Karan Haznedaroğlu. 27 yıldır her istediğini elde eden, sadece adıyla bile bütün kapıları açabilecek bir adam.
Şimdi her şeyden çok istediği bir şey vardı. Onu alarak buz tutmuş kalbinin en güzel köşesine saklamak, gülümsemesiyle çıkan güneşte ısınm...
Bölüme geçmeden bir şey söylemek istiyorum. iki haftadır bazı yorumlar geliyor başkaları kendi hikayelerinin reklamını yapıyor okuyucularımın yorumlarının altında, siliyorum fakat devamı geliyor bu uyarımdan sonrada devam ederse engelleyeceğim. Hoşuma gitmiyor benim hikayemde başka bir hikayenin reklamının yapılması. Benim Bercesteyle 100 bin okuyucuya ulaştığım hesabım gitti. Kimsenin hikayesinde reklam yapmadım. Ki burada 50 bin kişiye hitap ediyorum yarısı.. Sizi seviyorum ama ailem.
Birde yeni bölüm süreleri 1 hafta değil. 15 gün. Ben yazdığımda bekletmeden atıyorum. Anlaştığımızı düşünüyorum inşallah.
Hale ve Karan'a doğru bu taraftan alalım sizi. İyi okumalar..♡
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Esen rüzgar saçlarımın arasından girerek enseme vuruyordu. Karnıma doğru kırdığım dizlerimi biraz daha kendime çektim. Kollarımın üzerinde gezinen parmaklar daha da ürpermeme sebep olurken ruhumu tatlı bir şekilde gıdıklıyordu. Kollarımı sardığım bedene daha fazla sokuldum. Vücudumun yarısı onun üstüne çıkmıştı bile diğer yarısı şezlongdaydı. Gece geç saatte eve dönmüştük. Karan birlikte kalalım istediğinde benimde tek istediğim buydu. Şimdi onun evinde bahçede ki şezlongda öylece uzanıyorduk. Hava aydınlanmak üzereydi.
Eve bile girmeden kıyafetlerimizle kendimizi direk buraya atmıştık. Elbisem şuan olduğundan daha kısa bir hâl alarak yukarıya doğru çıkmıştı. Karan'ın ceketi çoktan yeri boylamıştı. Gömleğinin yarı düğmesi açık öylece yatıyorduk. İkimizinde ayakları çıplakken ben hafiften üşümeye başlamıştım ama Karan sıcacıktı. Bu ona daha çok sokulmama sebep oluyordu. O da her seferinde belimden beni kendine doğru çekiyordu.
Geldiğimizden beri hiç konuşmasakta Karan beni ihmal etmiyor sürekli saçlarıma öpücükler bırakıyordu. Beni saran koluda sürekli üzerimde geziniyordu.
Ünal bey'in dediğine göre yaptığımız plan tutmuş. Benim üzerimdeki gözler çekilmiş merak konusu olmaktan çıkmışım. Fakat Karan böyle düşünmüyordu. Bunu dile getirmesede hissedebiliyordum. Kafasına yatmayan bir şeyler vardı en başından beri. Benimde gelmemi hem istiyor hem istemiyordu. Bu plan Ünal bey den çıkmış olsada Karan hayır dedikten sonra hiç bir güç tersini yaptıramazdı. Arada kalmıştı ve sanırım en sonunda da babasını dinlemek istedi. Aksi bir durum olsaydıda beni koruyacağından emindi. Korurdu. Gerçi hala bir şeyler olabilirmiş ilerleyen günlerde göreceğiz planın işe yarayıp yaramadığını.
Bu süreçte yine bol korumalı ve Karanlı günler beni bekliyordu. İkincisine itirazım yok gerçi.
"Şafak söküyor.." diye mırıldandım gökyüzü bakarak. Şuan birbirimize bakmıyor olsakta ikimizde gökyüzüne bakıyorduk. Gözlerimiz orada birleşiyordu. "Evet güzelim." dedi erkeksi sesiyle beni iyice kendine çekerken. "Seninle ilk kez güneşin doğuşunu izleyeceğiz birazdan." dedim içimde ki çocuksu sevinçle. "Sana daha güzel bir yerden izletmek isterdim." dedi. Benim için her zaman en güzelini yapmak istiyordu. Bu çok özel bir histi. "Seninle olsunda nerede olduğu önemli değil." dedim göğsüne bir öpücük bırakarak.
