Trídyma: The Triplets Heir and Heiresses [COMPLETED]

CHAPTER 36

HAPPY 12K FOLLOWERS SA ATIN! YEYY! SALAMAT SA INYOOOO!

Happy reading!!!

⬇️⬇️⬇️

Hera's POV

Hazielle opened her eyes. Halata pa sa mukha niyang naguguluhan siya ngayon kung nasaan siya. Inilibot niya ang tingin habang nakakunot ang noo.

"Where am I?" tanong niya.

Agad na napatayo si Dad mula sa pagkakaupo sa sofa at lumapit sa kaniya.

"How are you Hazielle? Are you alright? May masakit ba sa'yo?" sunod sunod na tanong niya.

"Dad, I'm fine. Why am I here?" nagtatakang tanong niya.

Hero stepped in. "Naabutan kitang walang malay sa sahig at punong puno ng dugo ang balikat mo. Anong ginawa sa'yo ng Vidales na yon?"

Kumunot lalo ang noo niya na para bang nag iisip. Sinubukan ko siyang basahin, but I can't! She's the best at hiding emotions that even me can't read her. She's good as Mom.

Kaming apat na lang ngayon ang natira dito. Sila Zach at ang iba, nauna nang umuwi.

"Hazielle, what happened?" tanong ni Dad.

"I don't know, Dad. Basta niya na lang sinugatan ang palad niya tapos hinawakan ako sa balikat. Hanggang doon lang ang naaalala ko."

"May maliit na sugat ka sa balikat at ang ginamit pansugat sa'yo, may kasamang pampatulog. Ba't ginawa ni Vidales sa'yo yon?" Hero asked.

Hindi sumagot si Hazielle. Looks like she doesn't wanna say anything.

Lumapit ako sa kaniya. After the incident where she and I fought, we never talked again.  Mali ko rin naman na hindi ko hinintay muna magpaliwanag si Mom. But it won't still change the fact that she killed Jasper's Mom. Naaawa lang ako kay Jasper coz he didn't had the chance to meet his Mom even just for once.

"Hazielle, you okay now?" malumanay na tanong ko.

She looked at me blankly. Kinabahan ako. Is she still mad because of what happened?

I was in the middle of over thinking when she started chuckling.

"What's funny?" kunot noong tanong ko.

"You."

"What?"

"Imagine a bitch being nervous. You should've seen your own face bitch. Mukha kang natatae na ayaw lumabas," nakangising asar niya.

Nag init ang pisngi ko at hinampas ko ang braso niya.

"Ang epal mo, witch ka talaga!"

Her face crumbled. "Ouch! My wound!"

Nanlaki ang mata ko. I just hit her arm! Yung may sugat!

"Oh my gosh! Sorry! Kasi naman ikaw eh!"

Ngumisi ulit siya. "Got 'ya!"

"Argh! You witch! Bahala ka nga riyan!" inis na saad ko bago siya tinalikuran at umupong muli sa upuan.

...

Keiji's POV (Bebe ko's side hehe. Lablab!)

Nakayuko lang ako ngayon sa harap ni Dad. Naghihintay sa mga sasabihin niya dahil ipinatawag niya ako.

Pagtapos ibuga ang usok na nagmumula sa sigarilyo niya, hinarap niya ako.

"Update abour your mission." Hindi ako nagsalita kaya napahampas siya sa lamesa niya.