MS 1

74 15 8
                                    


🦋JOY.

"There are 4 pigs in the fence, one jump, how many were left?" Hazel playfully asked. Nag isip ako.

"3?" I answered, not sure of my answer. She screwed up.

"You're wrong. Urgh! Napaka simple lang Joy." Kumagat siya sa sandwich niya kapagkuwan ay umiiling.

"Then spill it, you know what? Ang old school niyan," I responded.

Kinuha ko ang basong may lamang juice saka ininom.

"Old school? But still, you didn't know the answer. Hahaha."

"Alright! Alright! Sabihin mo na," sumusuko kong saad.

"The answer is four because they didn't jump over the fence," aniya.

I blew out my cheeks as I tried not to laugh but I failed. Tumawa ako nang malakas habang nakahawak sa tiyan ko. Dahilan upang lingonin kami ng mga estudyante nasa loob ng cafeteria. Pinalo niya ako sa balikat.

"Ya! Ya! Volume down okay? Pinagtitinginan na tayo oh! Haha," tumatawa niyang saway sa akin.

"Kasalanan mo! Hahaha."

"Bakit ba kasi ang dali mong matawa sa mga jokes ko? You know what? Ikaw lang kaya ang tumatawa sa mga jokes ko. You are so weird."

"Because it's funny as well as you."

Hazel rolled her eyes.

"That's not funny, Joy," seryoso niyang usal pagkatapos ay uminom ng juice. I just shrugged my shoulder and giggled.

Hazel is my friend. Parehong Fine Arts ang kinuha namin kurso. We're in 3rd year in college. Hazel is an outgoing and strong-minded woman but sometimes crazy. Galing sa marangyang pamilya. Well! It's obvious how she dress. Mula sa damit, hikaw at sapatos niya ay halatang mamahalin. Even though we're not in the same place wala siyang kahit sinong tinapakan o kaya inalipustang tao. Lahat nasa kanya, having wonderful and happy family na kahit kailan ay hindi ako magkakaroon.

I envy her too much, and it's always killing me every day.

"Joy?" Bumalik ako sa realidad nang tawagin ako ni Hazel. Kasalukuyang naglalakad na kami sa hallway. Papunta kami sa library.

I looked at her and smiled.

"Hmm?" Umakbay siya sa akin.

"Are you okay?" Hazel asked, reading my face. Hindi ko inalis ang ngiti sa labi ko to ensured her and spoke.

"I'm fine Haze."

"Kanina lang, you're too happy tapos ngayon matamlay ka," she pouted.

I laughed lightly, "hindi ka na nasanay. Ganito talaga ako. Maiba tayo, kumusta ang recital mo?" pag iiba ko nang usapan. She turned and face me. The look on her face conveyed her frustration.

"I'm still sucking air. Na pre-pressured na nga ako Joy," she whined. Inakbayan ko naman siya.

"Kaya mo yan Haze. Naniniwala akong kaya mo. Aba! Mas magaling ka pa nga kay Benedetti," tukoy ko sa sikat na violinist na si Nicola Benedetti.

Magic ShopTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon