A Life Without You [Completed, Published Under Ukiyoto Publishing]

06.

"Pustahan, kapag nagising 'yan for sure tatanungin tayo niyan kung anong nangyari."

"Tanga! Pusta ko pa sa 'yo pustiso ni Aling Berna, yung matanda na laging tulog katabi ng kwarto mo. Kapag nagising 'yan, tatangunin niyan kung ilang araw siyang tulog."

I slowly opened my eyes when I heard Luis and Ginger's voice arguing infront of me. Lines formed in my forehead as I saw them looking at me in a shocked face.

"Stella! Gising ka na!" Sigaw ni Ginger at niyakap ako kahit pa man nakahiga ako.

"Oh, epal Ginger. Stella! My bebewaps! You're finally awake!" Brye, on the other hand clapped her hands happily.

"Magsitahimik nga kayo, bebe ko 'yan si Stella, hindi ba babe?" Singit naman ni Luis sa kanang banda ko.

I chuckled, argh! This people is making me smile whenever I'm feeling down. But speaking of Luis and Ginger's argument earlier should I asked them? After that day I passed out at the garden, wala na akong matandaan.

Bukod kay Clight na humihingi ng tulong. Masyadong nandidilim ang paningin ko sa mga oras na 'yon kaya mas pinili ko na lamang na isara ang mga mata.

Habang naalala ko ang takot sa boses niya ay maraming katanungan ang biglang sumusulpot sa isip ko, kung bakit gano'n na lamang ang naramdaman ko nang mga araw na iyon.

"Kupal mo, Luis." Sambit ko na ikinatawa naman ni Ginger.

"Kupal ka raw o, awit sa 'yo Luis Hans Dallon." Pang-aasar ni Gunger rito.

"Wow, nahiya naman ako sa'yo! Gianna Ger Arlow!"

"Tama na nga 'yan, baka mabinat si Stella sa mga boses niyo." Singit ni Emma.

"How are you?" A familiar voice entered the scene, hangga't maaari ay ayaw ko muna siyang tignan. Pakiramdam ko ay mas nagiging kaawa-awa ako sa mga mata nito dahil sa nangyari sa akin.

"Ay taray o! Manong Clight lang malakas! Ano ka ngayon Luis?" Ginger chanted.

"Tigil-tigilan mo ako Ginger huh, 'di kami talo nitong si Stella." Natawa naman ako dahil doon. He walk beside me, hindi ko pa rin siya pinapansin at hindi rin magawang tignan nang diretso sa mata.

"I'm asking you, Stella. How are you?" That's when the time I layed my eyes on him with so much awkwardness.

"A-ah okay na ako, Clight. Salamat," wika ko at agad na inalis roon ang paningin ko.

There's something in his eyes that I can't read.

"Do you need something? Are you hungry? I'll fetch you up some foods, I'll be back after five minutes." Aniya at akmang aalis na sana nang napatigil ito nang tangkain 'kong umupo.

"H-hindi na kailangan, tatawagan ko na lang si Ate Lilac. I need you to go back to Naive," I said and forced a smile.

He just nodded and left the room, my eyes layed on Emma. Curiousity was written all over her face, could she might be still into Clight? Thing is, I don't know. And I don't want to know.

"Anong problema n'on?" Pangungusisa ni Luis.

"Hayaan niyo na, nag-aalala lang 'yon. Ikaw ba naman makita si Stella na gan'on." Sagot naman ni Emma.

"Hoy, Stella may M.U ba kayo no'n? As in misuderstanding?" Brye asked, binatukan naman siya ni Luis at agad ko rin naman na-gets iyon nang inguso niya sa tabi si Emma.

"Sira, wala lang 'yon. H'wag niyo nang isipin. Atsaka, anong malay natin? Baka nagmamalasakit lang yung tao kay Stella." Ani ni Luis.

"Yeah, and for sure may ibang gusto si Clight." Said by Emma, yeah. Oo, tama siya at marahil ay hindi ako 'yon. Clight might notice Emma's effort hindi ba?