Lost In The Alpha's Town

10

Daniella's POV

HINDI pa ako nakakamove on sa mga pinagsasabi ni mother luna kanina. Gusto kong magtanong ng magtanong pero mukang mas madami pang nangangailangan sakanya sa baba. On going parin ang party sa baba di ko alam kung anong klaseng party yon e. Para akong nakipagparty sa mga tao sa titanic jusku. Nangungulot na ang bangs ko sa stress. Mukang VIP person ang mother luna nyo dito. Kaya naman nandito ako ngayon sa kwarto ko at pilit dina digest sa utak ko ang mga kaganapan ngayong araw.

How the hell na napadpad ako dito, Ang kaalamang ito ang tahanan ni Filtrian, ganito ba sya kayaman? omg. Mas mayaman pa ba sya saamin? Like we can build a big happy family like that? omggggggg. But wait how can I forget that he shouted at my face kanina?! Oh noes I can't really forget that scene! And I'm so pathetic to cry after him he don't deserve my precious tears duhh. So I guess di ko kaya bumuo ng pamilya kasama sya. I'm not marupok. I'm strong independent woman. And I don't need him! I really need to go home.

Determinado na kong umuwi kahit ganito ang suot ko, kipkip ko pa ang saya nito ng dalawang kamay ko pero napaupo ako ulit ng marealize akong important na mahalaga! Yeah right cause I'm Daniella, matalinong dyosa. Back to what I realize..

How do I go home? I didn't know this place and heck I don't even have anything with me. Kahit piso wala ako. I'm so hopeless.

"We are the pack of ancient Alpha werewolves of the world iha. We are the Black Alpha pack. Amd you're at our territory."

Do they really exist?! What the heck in this world. Ito na ba?! Ito na ba ang mga kababalaghang tinatago ng mundo?! Omg I kennattttt! Wala ng natitirang nerve cells sa utak ko ngayon.

Hindi ko mapigilang di mamiss sila mommy at daddy ang high conceited kong kapatid. Hanggang ngayon di ko parin maisip kung pano ako napunta dito sa lugar na to my goodness wala na ata ako sa Philippines.

Sa pagkabagot ko sa kwarto ay napatingin ako sa bintana na malaki dito. More more boredom ang ganap ko dito.

Nakakatuwang tumingin sa bintana dito kasi mas matangkad pa saken ang bintana pati bintana dito height concieted narin mygod. Parang nasa isang tore ang kwarto ko ng palasyong ito. Kitang kita ko mula rito ang matataas na pine trees. Obvious na obvious na wala na ko sa Pilipinas sa lagay ng lugar na to, Sige nga kung nasa Pilipinas ako kelan umulan ng snow sa Pilipinas ha?! Kelan nag karoon ng malawak na gubat na puno ng pine tree sa Pilipinas?!

Nag ssnow sa labas. Sa kapal ng suot kong patong patong na saya ay di ko na ito naramdaman mygod pakiramdam ko ren ay para akong suman sa bandang itaas na part ng suot ko dahil ipit na ipit yon. urgh. I really hate dresses. Pero in the other hand sobrang nakakamangha ang tanawin, Para akong nasa pinag tipeyngan ng twighlight! Havey ang view. Pang instgramable! Kaso di ko nadala ang precious Iphone ko kaya bukod sa nganga ako ay mukang matetengga ako dito hanggang sumagi sa isip nilang di na nila kailangan ng isang dyosang tulad ko dito.

Dahil di ko matiis na makita lang ang view sa bintana lumabas ako ng kwarto at nagtingin tingin, Rinig na rinig ko ang tunog ng violin at plawta sa ibaba mukang di pa rin nga natatapos ang weird na party. Nagdahan dahan akong bumaba sa isa pang hagdanan sa kaliwang dulo ng hallway para sa kusina ako lumusot kunsaan ako hinatak hatak ng isang menopousal na lalake.

Oh god why do I have to remember that?! Tsk.

Napatalon pa ako ng makalabas ako shit walang nakaramdam! I'm so fucking great! BWAHAHAHAHAHA.

Pero ang hirap mag celebrate pag ganito ang klase ng suot mo. Ang bigat lang. -.-

Pero keber na naglakad pa ako sa malawak na likod ng palasyo pero di ako lumayo. Mamaya may makasalubong akong di ko inaakalang nag eexist din pala dito yes I think of that possibilities. I'm so genius. Tumingala ako na para bang nasa isang music video MWAHAHAHAHAH.

Kung ako ang nasa music video ay sisikat ang kantang iyon agad agad.

How about pag balik ko I start to be an actress? Omg! Sa bagay baka pag kinareer ko ang pag bubusiness woman ay maestress lang ako. At ayoko non I didn't born for that!

What if I start modelling? Omg that's great!

Ng pinagsawaan ko na ang pag iinarte ay basta nalang akong sumalampak sa sahig at bumuo ng snowman na kamuka ni olaf.

Talagang more more effort ako kasi di ko mahulma ng maayos na bilog nakakafustrate! Akala ko pa easy lang gumawa nonnn? Wala pa ngang 5 minutes sa palabas sa TV e! Napasimangot ako sa nagawa kong snowman parang pinag patong patong na siopao naman to. :3

Napatingin ako ss kamay ko dahil namamanhid na iyon at namumutla sa lamig.

Waaaaahhhh my hanndss-----

Napatunganga ako ng may biglang mabilis pa sa kidlat na dumaan sa tagiliran ko. At damang dama ko ang nakatusok na mga matutulis na kuko sa leeg ko ngayon. Shit!

"Ikaw pala ang Luna, Napakaganda mo at napaka bango ng dugo mo. Di bale di naman masama kung titikim ako bago ko isakatuparan ang pag dispatsya sayo mahal na luna." Bulong nito saakin mula sa likod at damang dama ko ang hapdi ng tatlong kuko nyang bumaon sa leeg ko.

Shit! Magkano nanaman kaya ang mawawaldas ko derma para sa pagpapatanggal ng peklat nito?! At sa leeg pa talagaaa?!

Oh shit ang sakit!

"Hmm. napakabangoo---" Di pa man nya nailalapat ang dila nya sa leeg ko ay mas malala pa akong nakita.

Isang napakalaki at matingkad na itim na lobong kinalakadkad ang lalaking nasa likod ko kanina.

I cover my mouth when I saw how this big wolf tear the body of that man in the very front of my face.

Ng sa makuntento ito ay walang awa nyang hiniwalay ang ulo nito sa katawan at tinapakan ng kanyang malalaking paa ang dibdib nito na unting pwersa nalang ay mawawasak na din at umalulong ng napakalakas na sinundan ng napakaraming alulong. Wala akong nagawa kundi mapatunganga at maiyak sa aking nasaksihan.

He's howling voice is the loudest. But I know there's nothing can beat the sound of my heart pumping so hard as if it's gonna be my last breath.

A/N: Enjoyyyyy!

Lovelots💕
SwedishPixie

Vote, Comment&Sharee