Chapter 444: လႊမ္းမိုးျခင္းယန္ေက်ာက္ ပါးစပ္အေဟာင္းသားျဖစ္သြားသည္။မယုံၾကည္ႏိုင္ေသာ မ်က္ႏွာျဖင့္ ရွီယန႔္ကိုစိုက္ၾကည့္ေနရင္း"ယန္ကေလး...ဒါ ပ်က္ရယ္ျပဳစရာမဟုတ္ဘူးေနာ္"ယန္မူႏွင့္ က်န္လူမ်ားအားလုံးသည္လည္း ရင္ထိတ္သြားၾကသည္။ရွီယန္သည္ ေကာင္းကင္အဆင့္သို႔ေရာက္ေနၿပီျဖစ္ေၾကာင္း သူတို႔ သတိျပဳမိၿပီး ရွီယန္ကလဲ ဝန္ခံခဲ့ၿပီးျဖစ္သည္။ေကာင္းကင္အဆင့္ စြမ္းအင္က်င့္ႀကံမႈအဆင့္ကို မိစာၦပိုးမႊားႀကီးႏွင့္ ေပါင္းလိုက္လွ်င္ က်ဴးလန္ရွင္းလို သိုင္းသမားမ်ိဳးကို မႈစရာမလိုေသာ္လည္း ဒါက ေပါင္ဝမ္ျဖစ္၏။ၾကည့္ရတာ ရွီယန္က သူ႔ကိုယ္သူ အထင္ႀကီးေနဟန္တူသည္။ေကာင္းကင္အဆင့္ႏွင့္ စိတ္ဝိညာဥ္အဆင့္သည္ ေဖာ္ျပလို႔ မရႏိုင္ေအာင္ ျခားနားခ်က္ႀကီးမားပါသည္။ထိုႏွစ္ဆင့္အၾကားမွ အကြာအေဝးသည္ တိုင္းတာလို႔ပင္မရႏိုင္ပါ။ေကာင္းကင္အဆင့္သည္ သိုင္းသမား အေတာ္မ်ားမ်ားတို႔အတြက္ တစ္သက္တာတြင္ေရာက္ရွိႏိုင္ေသာ အျမင့္ဆုံးအဆင့္ျဖစ္ၿပီး သိုင္းသမား အမ်ားစုႀကီးသည္ သူတို႔တစ္သက္လုံး စိတ္ဝိညာဥ္အဆင့္သို႔ ေျခမခ်သြားႏိုင္ခဲ့ပါ။စိတ္ဝိညာဥ္အဆင့္သို႔ ဝင္ေရာက္သြားသူမ်ားသည္ ဘ၀အသစ္တစ္ခုသို႔ ေရာက္ရွိသြားသလိုပင္ျဖစ္သည္။လူသားအဆင့္မွ နတ္ဘုရားအဆင့္သို႔ ေျပာင္းလဲသြားေသာအဆင့္ျဖစ္သည္။ေကာင္းကင္အဆင့္ သိုင္းသမားတစ္ေယာက္ကို ဖမ္းခ်ဳပ္ရန္သို႔မဟုတ္ သတ္ျဖတ္ရန္ဆိုသည္မွာ စိတ္ဝိညာဥ္အဆင့္ သိုင္းသမားတစ္ေယာက္အတြက္ ျခင္႐ိုက္သလိုပင္ လြယ္ကူေသာအရာျဖစ္သည္။စိတ္ဝိညာဥ္အဆင့္ကို ရင္ဆိုင္လိုေသာ္ အနိမ့္ဆုံး ေကာင္းကင္ အထြတ္အထိပ္အဆင့္သို႔ ေရာက္ရွိေနမွသာ ျဖစ္ႏိုင္ေခ်အနည္းငယ္ေလးရွိပါသည္။သို႔ေသာ္လည္း ေကာင္းကင္ ပထမအဆင့္တစ္ေယာက္အေနနဲ႔ကေတာ့ စိတ္ဝိညာဥ္အဆင့္သိုင္းသမားကို ရင္ဆိုင္ရန္ လုံး၀ မျဖစ္ႏိုင္ပါ။ဒါက ယန္ေက်ာက္တို႔တစ္ေတြ ရွီယန႔္အေပၚ ယုံၾကည္မႈမရွိေသာေၾကာင့္မဟုတ္ပဲ အဓိပၸါယ္မရွိေသာေၾကာင့္ျဖစ္ပါသည္။သူတို႔က ရွီယန္သည္ လက္ရွိ စြမ္းအင္က်င့္ႀကံမႈအဆင့္ႏွင့္ ေပါင္ဝမ္ကိုပင္ ရင္ဆိုင္ရန္ မျဖစ္ႏိုင္ဟု ယူဆပါသည္။ပင္လယ္ကင္းၿမီးေကာက္ကလန္၏ ေခါင္းေဆာင္ကို ထည့္မေျပာပါႏွင့္ဦး။"ဒီကိစၥမ်ိဳးကို ပ်က္ရယ္ျပဳလို႔ဘယ္ရမလဲ"ရွီယန္က ယန္ေက်ာက္တို႔ကို အၿပဳံးျဖင့္ အတည္ျပဳလိုက္ျပန္သည္။"ဦးေလး...စိတ္မပူပါနဲ႔...က်ဳပ္ ဒီလိုေျပာကတည္းက က်ဳပ္မွာ ေထာက္အကူရွိလို႔ေပါ့...က်ဴးလန္ရွင္းက ဒီေန႔ ေသကိုေသရမယ္...ေပါင္ဝမ္ ဒီလို လာသည္ျဖစ္ေစ မလာသည္ျဖစ္ေစ ဘာမွ မထူးျခားဘူး...က်ဳပ္က သူ႔ကိုသတ္မွာပဲ"ရွီယန္၏ စကား အဆုံးသတ္သြားေသာအခါ လူအားလုံး၏ မ်က္ႏွာမ်ား ေျပာင္းလဲသြားၾကသည္။အေဆာက္အအုံျမင့္ႀကီး၏အေပၚတြင္ ရွီယန္က တည္ၿငိမ္ေသာအၿပဳံးျဖင့္ သက္ေသာင့္သက္သာရပ္လို႔ေနသည္။သူသည္ ေပါင္ဝမ္၏ ေက်ာ္ၾကားမႈကို လုံး၀ ဂ႐ုမစိုက္သကဲ့သို႔ျပဳမူေနၿပီး က်ဴးလန္ရွင္းကိုသာ ေစာင့္ၾကည့္လို႔ေန၏။ေရေအာက္ၿမိဳ႕ေဟာင္းရွိ သိုင္းသမားမ်ားအားလုံး က်ဴးလန္ရွင္းကို ဝိုင္းထားၾကသည္။သို႔ေသာ္လည္း သူတို႔က တုံ႔ဆိုင္းေနၾကပါသည္။က်ဴးလန္ရွင္း၏ ၿခိမ္းေျခာက္မႈ ေအာက္တြင္ ဘယ္သူမွ အရင္ဆုံး မလႈပ္ရွားဝံ့ၾကပါ။စိတ္ဝိညာဥ္အဆင့္ သိုင္းပညာရွင္ ေပါင္ဝမ္၏ ေက်ာ္ၾကားမႈသည္ လူအားလုံးကို အေၾကာဆိုင္းသြားေစရန္ လုံေလာက္ပါသည္။ရွီယန္သည္ အလ်င္မလိုပါ။သို႔ေသာ္လည္း အတန္ၾကာ ေစာင့္ၾကည့္ေနၿပီးခ်ိန္အထိ မည္သည့္သိုင္းသမားကမွ် စတင္မလႈပ္ရွားၾကေသာအခါ ႐ုတ္တရက္ မိုးထစ္ျခဳန္းသလို ေအာ္ဟစ္ပစ္လိုက္သည္။"ျမန္ျမန္လုပ္...အခ်ိန္က ကုန္ေတာ့မယ္...က်ဴးလန္ရွင္း မေသဘူးဆို မင္းတို႔ အရင္ေသမယ္မွတ္"လူတိုင္းပင္ အသည္းထဲ ေအးစိမ့္သြားၾကသည္။"အခ်ိန္ေပးထားတယ္ေနာ္...မင္းတို႔ တကယ္လႈပ္ရွားရင္ က်ဴးလန္ရွင္းက ေသေနၿပီးၿပီ...မင္းတို႔ ဘာဆက္လုပ္မလဲ ငါေစာင့္ၾကည့္ေနတယ္"ရွီယန္က တစ္ခ်က္ၿပဳံးလိုက္ရင္း"ေပါင္ဝမ္က အင္အားႀကီးတယ္ဆိုေပမဲ့ သူက ဒီေနရာမွာမရွိဘူး...မင္းတို႔ သူ႔ကို ေၾကာက္ရင္ က်ဴးလန္ရွင္းကို သတ္ၿပီး ထြက္ေျပးၾက..မင္းတို႔ အကုန္လုံးကို ေပါင္ဝမ္က အေရွ႕ပင္လယ္အထိ လိုက္မရွာႏိုင္ပါဘူး""လူယုတ္မာေလး...ငါ့ကို အႏိုင္မက်င့္နဲ႔"က်ဴးလန္ရွင္းက ေအးစက္ေသာမ်က္ႏွာထားျဖင့္ သူ႔ကိုေမာ့ၾကည့္သည္။"နင္ငါ့ကို တစ္ခုခုလုပ္ရဲလုပ္ၾကည့္ ေပါင္ဝမ္က နင့္ကို ခြင့္လႊတ္မယ္မထင္နဲ႔...နင္ နင့္ရဲ႕ ယန္မိသားစုကို ဂ႐ုစိုက္ေသးတယ္ဆိုရင္ နင္ငါ့ကို သြားခြင့္ျပဳလိုက္တာပိုေကာင္းမယ္...ဒီမွာ...ေပါင္ဝမ္က ေရေအာက္ၿမိဳ႕ေဟာင္းနားမွာေနတာပဲ...ငါ သတင္းပို႔ထားၿပီးၿပီ...သူ မၾကာခင္ေရာက္လာလိမ့္မယ္...နင္ စကားနားေထာင္ရင္ေကာင္းလိမ့္မယ္...မဟုတ္ရင္ ဘယ္သူ႔အသက္မွ အာမ မခံဘူးေနာ္"ယန္ေက်ာက္၏မ်က္ႏွာက ေျပာင္းလဲသြားသည္။ယန္မိသားစုဝင္မ်ားလည္း မ်က္ႏွာပ်က္သြားၾကသည္။အလိုအေလ်ာက္ပင္ ေရေအာက္ၿမိဳ႕ေဟာင္းတစ္ဝိုက္ကို ေဝ့ဝဲၾကည့္မိၾကသည္။ေပါင္ဝမ္သည္ လူအုပ္ထဲတြင္ေရာက္ရွိေနၿပီးျဖစ္ကာ အခ်ိန္မေ႐ြးထြက္ေပၚလာလိမ့္မည္ဟု ထင္လာၾကသည္။ေပါင္ဝမ္သည္ ေကာက္က်စ္ၿပီး ရက္စက္ေၾကာင္း သူတို႔သိသည္။ၿပီးေတာ့ သူ ဝင္ေရာက္စက္ဖက္ၿပီဆိုလွ်င္လည္း အားလုံးကို သတ္ျဖတ္ရန္ ဝန္ေလးမည္မဟုတ္ေခ်။ယန္မိသားစုအေနအထားက အရင္လိုမဟုတ္။အင္ပါယာ ယန္ခန္းဒီ ရွိေနလွ်င္ အေၾကာင္းမဟုတ္ေသာ္လည္း ယခု ယန္ခန္းဒီ အဖမ္းခံထားရေသာသတင္းက မသိသူမရွိသေလာက္ျဖစ္ေနေပၿပီ။ေရေနမ်ိဳးႏြယ္စုအားလုံး သိရွိထားၾကသည္။ေပါင္ဝမ္သာ ယန္မိသားစုကို ေၾကာက္စိတ္ရွိေနတုန္းဆိုလွ်င္ က်ဴးလန္ရွင္းကို တိတ္တဆိတ္ ေထာက္ပံ့ခဲ့လိမ့္မည္မဟုတ္ပါ။ေကာင္းကင္ႏွင့္ ေျမႀကီးကို ေျပာင္းျပန္လွန္ႏိုင္သည္ဟုပင္ တင္စားၾကေသာ စိတ္ဝိညာဥ္အဆင့္တစ္ေယာက္အတြက္ ဒီ ေရေအာက္ၿမိဳ႕ေဟာင္းက ဘာမွမဟုတ္ပါ။"အိုး..."ရွီယန္က က်ယ္ေလာင္စြာ ေအာ္ဟစ္ရယ္ေမာသည္။သူက ပတ္ဝန္းက်င္ကို ေဝ့ၾကည့္ကာ အသံကို ျမႇင့္တင္လိုက္ၿပီး"ေပါင္ဝမ္...မင္းဘယ္မွာလဲ...မင္း ဒီမွာရွိေနရင္ ထြက္ခဲ့ေလကြာ..ေနာက္က်လို႔ကေတာ့ မင္းေဆာ္ အေလာင္းပဲရမယ္မွတ္"သူ၏ ေမာက္မာမႈကို လူအားလုံး အံ့ဩသြားရသည္။ဒီေကာင္ေလးသည္ ေကာင္းကင္အဆင့္သာျဖစ္ေသာ္လည္း လူအမ်ားေရွ႕တြင္ ေပါင္ဝမ္ကို နာမည္တပ္ၿပီးေခၚသည္။မင္းနဲ႔ငါနဲ႔ တန္းတူေျပာေနသည္။ၿပီးေတာ့ ထိုကဲ့သို႔ ထီမထင္ေသာ စကားမ်ားကို ေျပာထြက္ဝံ့သည္။သူ႔အဆင့္က ေပါင္ဝမ္းေလာက္ အားမေကာင္းေသာ္လည္း သူ၏ သတၱိကိုေတာ့ လူအားလုံး ေလးစားသြားၾကသည္။"ရွီယန္ ... မဆင္မျခင္မလုပ္နဲ႔ေနာ္...မင္းဒီလိုလုပ္ေနရင္ ပင္လယ္ကင္းၿမီးေကာက္ကလန္က အလြတ္ေပးမွာမဟုတ္ဘူး...သူတို႔က သိပ္ ရန္လိုၿပီး ကလဲ့စားေခ်တတ္တယ္...မင္း ဒီလိုမ်ိဳး အရမ္း ဆြေပးေနမယ္ဆိုရင္ မင္းတို႔ယန္မိသားစုအတြက္ ဘာမွ ေကာင္းလာမွာမဟုတ္ဘူး"ထိုအသံသည္ လူအုပ္ႀကီးေနာက္မွ ၾကည္လင္စြာထြက္ေပၚလာျခင္းျဖစ္သည္။ေဖးယာ...နာဂါမ်ိဳးႏြယ္ငါးေယာက္ႏွင့္အတူ ေရွ႕သို႔ ေလွ်ာက္လွမ္းလာသည္။ထို႔ေနာက္တြင္ေတာ့ ကလန္အသီးသီးမွ ေရေနမ်ိဳးႏြယ္စုမ်ားအားလုံး ဟိုမွ ဒီ အလွ်ိဳ အလွ်ိဳ ထြက္ေပၚလာၾကသည္။ေရေအာက္ၿမိဳ႕ေဟာင္းႏွင့္ အလုပ္လုပ္ေသာ ေရေနမ်ိဳးႏြယ္စုအားလုံး ယေန႔ ယန္မိသားစုတြင္ အေျပာင္းအလဲႀကီးျဖစ္လိမ့္မည္ကို သိရွိထားၾကသည္။ပုံမွန္အားျဖင့္ သူတို႔သည္ ဒီအေရးကိစၥကို သိပ္အေရးမစိုက္ၾကပါ။ယန္မိသားစု ဖယ္ရွားခံရၿပီး အင္အားစုေလးစုက သိမ္းပိုက္စိုးမိုးသြားမည္ကို ႀကိဳေတြးထားၾကၿပီးျဖစ္သည္။သို႔ေသာ္လည္း ရွီယန္က ယန္မ်ိဳးႏြယ္စုတြင္ သူ၏တည္ရွိမႈကို ေမာက္မာဝံ့ႂကြားစြာ ေၾကျငာခဲ့သည္။ထိုအခါ ေရေနမ်ိဳးႏြယ္စုမ်ား အားလုံး အံ့အားသင့္သြားၾကၿပီး တိတ္တဆိတ္လာေရာက္စုေဝးျခင္းကို ျဖစ္ေစခဲ့ေလသည္။သူတို႔ ေတြးထင္ထားသည့္အတိုင္း ျဖစ္မလာေသာအခါ သိလိုစိတ္ျပင္းျပလာၾကၿပီး တိုက္ပြဲကြင္းျပင္အနီးအထိ တိုးကပ္လာၾကျခင္းျဖစ္သည္။မင္းဟိုင္၊ဖူေဟာင္ႏွင့္ ရန္းဖန္တို႔၏ အေလာင္းမ်ား ေျမေပၚလဲက်ေနသည့္ျမင္ကြင္းသည္ လူအုပ္ႀကီး၏အာ႐ုံကို အဖမ္းစားႏိုင္ဆုံးျဖစ္သည္။ေရေနမ်ိဳးႏြယ္စုေခါင္းေဆာင္ႀကီးမ်ားသည္ ျမင္ကြင္းကို တစ္ခ်က္ၾကည့္႐ုံႏွင့္ မ်က္ႏွာအမူအယာမ်ားေျပာင္းလဲသြားၾကၿပီျဖစ္သည္။သူတို႔သည္ အေဆာက္အအုံျမင့္ႀကီးေပၚတြင္ ရပ္ေနေသာ ရွီယန႔္ကို အလိုအေလ်ာက္ေမာ့ၾကည့္မိၾကသည္။"မင္းဟိုင္နဲ႔ တျခားလူေတြကို ဒီေကာင္ေလး သတ္ပစ္တာလား...မျဖစ္ႏိုင္တာ...ဒီကေလးက ငယ္ငယ္ေလးပဲရွိေသးတာ...သူတို႔သုံးေယာက္နဲ႔ ဘယ္လို ဖက္ၿပိဳင္ႏိုင္မွာလဲ...ဘာေတြျဖစ္ကုန္တာလဲ"ေရေနမ်ိဳးႏြယ္စုမ်ားက ေရာက္ရွိလာၿပီးမွ ပိုမို စိတ္ရႈပ္ေထြးကုန္ၾကသည္။အေျခအေနကို ဘယ္လိုမွ မသုံးသပ္တတ္ေတာ့ပဲ သိခ်င္စိတ္ ျပင္းျပစြာျဖစ္လာၾကသည္။"က်ဳပ္ကိစၥမွာ နာဂါမ်ိဳးႏြယ္ ပါဝင္ပတ္သက္ဖို႔မလိုဘူး"ရွီယန္က တဟားဟားရယ္ေမာလိုက္ရင္း ထပ္မံ ေၾကညာသည္။"က်ဳပ္ ဒီေန႔ ဒီကိုေရာက္လာတာ ေရေနမ်ိဳးႏြယ္စုေတြရဲ႕ ယန္မိသားစုအေပၚ အေကာက္ႀကံမႈကို ေဖာ္ထုတ္ခ်င္လို႔ပဲ...ဒီဆိုးယုတ္တဲ့ အႀကံအစည္ေတြအားလုံးကို က်ဳပ္က ေခ်ဖ်က္မယ္""ေမာက္မာလွခ်ည္လား""ေကာင္ေလး...မင္းက ေရေနမ်ိဳးႏြယ္စုေတြကို ရန္စဝံ့သလား...မင္းကိုယ္မင္း ယန္ဘုရင္လို႔ထင္ေနတာလား...""ငါကေတာ့ မင္း အသက္မရွင္ခ်င္ေတာ့ဘူးလို႔ ထင္တယ္""ယန္ဘုရင္ ရွိေနရင္ေတာင္ ငါတို႔ ေရေနမ်ိဳးႏြယ္စုေတြအေပၚ ေလးစားမႈရွိတယ္...မင္းဘာလို႔ ဒီေလာက္ မိုက္႐ိုင္းေနတာလဲ""ေသခ်င္ေနၿပီလား""ေခြးေကာင္...မင္း ေရေအာက္ၿမိဳ႕ေဟာင္းက ထြက္သြားစမ္း...""ဒီၿမိဳ႕မွာ မင္းအတြက္ေနရာမရွိဘူး"အခ်ိန္တိုအတြင္းမွာပင္ ေရေနမ်ိဳးႏြယ္စုမ်ားအားလုံး ေဒါသထြက္လာၾကသည္။သူတို႔က ရွီယန႔္ကို ႀကိမ္းေမာင္းၾကသည္။ရွီယန္က ႏွာေခါင္းရႈံ႕လိုက္ရင္း"မင္းတို႔က ငါနဲ႔ စကားေျပာဖို႔ အဆင့္ရွိလို႔လား..."ယန္မိသားစု အင္အားႀကီးစဥ္တုန္းက ယန္တို႔သည္ ေရေနမ်ိဳးႏြယ္မ်ားအတြက္ ကိစၥအေျမာက္အမ်ား ေဆာင္႐ြက္ေပးခဲ့သည္။ေရေနမ်ိဳးႏြယ္စုမ်ားတြင္ ရွားပါးေသာသယံဇာတမ်ားကို ယန္မ်ိဳးႏြယ္စုက ယူေဆာင္ေပးခဲ့သည္။ယန္မိသားစု၏ တည္ရွိမႈသည္ ထို ကုန္းေနေရေန သတၱဝါမ်ားအေပၚ အက်ိဳးရွိေစခဲ့သည္။ယခု ယန္မိသားစု က်ဆင္းခ်ိန္တြင္ ေရေနမ်ိဳးႏြယ္စုမ်ားသည္ ေက်းဇူးမသိသည့္အျပင္ က်ဴးလန္ရွင္းတို႔ကဲ့သို႔ေသာ လူစားမ်ိဳးမ်ားကို ေသြးထိုးေျမႇာက္ပင့္ကာ ယန္မိသားစု၏ ဘ႑ာေတာ္မ်ားကို သိမ္းယူခ်င္ေနသည္။ထို႔ေၾကာင့္ ရွီယန္က ထိုသူမ်ားကို မုန္းတီးသည္။သူ႔အေနျဖင့္ ေရေနမ်ိဳးႏြယ္စုမ်ားအေပၚ ေႏြးေထြးေနစရာအေၾကာင္း မရွိပါ။သူက ေရေအာက္ၿမိဳ႕ေဟာင္းမွ စြန႔္ခြာရလွ်င္လည္း အေရးမႀကီးေၾကာင္း စဥ္းစားထားခဲ့ၿပီးျဖစ္သည္။ဒီမွာရွိသည့္ ယန္ေတြကို သူက ျမင့္ျမတ္ျခင္းကုန္းေျမသို႔ ေခၚေဆာင္သြားၿပီး အေရွကပင္လယ္၏ အရႈပ္ေထြးမ်ားမွ ေရွာင္ခိုင္းထားလို႔ရပါသည္။ေနာက္ဆုံး သူ တကယ္ေဒါသထြက္လာလွ်င္ ၿမိဳ႕ကိုပါ ဖ်က္ဆီးပစ္ဦးမည္ျဖစ္သည္။ဘယ္လိုပဲျဖစ္ျဖစ္ ဒီ ေရေနမ်ိဳးႏြယ္စုမ်ားကို သူ ေနာက္ေက်ာေပးထားလွ်င္ပင္ မေၾကာက္ပါ။ထို႔ေၾကာင့္ သူ ေမာက္မာသည္။"ရွီယန္...နင္ သိပ္ေမာက္မာတယ္...နင္လုပ္ေနတာေတြက အေျခအေနကို ပိုဆိုးလာေစဖို႔ပဲရွိတယ္"ေဖးယာက ေအးစက္ေသာမ်က္ႏွာျဖင့္ေျပာသည္။သူမက ေခါင္းခါယမ္းလိုက္ၿပီး ေနာက္ထပ္ မတိုက္တြန္းေတာ့ပါ။"အခ်ိန္မရွိေတာ့ဘူး...က်ဴးလန္ရွင္းမေသရင္ မင္းတို႔ ေသဖို႔ျပင္ထား"ရွီယန္၏မ်က္ႏွာက မည္းေမွာင္ေနၿပီး ေအာက္ဘက္ရွိ သိုင္းသမားမ်ားကို ႀကိမ္းေမားလိုက္သည္။"ေပါင္ဝမ့္ မိန္းကေလးကို ဘယ္ေကာင္ထိပါးရဲသလဲ"ေရေအာက္ၿမိဳ႕ေဟာင္း၏ ေတာင္ဘက္ဆီမွ အသံတစ္ခု လြင့္ပ်ံလာသည္။မီးခိုးေရာင္ပုံရိပ္တစ္ခု ေလဟုန္စီးကာ လြင့္ေမ်ာလာေလသည္။ထိုမီးခိုးေရာင္ပုံရိပ္ ျဖတ္သန္းသြားရာ လမ္းတစ္ေလွ်ာက္တြင္ ၿမိဳ႕ေတာ္ေခါင္မိုးအထက္ရွိ ေရထုက လႈိင္းလုံးႀကီးမ်ား ထကုန္သည္။ေရေအာက္ၿမိဳ႕ေဟာင္းတစ္ခုလုံး ၾကမ္းတမ္းခက္ထေရာ္ေသာ ေအာ္ရာ လႊမ္းမိုးသြားသည္။လူတိုင္း၏ စိတ္ဝိညာဥ္ကို ႐ိုက္ခတ္သည္။ကင္းၿမီးေကာက္တစ္ေကာင္၏ ေခ်ာင္းေျမာင္းျခင္းကို ခံရသလိုမ်ိဳး စိတ္မလုံမၿခဳံခံစားရေစသည္။ထိုအသံထြက္ေပၚလာသည္ႏွင့္ က်ဴးလန္ရွင္းကို ဝန္းရံထားေသာ သိုင္းသမားမ်ားသည္မ်က္စိပ်က္မ်က္ႏွာပ်က္ျဖင့္ ေရွာင္ဖယ္ေျပးၾကသည္။ထိတ္လန႔္ေျခာက္ျခားေနေသာ က်ဴးလန္ရွင္းသည္ ထိုအသံၾကားၿပီးေနာက္ ခ်က္ျခင္းပင္ သက္ေသာင့္သက္သာျဖစ္သြားသည္။ကုတ္ေခ်ာင္းေခ်ာင္းျဖစ္ေနရာမွ ေခါင္းေမာ့ရင္ေကာ့သြားၿပီးေနာက္ ေတာက္ပစြာၿပဳံးလိုက္သည္။သူမ၏ ခႏၶာကိုယ္ကို ခ်ပ္ခ်ပ္ရပ္ရပ္ျဖစ္သြားေအာင္ ျပဳျပင္လိုက္ရင္း ခ်ိဳအီေသာေလသံျဖင့္"က်မ ဒီမွာပါရွင္""ဟားဟားဟား... ယန္မိသားစုမွာ ဒီေလာက္ ေမာက္မာတဲ့ ကေလး ရွိမယ္ထင္မထားဘူး...စိတ္ဝင္စားစရာပဲ"ထို မီးခိုးေရာင္ပုံရိပ္သည္ ေအးစက္ေသာ အရွိန္အဝါကို ေဖာ္ထုတ္ေသာအခါ ယန္မ်ားအားလုံးထံသို႔ အားေကာင္းေသာ ဝိညာဥ္ဖိႏွိပ္မႈ သက္ေရာက္ေစသည္။ယန္ေက်ာက္ႏွင့္ ယန္မိသားစုသိုင္းသမားမ်ား၏ အမူအယာမ်ားလည္းေျပာင္းလဲသြားၾကၿပီျဖစ္သည္။ထိုအသံၾကားစဥ္ကတည္းက အခ်ိဳ႕က ေျခာက္ျခားေနၾကၿပီးျဖစ္ပါသည္။"အစ္ကိုႀကီး ေပါင္ဝမ္...ဒီေကာင္ေလးက စကား႐ိုင္းတယ္...သူက ေရေနမ်ိဳးႏြယ္စုေတြအေပၚ ေစာ္ကားတယ္...သူက အႀကိမ္တစ္ေထာင္ေလာက္ေသဖို႔ထိုက္တန္တယ္...""ဒီေကာင့္ကို သတ္ပစ္လိုက္..ဒါမွ ဒီမွာ ဘယ္သူက စကားေျပာခြင့္ရွိသလဲဆိုတာသိသြားမွာ...""သတ္...သတ္...သတ္..."ေပါင္ဝမ္ေရာက္လာသည္ကိုျမင္သည္ႏွင့္ ေရေနမ်ိဳးႏြယ္စုမ်ားအားလုံး ေဒါသတႀကီး ေအာ္ဟစ္ၾကသည္။"ဟားဟားဟား...ခင္ဗ်ားတို႔ စိတ္ခ်ေနပါ...က်ဳပ္ေရာက္လာၿပီဆုမွေတာ့ ဒီေကာင္ေလးကို နင္းေခ်ပစ္ေတာ့မွာပါ"ေပါင္ဝမ္က က်ယ္လာင္စြာ ေအာ္ဟစ္ရယ္ေမာသည္။သူက ရွီယန္အား အထင္ေသးစြာၾကည့္လိုက္ရင္း"ယန္မိသားစုမွာ ဒီလို ေကာင္းမြန္တဲ့ မ်ိဳးေစ့ရွိေနတာ မေမွ်ာ္လင့္တဲ့ကိစၥပဲ...ကံဆိုးတာက ဒါဟာ က်ဳပ္လက္ထဲမွာ ပ်က္စီးသြားရေတာ့မယ္...ဟဲဟဲ...ယန္မိသားစုရဲ႕ အနာဂါတ္ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ကို ႐ိုက္ခ်ိဳးခြင့္ရတာက်ဳပ္အတြက္ ဂုဏ္ယူစရာပါပဲ"ေပါင္ဝမ္းသည္ ေနာက္ဆုံးေတာ့ ယန္မိသားစု အေဆာက္အအုံစု၏ အထက္တြင္ေပၚထြက္လာၿပီျဖစ္သည္။အလင္းတန္းတစ္ခုအျဖစ္ေျပာင္းလဲသြားၿပီးေနာက္ က်ဴးလန္ရွင္း၏ နံေဘးသို႔ ဆင္းသက္လိုက္ေလသည္။"ရွင္ေရာက္လာၿပီေနာ္..."----- ----- ----- ----- ------ ------
