Tekrardan parka gelmiş aynı yerime oturmuştum. Manzara mı izliyor o gün olanları düşünüyordum. Yanıma bir bedenin oturmasıyla düşüncelerimden kurtuldum.
Yanıma baktığımda Chan yanıma oturmuş elinde çizim defteri vardı. Bana dönüp gülmüştü. Ona sahte bir gülüş verdikten sonra çokta umursamadan manzara mı izlemeye devam etmiştim.
-Bir şeye mi üzüldün?
Chanın sorduğu soruyla ona döndüm endişeli bakışlarla beni izliyordu. Bir süre gözlerine bakmıştım bu beni azda olsa rahatlatmıştı.
-Sana bir soru sorabilir miyim?
-Tabiki
-Birine aşıksın ve aşık olduğun kişi başkasıyla sevgili ne yapardın?
Bir süre düşünüp bana geri dönmüştü.
-Onun mutluluğunu isterdim. Her ne kadar ben acı çekeceksem de onun mutluluğu için her şeyi yapabilirdim. Belki de kolay bir şekilde unutamayabilirdim fakat zamanla aşkımı geçirmeye çalışırdım. Sonuçta o zaten mutlu olduğu birini bulmuş.
Kafa mı salladım. Şuan durumu yaşadığım kişiye ne yapmam gerektiğini sormuştum o ise bilmese de cevabını vermişti.
-Birine mi aşık oldun?
Soruduğu soruyla ona bakmıştım bir süre ardından kafa mı olumsuz anlamda sallamıştım. Kafasını tekrar manzaraya çevirmişti. Ardından resim defterini açmış önümüzdeki manzarayı çizmeye başlamıştı. O çizerken bende onu izliyordum.
Büyük bir konsantreyle resmi çiziyordu. O kadar güzel çiziyordu ki bu manzarayı, manzaranın güzelliğini bir kez daha görmüştüm.
Çizmeyi bitirdiğinde resim bir harikaydı eminim diğer çizimleride çok güzeldi
-Çok güzel çiziyorsun diğer çizimlerine de bakabilir miyim?
Bana kafasını çevirmiş utanmış bir şekilde kafasını yere indirmişti.
-Teşekkür ederim. Ama üzgünüm onları sana gösteremem
Cevabından dolayı üzülmüştüm sonuçta o kadar yakın değildik. Bana göstermek istememesi mantıklıydı. Bu biraz içimi burkmuştu. Bir an o sayfalarda uzun saçlı çocuğun resimleri olduğunu düşünmüştüm.
-Şu öğle arası yanındaki çocuk sevgilin miydi?
Bana şaşkınca bakmış ardından kahkaha atmaya başlamıştı. Neden gülüyordu gülünecek bir şey söylememiştim ki. Göz yaşlarını silip konuşmaya başlamıştı.
-Hyunjin ve ben mi AHAHAHA Hayır biz sadece arkadaşız o sevgisini böyle gösteriyor. Ama sadece arkadaşız.
Arkadaş? Sadece arkadaş? Sevgili değiller miydi?
-N-ne?
Şaşkın bakışlarla ona bakıyordum. Demek sevgili değillerdi sadece arkadaşlardı. Bu kalbimi mutlu etmişti.
-Evet sadece arkadaşız onunla sevgili olduğumuzu mu düşündün?
Başımı sallamıştım ardından bir daha kahkaha atmıştı. Salaklığımdan dolayı bende gülmeye başlamıştım. Ne kadar salaktım sevgisini böyle gösteren bir arkadaş olabilirdi tabiki de. Bense aklımda ne senaryolar kurmuştum.
-Ah özür dilerim ben sizi sevgili zannetmiştim.
Bir süre güldükten sonra durmuş birbirimize bakmaya başlamıştık. Ben gözlerine bakıyordum o ise yüzümün her noktasını inceliyordu. İçimden bir şey çek öp diyordu ama bunu yapamazdım.
Gözlerini kaçırmış ardındansa kalkmıştı.
-Ben gidiyorum görüşürüz
El sallayıp gitmişti. Bankın yanına baktığımda çizim defterini unutmuştu. Etrafa bakındım ama çoktan gitmişti.
Merakıma yenik düşüp çizim defterini açmıştım fakat kendi remimin mükemmel bir şekilde çizimini görmeyi planlamıyordum.
-----------------------------------
YOU ARE READING
~SKY~ Chanmin
Short Story!✔!Her zamanki gibi parka gitmiştim ama bugün bir değişiklik dikkatimi çekmişti.
