✴️47.BÖLÜM✴️

23.9K 2.1K 2.1K
                                    

Merhaba değerli okuyucularım, bu aslında içim bir döktüğüm bir yazı olacak. Bu bölüme kadar bir çok şeye sabır gösterip, tahammül ettim. Ancak geçen bölüm bana atılan yorumları görüp, bunu yazma kararı aldım.

Beni anlayacağınızı zannetmiştim, fakat yorumlarda gördüm ki anlamaktan ziyade aşağılama, yerden yere vurma, gereksiz emirler verme gibi yorumlar vardı.

Bu işi yapan herkes gibi bende sadece hakkımı istemiştim. Daha okuyucu iken bu platformda benim yaptığım şeye daha önce çok kez rastladım. Hepimizin hayatı olduğu gibi benim de var ve bundan ayrı sorumluluklarım var.

Önce ki bölümde yorumdan kastım, noktalama işareti değildi. Size hiçbir şey mi hissettiremiyorum ki iki kelime yorum yapmaktan kaçınıyorsunuz.

Her neyse bu bölüm dokuz bin kelimeye ulaştı. Kısa kısa diye yakınanlara söylüyorum, size okurken akıcı geliyor siz kısa zannediyorsunuz fakat bölümlerim oldukça uzun.

Bu bölümde de 1000+ oy ve 1000+ yorum geçerli.

Oylar seneye tamamlanırsa, sizde yeni bölümü seneye okursunuz.

Ne demek istediğimi umarım anlatabilmişimdir.

Keyifli okumalar, seviliyorsunuz...

-----------------------------------

Varlığınız ebediyen olmayacak, nefesiniz daima ciğerlerinizde sayılı kalacak

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

Varlığınız ebediyen olmayacak, nefesiniz daima ciğerlerinizde sayılı kalacak. Alınacak soluk tükendiğinde, tüm her şey bir anda önemini kaybedecek.

Gerçekler kılcını kınından çıkartıp, size doğrulttuğunda sayılı nefeslerinizle, kıymetini anlıyordunuz. Bu anlarda, çok önemli bir şeyin parçası olduğunuzu, hissettiniz mi?

Siz geleceği, zihninizde buldunuz mu?

Siz karanlığa, gözlerinizde hayat sundunuz mu ?

Siz düşmanınıza, aşık oldunuz mu?

Bu zamana kadar, hikayenin bitiş noktasına geldik diye düşünüyorsunuz. Her zaman yanıldınız, tıpkı şuan benim de olduğum gibi. Halbuki her şey, bitti kazandım dediğiniz yerden başlıyordu.

Belki satır aralarında sıkışmış bir hayatım, fakat hissettiklerim gerçek. Bu sayfaların sonu bir gün gelecek evet, ama ben sizi sonun başlangıcında bekleyeceğim her zaman ki gibi.

Evreler teşkilatın içinde ki, sonu gelmez cehennemimdi. Bir kadın olmak belki benim en büyük silahım, kalbim adına en büyük cezamdı.

Cazibeli bir bedene, sıra dışı bir beyne sahip bir askerdim. Merhametim, ateşleyeceğim silahın insafına bağlıydı. Onurum, alacağım intikamın yanında zavallıydı.

Biliyorum bir gün,acılı bir son yazılacaktı.

Cüppenin şapkası dalgalanıyordu adımlarımla, öfke kanımda bir uyuşturucuydu. Şayet o olmasa ayakta duracak cesareti kendimde bulamazdım.

PUSULAHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin