1.5

23.3K 1.4K 1.1K
                                    

Keyifli okumalar❤

"Tuvalette bir dedikodu öğrenmişim..."

Çağla kantin masaları arasından zıplaya zıplaya yanımıza gelirken Asena konuştu.

"Tahminen ne zaman insanların dedikodusunu yapmayı bırakıp iyi bir müslüman oluruz?"

Dediği şeye hepimiz gülerken Çağla yanımıza oturdu. "Biz insanların dedikodusunu yapmıyoruz. Genel bilgi akışını sağlayarak, olayları aramızda tartışıyoruz. Bunun adı dedikodu değil."

"Tamam sen dedikoduyu anlat bize boşver bilgi akışını falan."

Barkın yerinde heyecanla kıpırdanırken Çağla devam etti.

"Ardaların sınıfından bir kız sevgilisini aldatmış ve çocuk bugün öğrenmiş. Öğlende okulu basmaya geliyormuş. Çok heyecanlı!"

Ellerini sevinçle çırparken Arda dehşetle Çağla'ya baktı.

"Benim sınıfımda olan dedikoduyu nasıl bilmem?!"

"Bu konuda biraz ayıpladım seni. Her neyse, benim kadar yetenekli olmayabilirsin hayatım, olsun."

Arda az önceki şoktan hâlâ çıkamazken Alina bana döndü.

"Abimle hiç konuştunuz mu?"

Başımı iki yana salladım. "Hayır, en son sonra konuşuruz dedi ve bir daha yazmadı."

"Şerefsiz işte ya."

Sinirle söylenirken güldüm. Bir şey olsun da abisine söylensin istiyordu. Bundan ne zevk alıyordu ben de bilmiyordum gerçi ama eğlenceli bir şeye benziyordu.

"Deren, artık bir şeyler yapmalıyız farkındasın değil mi?"

Asena'nın dediğine derin bir nefes alıp başımı salladım.

"Şu ana kadar anlaması gerekiyordu ama."

"Anlamıştır ve sana itiraf ettirmek istiyordur belki?"

Atlas'ın cümlesi mantıklı gelirken dudak büktüm.

"Ama ben de onun anlamasını ve beni bulmasını bekliyorum."

"Daha fazla birbirinizden bir şey beklerseniz sizi bir araya toplar, her şeyi bir bir anlatır, ortalığı kaosa çevirip giderim görürsünüz. Ve emin olun bunu yaparım."

Çağla'nın parmağını havada sallayarak konuşması beni biraz korkutsa da bunu yansıtmadım.

"Aramızda bir şey olacaksa da hemen olmaz arkadaşlar. Böyle şeyler zaman ister, aceleye gelmez. Ama ne yalan söyleyeyim, bu konuda inancım sıfır. Söyleyip rahatlayayım kafasındayım."

Düşük modumu Alina koluma hızla vurarak düzeltirken acıyan kolumu ovuşturdum.

"Hayatta imkansız diye bir şey yok. Hem, Survivor Barış da Nisa'yı kardeşi olarak görüyordu ve öpüştüler."

Verdiği saçma ama yerinde olan örnekle hepimizi güldürdüğünde başımı iki yana salladım. "Gel gör ki Umut öyle biri değil."

"Hayır, abim tam da öyle biri." Güldü ve devam etti. "Kardeşim dediği kişiye gayet de aşık olabilir. Onun için sevgide kısıtlama yok. Sevdiği zaman ne aranızdaki yaş farkını ne de diğer insanların görüşü umrunda olmaz. Biraz gamsız ve rahat biri."

"Bir de lülük saçları var."

Çağla sevimli bir şekilde elini saçlarına götürürken güldüm.

Küçük Sevgilim/ TEXTİNGWhere stories live. Discover now