ့္အေဆာင္ကိုသြားခ်င္ရင္ သြားနွင့္ေနာ္
ကိုယ္လာျကိုမယ္"
ေရွာင္းက်န့္ မ်က္လံုးေတြကိုဖိပြတ္ျပီးတစ္ဖက္သို့လွည့္လိုက္တယ္။
"မသြားေတာ့ဘူး
က်ြန္ေတာ္ သိပ္ေနမေကာင္းလို့"
"ဟုတ္လား
ခဏေလး ကိုယ္သမားေတာ္ေခၚလိုက္မယ္"
"မလိုဘူး"
"..."
"သမားေတာ္ေခၚရေလာက္တဲ့အထိမဟုတ္ပါဘူး
ဒီတိုင္း နည္းနည္းေခါင္းကိုက္ေနလို့"
ဝမ္ရိေပၚ ေခါင္းျငိမ့္ျပီး ေရွာင္းက်န့္နဖူးျပင္ေလးကိုနမ္းတယ္။
"အဲ့တာဆို ကိုယ္ ဟိုကေလးမကိုေဆးပို့ခိုင္းလိုက္မယ္"
ေျပာျပီး ဝမ္ရိေပၚထြက္သြားတယ္။
ထိုအခါမွ ေရွာင္းက်န့္ ေရခ်ိုးခန္းထဲအျမန္ေျပးဝင္တယ္။
...............................................
ဝတ္ရံုလဲေပးရသည့္အပ်ိဳေတာ္မ်ားက သူတို့တာဝန္ျပီးစီးျပီျဖစ္၍ ဝမ္မင္းျကီးအေဆာင္ထဲမွအသီးသီးထြက္လာျကတယ္။
"မင္းျကီး"
အနည္းငယ္အေလာတျကီးျဖစ္ေနသည့္ကိုယ္ရံေတာ္ခ်န္းပံုစံေျကာင့္ ဝမ္ရိေပၚ ေျပာေစဆိုသည့္သေဘာျဖင့္ မ်က္ခံုးပင့္ျပတယ္။
"ဟိုေဆးဆရာေလးက စားေသာက္ဆိုင္ကိုလည္းလာရွာတယ္တဲ့"
"အကုန္နွုတ္ပိတ္ျပီးသားပဲကို
ဒီဟာေလးေလာက္နဲ့ေတာ့ ကိုယ္တို့ခ်န္းေလးက ဒီပံုစံျဖစ္စရာမလိုဘူးထင္တယ္
ဘာေတြမ်ားထပ္သိလာလို့လဲ"
ရင္းနွီးသည့္အသံုးအနွုန္းနဲ့အေခၚခံလိုက္ရေသာေျကာင့္ ကိုယ္ရံေတာ္ခ်န္းေခါင္းကိုငံု့ခ်လိုက္တယ္။
"အဲ့ေဆးဆရာက ဒီေန့န်န္းကုန္းျမို့ကိုထြက္သြားတယ္လို့သိရပါတယ္
သူ့အေနအထားနဲ့ဆိုရင္ ဘယ္လိုမွသိစရာအေျကာင္းမရွိေပမယ့္ တစ္စံုတစ္ေယာက္ကကူညီေပးေနတဲ့ပံုပဲ"
