A Life Without You [Completed, Published Under Ukiyoto Publishing]

15.

Stella Emery Bautista

"Eina! Gumising ka! Huwag mo naman kaming iwanan nang ganito!" Iyak na saad ng isang babae, habang sinasakop ng luha ang kaniyang mga namamagang mata at bahagyang niyuyugyog ang katawan ko.

Subalit isang bagay lamang ang ipinagtataka ko dahil ibang pangalan ang binanggit nito, hindi ako si Eina! Ako si Stella!

I wanted to scream, but I can't. Tila may kung anong bagay ang nakabara sa lalamunan ko dahilan para hindi ako makapagsalita. I slowly opened my eyes and saw their crying faces. Terrified. That's the only word I can describe them.

Maraming ibang mukha, maraming tao ang nakapaligid sa akin na kahit kailan man ay hinfi ko pa nakikita o nakakasalamuha.

Sino sila? Tanong ng isipan ko, hindi ko masagot dahil sa totoo lang ay hindi ko alam.

Naging mabigat ang bawat paghinga ko, nanlalabo ang mga paningin ko, sumasakit ang buong katawan ko. My body began shaking, nangbubutil rin ang mga pawis sa noo ko.

No! Hindi pa ako patay! Hindi!

"Eina! Gumising ka!"

Napabalikwas ako ng kama sa takot habang naghahabol ng hininga, basang-basa ako ng pawis at nanginginig ang mga kamay. Nanunuyo rin ang aking bibig sa labi na pagkapagod.

That dream, I once had that dream! Ano bang ipinaparating nito sa akin?! Bakit pakiramdam ko ang laki-laki ng connection ko sa mga taong iyon? Sino ba sila? Atsaka panaginip lang naman iyon pero, bakit napanaginipan ko na naman ito na parehang tao pa rin ang nakikita ko?

I was in someone's body, and her name is "Eina." Now, I don't know who ever that is. Nguni't may ipinaparating ito sa akin.

I shookt my head and went over my desk and grabbed some bottle of water. Binuksan ko iyon at agad sin namang sumimimsim. That was a one scary nightmare right there.

Wala lang iyon, Stella.

Pumasok ako ng banyo upang maghilamos at magsipilyo. Nang matapos ay nakapansin ako ng isang malaking pasa banda sa may braso ko, I was wearing a tank top kaya kitang-kita iyon. I sighed as I scanned every inch of my body on the mirror, I leaned on the sink and stared at myself without even blinking.

Only few more months and if that happens where I can no longer find my sister, then I'll just accept it. Na kahit kailan, hindi ko na siya makikita.

Few more months, susuko na ako sa paghahanap sa iyo, Ate Sky. Kaunti na lamang ang pag-asang namamayani sa puso ko so, please. Kahit isang rason lang, kahit isang bagay lang na makakapagpakita sa akin ng rason para hindi tumigil at itutuloy ko pa rin ang paghahanap ko sa 'yo.

You're slowly getting week, Stella. Your body is slowly giving up, you are not like this but you nees to face this. Alone.

Napapikit ako ng mariin at napahilot sa sentido ko. Right, do it alone then.

Pagkatapos na pagkatapos 'kong magbihis ay naupo akong muli sa kama, kasabay no'n ang pagkatok na tunog mula sa pintuan ng akin kwarto.

"It's open," sambit ko, at ipinikit ang mga mata.

I thought it was Ate Lilac who entered my room nguni't sa pagmulat ng mga mata ko ay laking gulat ko nang bumungad sa akin ang mukha na may halong hiya sa mukha nito. Dalawa sila nguni't nanatiling nasa bata ang paningin ko.

I did nothing but just to glance at them, Naive walk closely to me and handed me the Alstromerias bouquet of flower. I plastered a smile on my face.

"Goodmorning, Ate Ganda. You haven't visited me for awhile. . . Is there something wrong, ate?" Ani ng bata, I kneeled down my knees and messed his hair up.