~SKY~ Chanmin

:1

Her zamanki gibi yemekten sonra kardeşlerimi gezdirmek için her zaman gittiğimiz parka gitmiştik. Kardeşlerim bu parkta oynamaya bayılırlardı. Ben ise bir bankta oturur ya müzik dinler yada gökyüzüne bakıp hayallere dalardım. Annem bir iş hanımıydı bu yüzden kardeşlerime ben bakıyordum. Babam ise ben çok küçükken ölmüştü. Ben her cumartesi pazar bu parka gelirdim. Bugünde böyle olmuştu.

Parkın yakınlarına geldiğimiz gibi elimi bırakmış parka doğru koşmuşlardı. Onların mutluluğunu gördükçe bende mutlu oluyordum. Benim tek Dünyam onlardı. Onlara herhangi bir şey olsaydı ödüm kopardı. Saç tellerine dahi zarar gelmesi beni çok korkuturdu. 

Onlar parka gidip oynamaya başladıklarında bende her zamanki yerim olan banka oturmuştum. Tapusu bende olmasa da artık burası benim yerim olmuştu. Parkın en güzel manzarası olan bank. Oturduğunuz anda evlerin arasından sahil görünürdü. Güneşte arada size merhaba derdi. Her gün oturup bu manzaraya bakarak hayaller kurardım. Geleceğim hakkında, kardeşlerimin geleceği hakkında.  Ben bir lise öğrencisiydim ve derslerimde başarılıydı. Geleceğimi şimdiden çizmem gerekirdi. Ama inanın bana ne olacağım veya ne olmak istediğim hakkında en ufak bir fikrim yoktu. Annem bana hep doktor olmamı söylerdi ama benim istediğim şey bu muydu. 

Tekrar düşüncelere dalmışken benim bankımın çaprazına daha önce hiç görmediğim biri oturmuştu. Maske takıyordu bu yüzden yüzünü göremiyordum. Elinde bir defter vardı çizim defteri olduğu çok belliydi. Kulağında ise kulaklıklar vardı. Beyaz bir gömlek ve kot pantolon giyiyordu arkasında da siyah bir sırt çantası vardı. Lise öğrencisi gibi duruyordu ama belki de daha büyüktü. Banka oturduktan sonra sağına soluna baktı daha sonra benim her gün gelip hayran kaldığım manzarayı görüp durdu. Bir kaç dakika inceledikten sonra çizim defterini alıp çizmeye başladı. Acaba nasıl çiziyordu veya şuan ne dinliyordu. 

Bunları düşünürken adama dik dik baktığımı hatırlayıp kafamı çevirdim. İnsanların nasıl hayatları olduklarını izlemeyi çok severdim. Ama fazla abartmasam iyi olacaktı. Tekrar önüme dönüp manzaraya baktım güneş tam tepedeydi. Gözlerimi kapatıp banka yaslandım. Biraz kestirmek iyi gelirdi. 

Gözlerimi geri açtığımda hava kararmaya başlamıştı. Gerçekten uyumuş muydum. Boynuma büyük bir ağrı girdiğinde anlamıştım. Burada böylece uyumuştum ve hava kararmaya başlamıştı. Annem şimdiye gelmiş olması lazımdı. Parkta kardeşlerimi bulduktan sonra ellerinden tutup parktan çıktım. Çıkmadan önce yeni gördüğüm adamın oturduğu banka baktım gitmişti. Giderdi tabi saat kim bilir kaç olmuştu. Kardeşlerimi de alıp eve gittim. Parkta yeni gördüğüm çocuğu düşünmeye başlamıştım. 

--------------

Böyle kısa bir hikaye yazmak istedim hikaye kısa olacak ama güzel olacağına inanıyorum. Chanmin fici çok yazılmadığını fark edip bir Chanmin fici yazmak istedim umarım güzeldir.