Tasma

1K 84 49
                                    

×

Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.

×

Grant planından bize az çok bahsetmişti. Riskli bir plan mıydı? Evet, kesinlikle risk doluydu. Fakat işe yararsa Wanda'dan daha doğrusu Wanda'nın içindeki kötülükten tamamen kurtulup kendi hayat çizelgemizi kendimiz çizecektik.

"O zaman ben bir yerden başlayayım." diyerek ayağa kalktı Pietro. İlk aşamada Pietro önemliydi, Grant ve benim yapabileceğim bir şey yoktu.

Pietro gittikten sonra Grant ile tek kalmıştık. Eski günlerdeki gibi. Yüzünü öne eğmiş, bana bakmamak için büyük bir savaş veriyor gibi duruyordu. Yavaş adımlarla gittim yanına. Her bir adımımda gözlerini açıp kapatıyor, bana bakmak istiyor ama içiyle yaptığı savaşta başarısız olup bana bakamıyor.

"Bana bakar mısın?" diye sordun ona cesaret vermek için fakat bu onu daha kötü yapmıştı sanki. Gözleri çekingen ve korkak bir şekilde bana döndüğünde yüz halimi az çok tahmin edebiliyordum Steve'in yüz halinden.

Buzdolabı kadar soğuk...

"Tony, b-ben...-"

"Wanda'ya hâlâ bir şeyler hissediyor musun?" diye sordum lafını keserek. Grant kafasını olumsuzca iki yana salladığında omuzlarımdan büyük bir yük kalkmış gibi hissettim.

"Peki ya sen?" diye sordu sanki vereceğim cevaptan korkar gibi. Açıkçası bu ürkek hali daima hoşuma gidiyordu. Mavi gözleri turkuaza dönüyor, kaşları hafifçe yukarıya kalkıyor, dolgun dudakları aralanıyor, teni iyice beyazlıyordu.

Yine de şu zamana kadar korku içinde yaşamış olan bu çocuğa, sırf eğlence uğruna üstüne gidip iyice korkutmayacaktım. Belki bunu her şey bittiğinde yapabilirdim ama şu an olmazdı. Grant'ın şu an sadece dinlenmeye ve rahatlamaya ihtiyacı vardı.

"Hayır, ona olan hislerimi seninle tanıştıktan sonra kaybettim..." dedim net bir şekilde ve gözlerinin nasıl koyu bir maviliğe döndüğünü büyük bir zevkle izledim. "Bu cidden ateşliydi." diye mırıldandım sessizce.

"Ben." dedi yine fakat devamını getiremedi. Gözlerimi devirip onun yanına oturdum ve çenesinden tutup yüzünü yüzüme denk getirdim.

"Bazen insan formundayken bile yavru bir golden retrievera dönüşebiliyorsun..."

Grant hâlâ sadece bana bakarken büyük bir şekilde tebessüm edip parmaklarım ile çenesini okşamaya başladım.

"Seni özledim, Steven Grant."

"Ben de seni özledim, Anthony."

doɢ αɴd нυмαɴ » ѕтoɴyWhere stories live. Discover now