BERCESTE

30. Ayarlar Kaçtı 🦋

Satır arası yorumlarınızı bekliyorum..♡

🦋

Ben bir kelebeğim.

Yarın öleceğim.

Kanatlarım emanetti.

Çırılçıplak gömüleceğim.

İçimdeki sesler, dışımdaki dünya
Ve gökyüzünde ben hep tek başıma
Kalbimdeki izler, yüzümde çiziklerle
Hep gökyüzünde, tek, tek başıma

Uçarım ben içimdeki aşkla
Siyah beyaz renksiz pullarımla
Beni sevmeye kanatlarımdan başla
Ama konamam, beyaz avuçlarına..

Miraz gittikten sonra kafam kazan gibi olmuştu. Doğruyu anlatmak zorundaydım. Anlattım ve bu Mirazı çıldırttı. Vurulan benmişim gibi davranıyordu. Bana bir şey olmasından korkuyordu onu anlıyordum evet ama zaten dünden beri kafam kazan gibiydi ve ona kısa kısa açıklamalar yapmam iyice delirmişti.

Açıkçası bu umrumda değildi. Bana açıklama yapılmadan birilerine açıklama yapmak zorunda kalıyordum. Oldu anasını satayım.

Evde ne kadar oyalabilirsem o kadar oyaladım. Bir şeyler yedim, ortalığı topladım, duşa girdim, televizyona baktım, sosyal medya hesaplarına girdim, magazinde Karanla çıkan haberlerimizi okudum..

Doktor Uygarın uyanmasının öğlene doğru olacağını söylemişti yani daha çok vardı. Erkenden gidipte Karanla kalmak da istemiyordum. Uygar bir uyansın geri evime gelecektim zaten.

Telefonumun melodisini duyduğumdan koltuğun üzerine uzanıp aldım. Elif görüntülü arıyordu.

Hemen cevaplayarak koltuğa yayıldım. "Elif.."

"Şuan içimden neler olmuş diye bağırmak gelsede iyi olduğunu bildiğimden ve Mirazla sert bir konuşma geçirdiğinden daha sakin kalmaya çalışıyorum." dedi.

Ah Elif'in her zamanki gibi her şeyden haberi vardı.

"Sevinirim. Çünkü bende bir açıklama dahi yapacak hâl kalmadı." dedim.

"Vurulan adam Uygar.. iyi mi o ?" dedi tereddütle.

"Uzun bir ameliyat geçirdi yaraları ağır onu bekliyorum bende doktor öğlen gibi uyanır dedi. Operasyon başarılı fakat iyileşene kadar dikkat etmesi gerekiyor." dedim.

"Sen iyi misin peki ? Bunu sağlık açısından sormuyorum bilirim ben seni gözünün önünde biri vuruldu seni korumak isterken.." diyerek devam etmedi. Sustu. İnsan ne kadar da sustuklarında takılı kalıyordu. Diyemediği kelimelerle anlaşılmak istiyordu. Ağzını açmadan biri onu tamamlasın istiyordu.

"Bilmiyorum Elif. Tabiki iyi değilim, çok üzüldüm o anlar o kadar kötüydü ki. Uygarın o hali gözümün önünden gitmiyor. Kendini feda edişi o kadar içtendi ki ve onun için çok normaldi biliyor musun. Bir yandan Karan hiç bir şey anlatmıyor." dedim sonlara doğru sinirlenmiştim.

Yaklaşık bir on dakika kadar konuştuk. Karanla aramızda ki gerginlikten de bahsetmiştim üstü kapalı.

"Fidan ! insene arkadaşının üstünden. Isırma sakın kafasını." diye bağırdı Elif birden. Bu durum gülümsemişti beni anlaşılan sınıfta ufak bir problem vardı.

"Fidancığım öyle yapmıyoruz ama özür dile hemen." dedi Elif telefonu elinde tutuyor ama başka bir yere bakıyordu. Telefondan bu seferde bir kız çocuğunun gırtlaktan gelen bağırma sesini duydum. "gebeeeer !"