Keyifli okumalar❤
Yerleri sildiğim viladayı kovasına geri koyarken telefonumdan yükselen müzik sesini bildirim sesi kesmişti. Kovayı kenara çekip çalışma masamın üzerindeki telefonumu elime aldım. Uzun süredir temizlik yapıyordum ve telefona bakamadığım için bildirimler birikmişti. Kısaca onları gözden geçirirken gördüğüm bildirim kalbimi hızlandırdı.
Umut: Deren
Elim ayağım birbirine dolaşırken panik olmuştum. Niye durup dururken mesaj atmıştı ki? Hemde sadece ismimi yazmıştı. Gerçi, hep ismimi kullanıyordu ama yine de çok streslenmiştim.
Deren: Efendim?
Hızla yazıp gönderirken anında yazıyor... çıkmıştı.
Umut: Nasılsın?
Deren: İyiyim, sen nasılsın?
Umut: Ben de iyiyim
Umut: Bugün çocuklar bize gelecek, sen de gel
Umut: Hem uzun zamandır havuçlu kekinden yemiyoruz
Umut: Olur mu?
Deren: Olur, anlaştık
Umut: Görüşürüz o zaman :)
Deren: Görüşürüz :)
Derin bir nefes alarak rahatlarken üzerimdeki yük kalkmıştı. Her şeyi öğrendikten sonra onunla her konuştuğumda inanılmaz geriliyordum..
Yaptığım temizliği boşverip koşarak aşağı indim ve mutfağa girip hızlıca havuçlu kekin harcını çırptım. Sürekli yaptığım için elim alışmıştı artık. Harcı fırına verdikten sonra tekrar odama dönüp ne giyeceğimi seçmek için dolabımın kapaklarını açtım. Havalar iyiden iyiye soğumuştu, kalın bir şeyler giyebilirdim. Açık mavi rengindeki sweatimi üzerime geçirip altına siyah taytımı giydim ve yüzümü renklendirmek için makyaj masasına oturdum. Yüzüme birkaç bir şey sürdükten sonra insana benzediğime kanaat getirip keki kontrol etmek için tekrar mutfağa indim.
Kırk dakika içinde kekin pişmesiyle hızlıca evden çıkıp Umut'lara gelmiştim bile. Elimi kaldırıp kapıyı çaldıktan birkaç saniye sonra açılmıştı.
"Hoş geldin hayatım!"
Çağla neşeyle beni karşılarken kocaman gülümsedim.
"Hoş buldum."
İçeri geçip montumu çıkardıktan sonra Çağla'ya sarılmıştım.
"Seninki mutfakta."
Kendimi geri çekip kaşlarımı çattım.
"Demesene öyle."
Sırıtarak omuz silkerken ona göz devirip mutfağa ilerleyeceğim sırada arkamdaki Umut'u görmemle sıçramıştım.
"Aa mutfakta değilmiş kız seninki, buradaymış."
Çağla'nın dediğine gözlerim kocaman açılırken Umut'un da benden bir farkı yoktu.
"Al bakalım, havuçlu kek." Zar zor gülerek elimdeki kabı Umut'un eline tutuşturup kendimi mutfağa attım.
"Bizde tam mercimek köftesi yapıyorduk."
"Alina yapıyordu demek istedin heralde, çünkü kimse yardım etmiyor!"
Alina, Çağla'nın dediği şeye çirkefçe yanıt verdikten sonra bana döndü.
