Aglon Geçidi [YiZhan]

Bölüm 5

"Çok yakışıklıydı."

Xiao Zhan dün gece duyduğu onca şeyi bir şekilde sindirebilmişti fakat son duydukları tüm gece boyunca gözlerini kapatmasına engel olmuştu. Koskoca elf kralını kendine aşık edip bütün bu acılara sebebiyet veren kişi bir erkekti.

 Genç adam sökmek üzere olan şafak sırasında yattığı yerde zaman ilerlediği zaman ne yapacağını düşünmekten kendini alamıyordu. Elflerin insanlar yüzünden yaşadığı bütün zorluklardan sonra ona güvenmemeleri oldukça olağan bir durumdu. Xiao Zhan tüm bu ön yargıyı yıkmak istiyordu. Herkesin eskiden olduğu gibi birlikte yaşaması iki tarafın da yaraları sarmasını hızlandırabilirdi.

Ne yazık ki elfler bir adım atmış olsa da insanların yaptığı planlar bu durumu çıkmaza sokuyordu. Genç adamın endişeleri her geçen saat artıyordu. Evet bir şekilde geçitten geçmiş, kendini kabul ettirmişti ama bundan sonrası için hiç bir plan yapmamıştı.

Henüz ismini bilmediği elflerin ve en önemlisi elf kralının güvenini kazanmak şuan için yapacağı ilk şeydi. Peki ya sonra? 

Şuana kadar bağladığı klan liderinin oğlu elbette ki bir şekilde kurtulmuştu ve kendince planlar yapmaya başlamıştı. Genç adam bu detayı en başından beri aklından çıkartamıyordu zaten. Elflerin her şeyi öğrendikten sonra kendisine güvenmelerinden ve yaptığı her şeyin olası bir savaşı engellemek için olduğuna inanmalarını ummaktan başka bir şey gelmiyordu elinden.

Tüm bu düşünceler altında ezilirken yavaş yavaş doğan günün ilk ışıklarıyla kapanmıştı genç adamın gözleri.

******

"Ne bekliyordunuz ki? En iyi diye gönderdikleri adama bakın, saat kaç olmuş kalkmak bilmiyor!"

Xiao Zhan kapalı gözlerinin ardından odasında toplanmış konuşan elfleri algılayabiliyordu. Konuşan elfin sert ve sinirli ses tonundan kim olduğunu tahmin etmek hiç zor değildi.

Uyansa da gözlerini açmadan dinlemeye devam etti genç adam. Çok geçmeden duyduğu naif ses tonuyla gülümsemeden edemedi.

"Dün ilk gecesiydi, uyumakta zorluk çekmiş olabilir."

Xiao Zhan daha fazla dayanamadığı için gözlerini açıp yattığı yerden gülümseyerek doğruldu.

"Ooo demek uyandığım zaman yalnız olmamı istemediniz. Günaydıın." 

Tüm dişlerini göstererek gülümsedikten sonra sert ifadesini bir an bile kaybetmeyen elf genç adamın bu rahat tavırlarından oldukça rahatsız olmuş ve konuşma ihtiyacı hissetmişti kelimelerinin nereye gideceğini bilmeden.

"Nerede olduğunu hatırlatmak isterim. Burası ne senin sıcak yuvan, ne de biz annen yerine gelip seni uyandıran kişileriz. Neden burada olduğunu hemen unutmaya başlamışsın!" 

Rahatsız edici sessizliğin hakim olduğu odada genç adam duyduklarından sonra hissettiği şeyleri bir kenara bırakarak alaylı sesi ve yüz ifadesini bozmadan karşısındaki elfin sözlerini yanıtladı.

"Ahh üzgünüm dostum sıcak yuvamda beni uyandıran bir annem hiç olmadı. Ama haklısın bir an önce kendimi disipline sokacağım." gülümseyerek sonlandırdığı cümlesinden sonra belki de geldi geleli sert görünümlü  elfin gözlerinde öfke ve nefretten başka ilk kez farklı bir duygu görmüştü.

Ona acımalarını istemediği için hemen konuyu değiştirdi genç adam. "Eee şimdi ne yapıyoruz,  görevim ne?" hevesli ses tonu bir nebze olsun odadaki gergin havayı dağıtırken yanına oturan ve gülümseyerek ona bakan elf  Xiao Zhan'ın bu çocuksu tavırlarını çok sevimli bulmuştu.