-29-

411 18 2
                                    

Wattpad surprise! Another update!! I got fueled to update another chap because of the comments and reads in my latest update🥺 enjoy guys!!

DANIELLA'S POV

"So shall we your highness?" Tanong ni Sevielle kay mommy.

Hindi ko alam pero bakit naman ganon? Yung mga pangalan dito masyadong nakakabuhol ng dila, kung gusto nila g maging unique pwede namang Pacito? Dencio? Ramon? Joselito? Mga ganon. Para di nakakabuhol sa dila diba? Saan kaya nila pinupulot yang mga pangalan na yan? Sabagay ako nga rin wala pang naisip na ipapangalan sa mga anak ko e. Gusto ko unique pero di naman nakakabuhol dila.

"So how do you like me to call you Sevielle? Your name is kinda you know a tongue twister kasi--"

"Whatever you please." with pokerface. Wtf?!

Nawala ang ngiti niya nung ako na ang kausap nya. As in poker face with attitude that I don't really like!

"This way, we must hurry your highness, Mas mainam na di tayo maabutan ng takip silim dito sa gubat." He turned to my and WITH ALL SMILES, oo ngiting ngiti sya sa nanay ko-- aba't ng tingin sakin akala mo bato lang ako dito?!

"Attitude ha? Tao kaya ako kung nagkakamali ka ng tingin." I murmured.

He keeps on glaring at me!

"How's the queen El? Marami bang nakakaalam na nakabalik na ako?" My mom ask after being fascinated by the beauty of nature.

"You don't have to worry your highness, no one knows especially we keep it from the Fairy   rulers, all about your coming home again here with your accompany here. Everything was keep in secret for your safety." Halos mapigtas na ang ngiti nya pagkausap nya ang nanay ko, pero pag ako ang kausap at titignan nya akala mo Naman may utang ako sakanyang nakalimutan kong bayaran.

Sa inis ko di nalang ako nagsalita at unappreciate ang mga magagandang bahay sa paligid ko, kesa mabadtrip ako sa kupal na ito. Buntis ako at ayokong makaramdam ng mga negative vibes as ngayon dahil ayokong makalasap ng sama ng loob ang mga anak ko sa tyan ko at baka lumabas ang resulta sa mga muka nila. Ayokong balang araw masabihan silang...

'Pinaglihi ka ba ng nanay mo sa sama ng loob?'

HINDI KO HAHAYAANG MANGYARI YON PEEPS!!! Hindi ko hahayaang magaya sila sa tatay nila at sa lalaking ito. Malamang itong so Sevielle ay di sanay makakita ng mga unique na ganda. Yung mga klase mg gandang di makikita kung saan saan? Kaya siguro ganyan sya. Sa sobrang di nya alam kung paano magrereact sinusungitan nya nalang ako. Kahit naman siguro ako kung makita ko sarili ko sa unang pagkakataon ganon din magiging reaksyon ko.

This Sevielle is you know a typical type of guy, well he have a clean cut and kinda type of Jacob in Twighlight. Thick eye brows, pouty lips, pointed nose, and maybe his asset is his tantalizing blue eyes. He's a moreno too, I thought before that blue eyes don't match with the moreno guys but he prove me wrong huh?He's about 6 feet tall and more? And yeah have a lean body. I don't know but his my type before.

Halos ihagis ko sarili ko sa mga lalaking gaya nya before when I was in the dept of bars in new york. But yeah, I find him attractive but nahh. My mind and heart and even my body really still want that asshole. I silently laughed at myself, kaya nga ako pumunta dito e para makalimutan ang isa pang kupal na yon, and almost a hour I'm already thinking and comparing him to others. Wtf am I thinking?! And another reason was, he really changed some of my perspectives, Aminado naman akong di talaga ako matinong babae na matinong matagal sa isa pero whenever I think of him before and until now, he's the one I still wanted until my last breath. Siguro nga kinakarma na ko, sa lahat ng magjowang nasira ko dahil sa kadahilanang I love challenges. Sa naging kafling ko noon na di na bumalik sa kumbento ng dahil sakin, Sa mga baklang naging straight ulit ng dahil sa kaharutan ko. All of this was the fruit of my recklessness before. Bonus nalang talaga at sumaya ako ng sandali at may pa souvenir na kambal diba. Sabi nga nila always look at the brighter side.

And I should not let myself to be stress because of this new guy huh! Sino ba sya? I'm not born to please anyone noh! Having a two life in my womb make me more confident of myself. Because why not?!

"There's a chariot that waiting for us in the end of this trail, you don't have to worry because it was disguise as a merchant chariot. No one will look at it in a suspicious way." Rinig kong Sabi ng masungit na si Sevielle.

As truth as he said, in the end of the trail was chariot. Madaming bagahe sa labas nito at may mga basket ng patatas sa likuran hila hila ng mga normal na kabayo. Oo, awa ng mga dyosa, normal lang ang mga kabayong ito.

But that's not what caught my attention, it was the flying pigs! Ang lahi ni harmony ay nagkalat sa himpapawid! I can even see a cow!
Bakang nalipad?!

"Anak tara na!" Nakasakay na pala sa kalesa si mommy sa tulong ni Sevielle habang ako dito parang tangang nakanganga.

May ikawiweird pa ba ang lugar na to?!

Nung ako na ang sasakay bigla nalang tumalikod sakin ang hinayupak na Sevielle at sumakay na sa unahan na upuan kung saan nya makokontrol ang mga normal na kabayo. ANG GAGONG ITO! DI MAN AKO INALALAYAN! ALAM NYA BANG BUNTIS AKO?! kahit Naman siguro di na sabihin nakikita nya Naman siguro sa umbok ng tyan ko! Dahil ang tanga nya nalang pag pinagkamalan nya lang na busog ako sa kalagayan ng tyan ko!

Sa inis ko ay ako na mismo ang umalalay sa sarili ko sa tulong ni mommy ay nakasakay Naman ako ng di napapahamak. Makakabawi rin ako sa Sevielle na yon! Dadating din ang araw nya! At sisiguraduhin kong pagsisisihan nya ang araw na to!

THIRD PERSON POV

From the window of the chariot, the town of fairies was looking so beautiful. In the broad daylight, the flying creatures are enjoying the breeze of air. The atmosphere in this land was warm and cozy. All of the thing that can reach your eyes are almost green, they seems have glitters because it shines so gorgeously in the kiss of not so bright sunlight.

"Mom your ears!" Daniella was slightly amazed and startled when her mother's ears become pointed and slightly yellow green at the end.

Her mom just smiled.

"We have already arrive in Nerithua my princess. My home and yours too. Please heal in there okay? I love you anak."

Daniella didn't expect her mother to tell that to her but her tears become visible and unstoppable to drop in her cheeks coming from her eyes.

Her mother just replied to her reaction with a warm smile.

A caring mother smile.

That's what all she needed for now.

Lost In The Alpha's TownTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon