1.8

23.7K 1.5K 1.5K
                                    

Medyadaki şarkının bölümle alakası yok ama bölümü ful bu şarkıyı dinleyerek yazdım. İsterseniz siz de dinleyerek okuyabilirsiniz :)

Not: 1800 kelimelik ve en çok istediğiniz bölümü yazdım size eğer çok yorum gelmeze sıçtınız dostlarım fjsjdksjsksjskwjs.

Bilgi: Bölümde bahsedilen kafe, çocukların anneanne ve babaannelerinin kafesi. İsmi de Mavi. Çocukluk Aşkım okuyanlar bilir :")

Keyifli okumalar❤

"Bu insanlar niye 15 farklı şey sipariş ediyorlar ya? Kollarım kopuyor taşırken!"

Çağla'nın bıkkınlıkla konuşup elindeki tepsiyi tezgaha fırlattığında anneannesi Yeliz teyze kaşlarını çattı ve elini beline koydu.

"Biz o siparişlerden para kazıyoruz eşek sıpası. Ananız babanız hep şımarttı sizi, zorluk nedir hiç bilmiyorsunuz. Çalışın bakayım hadi!"

"Anneanne çok yoruldum ama..."

Kendini acındırarak kedi gibi konuşurken Alina güldü.

"Sabahtan beri iki tane tepsi taşıdı sadece."

Çağla, Alina'nın onu ifşa etmesiyle yüzünü buruşturdu.

"Yazıklar olsun, bu insanla bir dakika daha aynı ortamda duramayacağım."

Onların atışmalarından gözlerimi alıp son tabağı da yıkadıktan sonra kurulayıp dolaba koymuştum. Bugün haftasonu olduğu için kafe bir hâyli kalabalıktı ve biz de yardım etmek için buraya gelmiştik. Diğerleri bu durumdan şikayetçi olsa da ben çok keyif alarak yapıyordum. Hem, en azından kafam dağılıyordu.

"Deren'e bakın da örnek alın biraz. Aferin kızıma, bir kere bile şikayet etmedi vallahi."

Alina'nın anneannesi Ezgi teyzenin beni övmesine karşılık gülmüştüm.

"Anneanne beni de över misin lütfen?"

Alina kıskançlıkla konuştuğunda Ezgi teyze göz devirdi. "Övülecek bir şey yapsan överdim seni de. Aynı annen gibisin vallahi, hiç yardım etmek yok."

"Ayıp ediyorsunuz Ezgi hanım, annem evde çok iş yapıyor öyle demeyin. Evin kızı abimle hep temizlik yapıyorlar."

Dediklerine güldük. Yine abisine laf söylemeden edememişti.

"Aaa abim arıyor, iti an çomağı hazırla diye boşuna dememişler."

Gülerek aramayı yanıtlayıp kulağına koydu.

"Efendim canım abim."

Az önce ettiği lafları Umut'un yanında söyleyemiyordu elbette.

"Evet, kafedeyiz. Kiminle? Ya söylesene! Hayvan diye boşuna demiyorum işte."

Söylene söylene telefonu kapattığında konuştum. "Ne olmuş?"

"Bizi birinle tanıştıracakmış ama kim olduğunu söylemiyor."

"Allah Allah," dedi Çağla düşünerek.
"Normalde her şeyi bilirim fakat bunun hakkında bir yorumda bulunamıyorum. Oldukça şaşırtıcı.."

"Çok merak ettim şimdi. Ne zaman tanıştıracakmış?"

"Buraya geliyorlarmış."

Asena'nın sorduğu soruyu Alina cevaplarken merakım artmıştı. Kim olabilirdi ki?

Onlar gelene kadar kalan siparişleri götürüp müşterilerle ilgilenirken kafeden içeri giren Umut ve yanındaki esmer kızla dördümüzün gözleri de senkronize bir şekilde onlara döndü.

Küçük Sevgilim/ TEXTİNGWhere stories live. Discover now