Chapter 452: ေက်နပ္ဖြယ္ဘ႑ာတိုက္ထဲတြင္ ရွီယန္တစ္ေယာက္ထဲ က်န္ရစ္ခဲ့သည္။က်ယ္ဝန္းေသာ ဘ႑ာတိုက္သည္ စြမ္းအင္က်င့္ႀကံျခင္းဆိုင္ရာ သယံဇာတ အမ်ိဳးအစား ေထာင္ခ်ီ သိုေလွာင္ထားသည္။အေရာင္အေသြးစုံလင္လွၿပီး အခ်ိဳ႕မွာ မ်က္စိက်ိန္းမတတ္ပင္ ေတာက္ပသည္။အဝါေရာင္စာ႐ြက္ေလးမ်ားျဖင့္ အမ်ိဳးအစား ခြဲျခားေဖာ္ျပထားၿပီး နာမည္ႏွင့္ အေျခခံအခ်က္အလက္မ်ားကို ေရးထိုးထားသည္။ပန္းပဲဆရာႏွင့္ ေမွာ္ေဆးဆရာမ်ား ေရာက္လာမည္ဆိုလွ်င္ သူတို႔က ထို မွတ္စုမ်ားကို ဖတ္႐ုံသာျဖစ္ၿပီး သူတို႔လိုအပ္ေသာ ပစၥည္းမ်ားကို အလြယ္တကူ ရယူႏိုင္ပါသည္။ယန္ေက်ာက္စကားအရ တစ္စုံတစ္ေယာက္သည္ ပန္းပဲဆရာျဖစ္လိုလွ်င္ အနိမ့္ဆုံး လူသားမီးလွ်ံ ပိုင္ဆိုင္ရမည္ျဖစ္သည္။ေျမကမာၻမီးလွ်ံရွိလွ်င္ အေကာင္းဆုံးျဖစ္လာမည္ျဖစ္ၿပီး ေကာင္းကင္မီးလွ်ံသာ ပိုင္ဆိုင္လွ်င္ေတာ့ အဖ်င္းဆုံး ပန္းပဲဆရာသည္ပင္ ထိပ္တန္းလက္နက္မ်ားကို သြန္းေလာင္းႏိုင္ေပလိမ့္မည္။လူသား မီးလွ်ံသည္ အနိမ့္ဆုံးလိုအပ္ခ်က္ျဖစ္ၿပီး ေျမကမာၻမီးလွ်ံရွိလွ်င္ အေကာင္းဆုံးျဖစ္သည္။ေကာင္းကင္မီးလွ်ံဆိုသည္မွာကေတာ့ ကံၾကမၼာႏွင့္သာ သက္ဆိုင္ေပသည္။ေကာင္းကင္မီးလွ်ံသည္ ပန္းပဲဆရာတို႔၏ လက္ထဲတြင္ နတ္ဘုရား ကိရိယာတန္ဆာပလာပင္ျဖစ္သည္။ရွားပါးသတၱဳ႐ိုင္းမ်ား ထားရွိေသာ အတန္းတြင္ ရွီယန္ ရပ္ေန၏။သူ႔ထံတြင္ ေကာင္းကင္မီးလွ်ံသုံးမ်ိဳးရွိသည္။ေအးစိမ့္ေရခဲမီးလွ်ံ ေျမကမာၻမီးလွ်ံႏွင့္ ကိုးမ်ိဳးဝိညာဥ္ခ်ဳပ္မီးလွ်ံတို႔ျဖစ္သည္။ထိုအထဲတြင္ ေျမကမာၻမီးလွ်ံသည္ အသင့္ေတာ္ဆုံးျဖစ္သည္။သူ႔ သိုေလွာင္လက္စြပ္ထဲတြင္ ပန္းပဲဆရာ၏ လွ်ိဳ႕ဝွက္ခ်က္ ရွိေနသည္။ဒါက စိတ္ဝိညာဥ္အဆင့္ ပန္းပဲပညာရွင္ ျပဳစုခဲ့ေသာ က်မ္းျဖစ္သည္။မီးလွ်ံ၊ကုန္ၾကမ္းႏွင့္ နည္းစနစ္...ဒါက ပန္းပဲဆရာတစ္ေယာက္လိုအပ္ေသာ အေျခခံမ်ားျဖစ္သည္။သူ႔ထံတြင္ အားလုံးရွိေနသည္။သူ အာ႐ုံစူးစိုက္လိုက္လွ်င္ ပန္းပဲပညာရွင္တစ္ေယာက္ မျဖစ္လာႏိုင္သေလာ။ရွီယန္ အေတြးနက္ေနသည္။ထိုအခ်ိန္တြင္ သူ႔ မရီဒ်န္မ်ားထဲတြင္ ျပည့္ႏွက္ေနေသာ ပ်က္သုဥ္းျခင္းစြမ္းအင္မ်ားက ႐ုန္းႂကြလာၾကသည္။ဆိုးဝါးေသာ အေတြးမ်ားက သူ႔စိတ္သို႔ လာေရာက္႐ိုက္ခတ္ၾကၿပီျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ေကာင္းေကာင္း စဥ္းစားေတြးေခၚလို႔ မရေတာ့ေအာင္ျဖစ္လာသည္။သူက မင္းဟိုင္တို႔အုပ္စုကို သတ္ျဖတ္ခဲ့စဥ္တြင္ ပ်က္သုဥ္းျခင္း ေအာ္ရာအမ်ားအျပား စုပ္ယူခဲ့မိပါသည္။ယခု သူ႔ ခုႏွစ္ရာ့ႏွစ္ဆယ္ေသာ ေသြးေၾကာကြက္မ်ားမွ သိသာေသာနာက်င္မႈကို ခံစားေနရၿပီျဖစ္သည္။ပ်က္သုဥ္းျခင္းစြမ္းအင္မ်ား ျပည့္လွ်ံေနၿပီျဖစ္ေသာေၾကာင့္ သူက သန႔္စင္မႈကို အရင္ျပဳမွရေပလိမ့္မည္။မဟုတ္လွ်င္ သူ႔စိတ္ကို လႊမ္းမိုးသြားႏိုင္ပါသည္။သူက ထိုအေရးကို ေတြးမိၿပီးျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ဘ႑ာတိုက္ထဲတြင္ တစ္ေယာက္ထဲ ေနခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။ဒါေတြကို သူတစ္ေယာက္တည္း ေခ်ဖ်က္ရပါမည္။သူက ေသြးႏြယ္ရွင္လက္စြပ္ထဲမွ ေအးစိမ့္ေရခဲမီးလွ်ံကို ေခၚထုတ္လိုက္သည္။"ငါ့ကို ခဲထားေပးပါ...ငါ့စိတ္ေတြ အေျခက်သြားမွ ျပန္ဆက္သြယ္လိုက္မယ္"ေအးစိမ့္ေရခဲမီးလွ်ံက သူ႔ေရွ႕တြင္ ရစ္ဝဲေနရင္း သူ႔ကို ဂ႐ုတစိုက္ၾကည့္သည္။ဒီႏွစ္မ်ားအတြင္း ေအးစိမ့္ေရခဲမီးလွ်ံသည္ ရွီယန္ႏွင့္အတူ ရွိေနခဲ့ေသာေၾကာင့္ ရွီယန္၏ ထူးဆန္းမႈမ်ားအေၾကာင္း အေတာ္အတန္ သိပါသည္။ေအးစိမ့္ေရခဲမီးလွ်ံက အလြန္အမင္းေအးစက္ေသာေလထုကို ထုတ္လႊတ္ေသာအခါ ရွီယန႔္တစ္ကိုယ္လုံး စတင္ေအးခဲလာသည္။ခ်ပ္...ခ်ပ္...ခ်ပ္..သူ႔တစ္ကိုယ္လုံးကို ငါးမီတာခန႔္ထူထဲေသာ ေရခဲထုက ဖုံးအုပ္သြားသည္။ေနရာတြင္ပင္ ထိုင္ေနရင္း ရွီယန္က ေရခဲ႐ုပ္တုတစ္ခုျဖစ္သြားသည္။ေအးစိမ့္ေရခဲမီးလွ်ံသည္ ေလာကတြင္ အေအးဆုံး သက္ရွိတစ္မ်ိဳးျဖစ္ၿပီး ကြၽန္းတစ္ခုလုံးကိုပင္ ေအးခဲေစႏိုင္ေသာစြမ္းရည္ပိုင္ဆိုင္သည္။သူ၏ ေရခဲဓါတ္ျဖင့္ ရွီယန႔္ကို မလႈပ္ႏိုင္ေအာင္ ခ်ဳပ္ေလွာင္ေပးရန္မွာ သူ႔အတြက္ ခက္ခဲေသာအရာမဟုတ္ပါ။ေရခဲတုံးထဲတြင္ ရွီယန္က ပ်က္သုဥ္းျခင္းစြမ္းအင္မ်ားကို ျပန္လည္သန႔္စင္ျခင္းျဖစ္စဥ္တြင္ နစ္ျမဳပ္လွ်က္ရွိသည္။ေရခဲျဖစ္ေနေသာေၾကာင့္ သူ႔စိတ္သည္ မေကာင္းေသာ အေတြးမ်ား သိမ္းပိုက္ခံရလွ်င္ပင္ သူက ဘာမွ လုပ္ႏိုင္ေတာ့မည္မဟုတ္ပါ။သန႔္စင္ျခင္းမွ ထြက္ေပၚလာေသာ ပ်က္သုဥ္းျခင္း ခံစားခ်က္မ်ားသည္ သူ႔စိတ္ကို လာေရာက္႐ိုက္ခတ္သည္။သို႔ေသာ္လည္း ေအးစိမ့္ေရခဲမီးလွ်ံ၏ အေအးဓါတ္ေအာက္တြင္ သူ႔အေတြးမ်ားသည္ပင္ ေအးခဲဟန္တူ၏။ထို႔ေၾကာင့္ သူက သန႔္စင္ျခင္းျဖစ္စဥ္အတြင္း အသိစိတ္ေပ်ာက္ကာ အရာရာကို ဖ်က္ဆီးပစ္မည္ကို စိုးရိမ္စရာမလိုေတာ့ပါ။အခ်ိန္မ်ား တေ႐ြ႕ေ႐ြ႕ကုန္ဆုံးသြားၿပီးေနာက္ တစ္ရက္ၾကာသြားသည္။ပ်က္သုဥ္းျခင္းစြမ္းအင္မ်ားအားလုံး သန႔္စင္သြားၿပီးေနာက္ သူ၏ မရီဒ်န္ထဲမွ ထူးဆန္းေသာ စြမ္းအင္စီးေၾကာင္းမ်ား ထြက္ေပၚလာသည္။ခုႏွစ္ရာ့ႏွစ္ဆယ္ေသာ ေသြးေၾကာကြက္မ်ားမွတဆင့္ သူ၏ ႂကြက္သားမ်ား အ႐ိုးမ်ားထဲအထိ စိမ့္ဝင္ပ်ံ႕ႏွံ႔သည္။အင္ေမာ္တယ္သိုင္းဝိညာဥ္...အင္ေမာ္တယ္သိုင္းဝိညာဥ္ကို ထူးဆန္းေသာ စြမ္းအင္မ်ားက အားျဖည့္ေပးေသာအခါ အဖိုးတန္ အင္ေမာ္တယ္ေသြးစက္ ေလးစက္ ထပ္မံထြက္ေပၚလာၿပီး သူ႔လက္ဖဝါးတြင္ လာေရာက္စုေဝးသည္။ေနာက္ထပ္ စီးေၾကာင္းတစ္ခုကေတာ့ သူ၏ ႏွလုံးသားထဲသို႔ စီးဝင္သြားသည္။ၾကယ္တာရာသိုင္းဝိညာဥ္။ၾကယ္တာရာစြမ္းအင္မ်ားကို စုပ္ယူႏိုင္စြမ္းအား တိုးျမႇင့္ေပးၿပီး ပိုမိုမ်ားျပားေသာ ၾကယ္တာရာအလင္းစက္မ်ား ျဖစ္ေပၚလာေစသည္။ရွီယန္ ျဖည္းညင္းစြာ ျပန္လည္ႏိုးထလာသည္။သူ ႐ုတ္တရက္ ခံစားလိုက္ရသည္က အလြန္အမင္း ေအးစက္ေနျခင္းျဖစ္၏။ကမန္းကတန္းပင္ ေအးစိမ့္ေရခဲမီးလွ်ံကို ဆက္သြယ္ရသည္။အေအးဓါတ္ကို စုပ္ယူသိမ္းဆည္းႏိုင္ေသာ စုပ္ဝဲတစ္ခုျဖစ္ေပၚလာၿပီးေနာက္တြင္ေတာ့ မ်က္စိတစ္မွိတ္အတြင္းမွာပင္ ေရခဲမ်ားအျပင္ အခန္းထဲမွာ ဘယ္တုန္းကမွ မေအးဖူးခဲ့သည့္အလား အေအးဓါတ္မ်ား ေပ်ာက္ကြယ္သြားၿပီျဖစ္သည္။ရွီယန္က အသက္၀၀ ရႉလိုက္ၿပီးေနာက္ ၾကယ္တာရာသိုင္းဝိညာဥ္၏ အေျပာင္းအလဲကို အာ႐ုံခံၾကည့္သည္။သူက အဖိုးတန္ အင္ေမာ္တယ္ေသြးေလးစက္ကိုလဲ ရရွိခဲ့ၿပီျဖစ္သည္။သူက ေက်နပ္စြာၿပဳံးလိုက္ရင္း ေအးစိမ့္ေရခဲမီးလွ်ံကို ေခါင္းညိတ္ျပသည္။"အားလုံး အဆင္ေျပတယ္""ငါ ျပန္ဝင္ရေတာ့မလား"ေအးစိမ့္ေရခဲမီးလွ်ံက ေမးသည္။"ခနေလး..."ရွီယန္က တစ္စုံတစ္ခုကို စဥ္းစားမိဟန္တူ၏။"ေျပာ""ငါ နီဗားနားအဆင့္ေရာက္တဲ့အခါ မင္းကို လႊတ္ေပးမယ္လို႔ ကတိထားခဲ့တယ္ေနာ္"ရွီယန႔္အမူအယာက အနည္းငယ္ စိတ္မေကာင္းျဖစ္ေနဟန္တူသည္။"ဒါေပမဲ့ ငါ နီဗားနား အဆင့္ကို ေရာက္ခ်ိန္မွာ ထူးဆန္းတဲ့ အေျခအေနက ရႈပ္ေထြးေနတယ္...မင္းကလဲ တိတ္ဆိတ္ေနေတာ့ ငါ ဘာမွ မေမးခဲ့ဘူး...ဒါေပမဲ့ အခု...""အခုအခ်ိန္မွာေတာ့ ငါ ထြက္မသြားခ်င္ေသးပါဘူး"ေအးစိမ့္ေရခဲမီးလွ်ံက သူ စကားမဆုံးမီမွာပင္ ျပန္ေျပာလာသည္။"ငါ ထြက္သြားမယ္လို႔ ေျပာခဲ့တာက ငါ့ရဲ႕ အရင္ပိုင္ရွင္လိုပဲ ငါ့ကို အတင္းအၾကပ္ ေပါင္းစည္းၿပီး ကြၽန္ျပဳမွာလားလို႔ပါ...ဒါေပမဲ့ အခ်ိန္တစ္ခုၾကာၿပီးတဲ့အခါ ငါက မင္းအေၾကာင္း သိလာပါၿပီ...မင္းက တျခားလူေတြနဲ႔ မတူဘူး""ဘယ္လို..."ရွီယန္က အံ့အားသင့္သြားသည္။"ဒါဆို မင္းက ငါ့ကိုထားမသြားဘူးေပါ့""ငါ အဲ့ဒီလိုအေတြးမ်ိဳးမရွိေသးပါဘူး"ေအးစိမ့္ေရခဲမီးလွ်ံက ဆက္ေျပာသည္။"ငါဖြံ႕ၿဖိဳးတိုးတက္ဖို႔ အသင့္ေတာ္ဆုံး ေနရာတစ္ခု မေတြ႕မခ်င္းေပါ့...ငါေျပာပါ့မယ္...အဲ့ဒီအခ်ိန္က် မင္းငါ့ကို သြားခြင့္ျပဳဖို႔ေမွ်ာ္လင့္ပါတယ္...အခု ငါမင္းနဲ႔ အတူေနၿပီး အေဖာ္ျပဳေပးမယ္...မင္းကို ကာကြယ္ေပးရင္းနဲ႔ေရာ တျခား နတ္ဘုရားအဆင့္ေတြရဲ႕ ဖမ္းဆီးျခင္းခံရမယ့္အေရးကေန ေရွာင္ဖယ္ရင္းေရာေပါ့"ရွီယန္က က်ယ္ေလာင္စြာ ေအာ္ဟစ္ရယ္ေမာလိုက္သည္။သူက တစ္ခ်က္ေတြးလိုက္ၿပီးေနာက္ ေသြးႏြယ္ရွင္လက္စြပ္ထဲမွ ေျမကမာၻမီးလွ်ံ သိဒၶိဝိညာဥ္နတ္ဘုရား၊မိစာၦပိုးမႊားဘုရင္ႀကီးႏွင့္ ေ႐ႊပိတုံး။ထူးျခားေသာ သက္ရွိ သုံးမ်ိဳးႏွင့္ သားရဲႏွစ္ေကာင္...အျပင္ဘက္သို႔ ေရာက္ရွိေနၾကၿပီျဖစ္သည္။ရွီယန္က အသက္ျပင္းျပင္းတစ္ခ်က္ရႈိက္လိုက္ရင္း"ကံၾကမၼာေၾကာင့္ ငါတို႔ဟာ အတူတကြရွိေနၾကတယ္...အခု ငါ မင္းတို႔ကို တစ္ခုရွင္းေအာင္ေျပာခ်င္တယ္..."သက္ရွိ သုံးမ်ိဳးႏွင့္ သားရဲႏွစ္ေကာင္စလုံး တိတ္ဆိတ္စြာ နားေထာင္ေနၾကသည္။သူက မိစာၦပိုးမႊားဘုရင္ႏွင့္ ေ႐ႊပိတုံးကိုၾကည့္ကာ"ငါ့ေသြးက မင္းတို႔လို သားရဲေတြအတြက္ အဖိုးတန္မွန္း ငါသိပါတယ္...အခု ငါကတိတစ္ခုျပဳမယ္...ငါအသက္ရွင္ေနသ၍ တစ္လကို တစ္စက္စီေပးမယ္...အဆင့္တက္ေအာင္ႀကိဳးစားက်င့္ႀကံၾကပါ"သူက မိစာၦပိုးမႊားဘုရင္ကို ၾကည့္လိုက္ရင္း"မူလအသက္ႏို႔ရည္ ေပးသည္ျဖစ္ေစ မေပးသည္ျဖစ္ေစ မင္းငါနဲ႔ေနသ၍ ငါ့ကတိကို ငါတည္မယ္...ငါ့ဆီကေန ထြက္ခြာသြားမယ္ဆိုရင္ေတာ့ မူလအသက္ႏို႔ရည္ အကုန္ ထားခဲ့ပါ"ၿပီးေနာက္ သူက အဖိုးတန္ အင္ေမာ္တယ္ေသြးစက္ ႏွစ္စက္ကို ညႇစ္ထုတ္လိုက္ၿပီးေနာက္ သားရဲႏွစ္ေကာင္ကို တိုက္ေႂကြးလိုက္သည္။သူတို႔၏ အၾကည့္မ်ားက ပိုမို ရင္းႏွီးကြၽမ္းဝင္လာၾက၏။ရွီယန္က ၿပဳံးကာ ေခါင္းညိတ္လိုက္သည္။သူက ေအးစိမ့္ေရခဲမီးလွ်ံ ေျမကမာၻမီးလွ်ံႏွင့္ သိဒၶိဝိညာဥ္နတ္ဘုရားတို႔ထံ လွည့္ၾကည့္လိုက္ၿပီးေနာက္"မင္းတို႔ စြမ္းအင္အဆင့္တက္ဖို႔က်ေတာ့ ဘာေတြလိုအပ္မွန္းငါမသိဘူး...ဒါေပမဲ့ တစ္ေန႔ မင္းတို႔အတြက္ အက်ိဳးရွိမယ့္တစ္စုံတစ္ရာေတြ႕လို႔ မင္းတို႔ ထြက္ခြာသြားခ်င္တယ္ဆိုရင္ ငါက မင္းတို႔ကို လုံး၀ တားျမစ္မွာမဟုတ္တဲ့အေၾကာင္း ကတိေပးခ်င္တယ္..."ေအးစိမ့္ေရခဲမီးလွ်ံ၊ေျမကမာၻမီးလွ်ံႏွင့္ သိဒၶိဝိညာဥ္နတ္ဘုရားတို႔သည္ ကိုယ္ထည္မရွိေသာ သက္ရွိမ်ားျဖစ္ေသာေၾကာင့္ သူတို႔၏ ေက်နပ္ဝမ္းေျမာက္မႈကို အေတြးမ်ားျဖင့္ ေဖာ္ျပၾကသည္။"အခု ဒီဘ႑ာတိုက္ထဲမွာ စြမ္းအင္က်င့္ႀကံျခင္းဆိုင္ရာ ပစၥည္းေတြ အမ်ားႀကီးရွိတယ္...အမ်ားစုကေတာ့ လူသားေတြအတြက္ခ်ည္းထင္တယ္ ဒါေပမဲ့ မင္းတို႔နဲ႔ ကိုက္ညီတာရွိရင္ ႀကိဳက္တာယူခြင့္ရွိတယ္"ေအးစိမ့္ေရခဲမီးလွ်ံ၊ေျမကမာၻမီးလွ်ံႏွင့္ သိဒၶိဝိညာဥ္နတ္ဘုရားတို႔သည္လည္း စိတ္လႈပ္ရွားစြာျဖင့္ ေျပးထြက္သြားၾကေလသည္။----- ----- ----- ----- -----
