🔇 SILENCE 🔇

🔇Silence_25🔇

မ်က္စိတစ္ဆံုးျမင္ေတြ့ေနရတဲ့ အရာေတြဟာသိပ္ကိုလွပသေလာက္ ကြၽန္ေတာ္ဘ၀ဟာ မလွခဲ့ဘူးဆိုတာ သူသိခဲ့ရင္

လြင့္လြင့္လူးလူးတိုးေဝ့လာတဲ့ ေလၫွင္းေတြလို႔ ကြၽန္ေတာ္ဘ၀ကို ကြၽန္ေတာ္မပိုင္ခဲ့ဘူးဆိုတာ သူသိခဲ့ရင္

ကြၽန္ေတာ္ ပ်ံသန္းၾကၫ့္ရမလား?

ေတးဆိုငွတ္‌ေတြလိုေတာင္ပန္ေတြကိုျဖန႔္က်တ္ရင္ သြားလိုရာကို လြပ္လပ္စြာပ်ံသန္းခြင့္ရႏိုင္ဖို႔အတြက္‌ေလ..

လက္ႏွစ္ဖတ္ကိုဆန႔္တန္းမိရင္ တိုက္ခက္လာတဲ့ေလေငြ့ ေအးေအးကိုေထြးပိုက္ဖို႔အတြက္ႀကိဳးစားၾကၫ့္ေတာ့ တားျမစ္သံ သဲသဲကိုၾကားလိုက္ရတယ္

ကြၽန္ေတာ္လွၫ့္မၾကၫ့္ခ်င္ခဲ့ဘူး လြပ္လပ္မူဆိုတာမရိွခဲ့တဲ့ကြၽန္ေတာ္ဘ၀ ခ်ဳပ္ေနွာင္မူေတြနဲ႔ပဲရွင္သန္ေနရေတာ့မဲ့ကြၽန္ေတာ္ဘ၀က ကြၽန္ေတာ္ရဲ့အေနာက္မွာရိွေနခဲ့တယ္မလား

ဒါေတြအားလံုးကို အဆံုးသက္လိုက္ခ်င္ၿပီး လြတ္လပ္ျခင္းဆိုတဲ့အရာဟာကြၽန္ေတာ္ မ်က္စိအေရ႔ွမွာတစ္ဆံုးျမင္ေတြ့ေနရေပမဲ့

တားျမစ္သံ တိုးတိုး‌ေလးကကြၽန္ေတာ္စိတ္အဆံုကို ဖမ္းဆြဲတယ္

ကြၽန္ေတာ္ကိုဘယ္သူကမွမလိုမရိွၾကဘူး ဆိုတဲ့အသိကို ထိုအသံတိုးတိုးေလးကေလွာင္ရယ္တယ္

ဟုတ္တာေပါ့ ကြၽန္ေတာ္အတြက္ သူရိွေနခဲ့ေသးတာပဲ

*************
"""

အခါတိုင္းေန့ေတြနဲ႔ မတူပဲ ဒီေန့ဟာကြဲျပားထြက္ေနသည္က မနက္အေစာ‌‌ေစာ ေနမထြက္ခင္အခ်ိန္မွာပင္ ကြၽန္ေတာ္တို႔ႏွစ္ေယာက္ရဲ့ လက္ထပ္မည္‌ေနရာသို႔သြားေရာက္ေနျခင္း

တဖြဲဖြဲက်ေနတဲ့ ႏွင္းေတြကိုကားမွန္ျပင္အတြင္းကေနသာေငးၾကၫ့္မိရင္ ကားေမာင္းေနတဲ့သူ႔ကိုတစ္ခ်က္လွမ္းၾကၫ့္မိေတာ့ ခပ္ၿပံဳးၿပံဳးျဖစ္ေနျပန္တဲ့ ႏွူတ္ခမ္းလႊာပါးပါး

ရာသီဥတုရဲ့အေအးဓာဏ္က သူဆုပ္ကိုင္ေပးထားတဲ့လက္အေနြးခ်ိန္ကိုေလ်ွာ့ခ်ဖို႔အတြက္ မတတ္ႏိုင္ဘူးထင္ပါရဲ့ ကားအတြင္းမွာေတာ့ သူ႔အၿပံဳးရိပ္ေတြနဲ႔ ခပ္ေနြး‌ေႏြးရယ္