Zawgyi
"ဂ်င္ဂ်င္!! ငါ့ဆံပင္ေတြလႊတ္ေပးေနာ္!!"
"ဟြန္႔အြန္း....ငါ့ပြားကိုဟြဲထားအရင္ဟြတ္ေပး!! အား!!"
ရန္ပြဲရဲ႕အစကဘယ္ကစတယ္ဆိုတာေသခ်ာမသိေပမယ့္
အတင္းဆြဲကုပ္ခံထားရတဲ့ပါးေတြေၾကာင့္စကားသံေတြလည္းမပီျပင္ေတာ့ပါ။
အခ်ိန္ၾကာလာတာနဲ႔အမ်ွပိုနာလာတာေၾကာင့္ ေအာ္ဟစ္ရင္း
လႊတ္ေပးဖို႔ေျပာေပမယ့္ သူဆြဲထားတဲ့ဆံပင္အံုကိုေတာ့က်စ္
က်စ္ပါေအာင္ဆုပ္ကိုင္လို႔ထားသည္။
"အဟြန္႔...ဂ်င္ဂ်င္ အီးဟီးဟီး အင့္ ဟင့္ လႊတ္ေတာ့!!!"
"ဟယ္...ကေလးေတြဘာျဖစ္ေနၾကတာတုန္း??!!"
ကေလးမေလးရဲ႕ေအာ္ငိုသံက်ယ္က်ယ္ေၾကာင့္ ျခံထဲကိုဝင္
လာတဲ့အမ်ိဳးသမီးဟာေျခလွမ္းတို႔ကိုအ႐ွိန္တင္ကာ အိမ္ထဲ
ကိုအျမန္ဝင္လာေတာ့သည္။
"ေဆာ့ဂ်င္!!! ဂ်ဴဝန္းကိုလႊတ္လိုက္ပါဦး ကေလးနာေနၿပီ!!"
ကေလးႏွစ္ေယာက္ဘယ္ကစၿပီးဒီလိုေတြျဖစ္မွန္းမသိေပမယ့္
ကိုယ့္သားကိုပဲအရင္လႊတ္ခိုင္းရေတာ့သည္။ဒါေပမဲ့ ေဆာ့ဂ်င္
ကေခါင္းတြင္တြင္ခါၿပီး သူဆြဲထားတဲ့ကေလးမရဲ႕ဆံပင္ေတြကိုပိုတင္းၾကပ္လိုက္ပံုရသည္။
"အား!! မာမားကင္မ္ေရ "
"ဂ်ဴဝန္းလည္းလႊတ္လိုက္ေတာ့ေနာ္ ႏွစ္ေယာက္လံုးနာကုန္
ၿပီ...သူငယ္ခ်င္းေတြရန္မျဖစ္ပဲခ်စ္ခ်စ္ခင္ခင္ေဆာ့ဖို႔ေျပာထားတယ္ေလ"
စကားနဲ႔ေျပာေနရင္နားမေထာင္ၾကေသးတာမို႔ သူမကပဲႏွစ္
ေယာက္လံုးလက္ေတြကို္ဖယ္လိုက္ၿပီး ကိုယ္ေပၚကိုဆြဲခ်ီလိုက္
သည္။
"မာမားေဈးသြားဝယ္တုန္း ေကာင္းေကာင္းက်န္ခဲ့ဖို႔မေျပာ
ထားဘူးလား ဟင္? ဂ်င္ဂ်င္? ဝန္ဝန္း? ေျဖဦးေလ"
ဒီလိုသံုးေလးႏွစ္အရြယ္ကေလသံမာၿပီးဆံုးမရင္လည္းနားဝင္
ေသးမွာမဟုတ္တာေၾကာင့္ ေခ်ာ့ျမဴရင္းနဲ႔ပဲနားလည္ေအာင္
ေျပာဖို႔ပဲလုပ္ရေတာ့သည္။
"ဂ်င္ဂ်င္အရင္လုပ္တာမာမားကင္မ္....."
အရင္ဆံုးေခါင္ေလးေထာင္လာၿပီးေျပာတဲ့သူက ေတာ့သမီးအရင္းေလးလိုပဲခ်စ္ရတဲ့ဂ်ဴဝန္းေလးပင္။ေက်ာင္းပိတ္ရက္မ်ိဴးဆို
သူ႔အေမဆိုင္ကိုလိုက္မသြားခ်င္တဲ့အခါမ်ိဳးမွာ အခုလိုပဲေဆာ့ဂ်င္နဲ႔အိမ္မွာအတူတူလာေဆာ့ရင္းအခ်ိန္ကုန္တတ္သည္။
![Buddy [Completed]](https://img.wattpad.com/cover/248851973-64-k914909.jpg)