Lost In The Alpha's Town

- 7 -

'Gateway'

THIRD PERSON

NAGLAKAD pa sila ng naglakad hanggang nabagot at napagod na si Daniella at sunod sunod na ang pagrereklamo.

"Anlayo na naten uyyy! wala parin yang pesteng flag nayan." Daldal nya.

Hindi na lang umimik ang binata at tinignan sya ng tinatamad na mga mata.

Habang naglalakad hinayaan ni Filtrian na si Daniella ang mamuno sa paglalakad, He knows the forest anyway. Sa kadaldalan at kaclumsyhan ni Daniella di na napansin ng binata na ang tinatahak na daan ng dalaga ay ang Crescent emblem ng kanilang pamilya na nakalatay sa mismong gitna ng kagubatan na nagsasaad ng kanilang teritoryo mula sa mga bandidong ibang lahi.

Nagaagaw na ang kulay ng kahel at pula sa ulap hudyat ng pagtatapos ng araw na iyon.

Sa paglalakad ng tuloy tuloy ni Daniella, Napatigil pa ito sa mismong gitna ng Crescent emblem na saktong nasisinagan ng ilaw ng araw at maaring pati ilaw ng buwan sa gabi.

Hindi nakikita ng mga simpleng mortal ang eblem na ito tanging mga pack sa ilalim ng pamilyang Huntley lang ang nakakakita nito sa puting kulay at pula naman para sa kaaway.
Isa sa pinakamalaki at pinakakilalang lagusan papuntang mundo ng iba't ibang lahi. Sa bawat Emblem ay ibang lahi. Ang bawat emblem na ito ay ihahatid ka sa mismong lugar ng iyong sinumpaang lahi. Ito ay ang pusod ng kagubatan.

Sa kaso ng mga lobo, Ang pamilyang Huntley ang kanilang sinumpaang lahi kaya naman ang mga lobo sa kanilang mundo ay ito ang emblem. Maliban na lamanv sa mga rogues, O ang mga lobong walang pack na kinabibilangan dahil sa kusang pagtiwalag o di naman kaya'y hinatulan ng terminasyon.

Sa gulat at pagtataka ni Filtrian hindi ito kaagad nakabawi. Sa kanyang malayong pagiisip ay biglang umilaw ang emblem hindi sa kulay na puti o kahit pula.

The Cresent Emblem of the biggest pack of pack in the world light in the first time in the color of royal blue. Kasabay ng pagkawala ng ilaw ay ang syang pagkawala ng dalaga sakanyang kinatatayuan.

Daniella's POV

HINDI ko alam kung minamalas ba ko o sadyang katangahan lang e.

Kanikanina lang pagkalambing lambingg..

What the heck nagawa ko pang kumanta ah.

"So she's here huh?" Sabi ng isang babaeng sa tingin ko'y matanda na.

Pang gurang na kasi yung boses eh sorry, Hehehe.

"The mortal Luna is here right in the front of our eyes." sabi ng isang malalim na boses.

Malalim kasi nakakatakot? parang balon ba? di ba yun yung sa the ring? okay. last ko na yon.

"We need to start the ceremony tomorrow morning. Let her sleep, Give her food when she's hungry. It's going to be a long day for the all of us tomorrow." At mas sure pa sa sure kilala ko ang boses na yan!

Crush ko yun e. Panong di ko malalaman?

Si Filtrian Baby!

Pero anong ceremony? flag ceremony? flag retreat? Ritual ceremony?

Sa sobrang kahihiyan ko di pa ko dumilat kunyari tulog pa ko pero mas ginalingan ko na ng pag arte kasi alam kong malakas yang radar ni Flitrian saken e.

Pero nakakahiya at parang gusto ko ng lamunin ako ng kamang ito sa kailalaliman at agawin si Hades kay Persephone para sa sarili kong myth story ay biglang kumulo ang tyan ko dahilan para malaman ng mga taong nasa loob ng kwarto na isa akong batang yagit na wala pang kain.

Madrama pa akong dumilat yung pagdilat palang ng mata galing sa tulog pang Oscar na agad. Heheheheh

"Ahm? Hi? hello?" unti unti akong bumangon sa kama at inayos ang malabuhol buhol kong buhok na pwede ng pagpugaran ng magagandang lahi ng ibon, oo maganda kasi maganda ko duhhh.

Ng inikot ko ang aking precious eyes sa kwarto ay di ko napigilan ang pagtulo ng laway ko. Cheneeeessss, syempre joke langgg. kadiri naman yon.

Iwwwwwyyy.

Nagsialisan sila at pinangunahan pa iyon ni Filtrian. Tinanguan nya lang ang isang babaeng nasa gilid ko. Sa edad nya natatantya kong 30 na sya, or something higher than that. But base in her morena skin and slim body matching with her waist lenght hair di ko idedeny na pinipilahan sya ng mga lalakeng manliligaw.

Pero balik tayo sa supladong lalaking yon!

Aba't?! di nya ba narinig yung iyak ng baby namin sa tyan ko?!

"Luna, Narinig ko po ang ugong ng iyong sikmura, Ano po ang nais nyong kainin para sa tanghalian?" Sabi nya saakin.

"Wait a minute!" kitang kita ko ang pagkagitla nya dahil sa unti nyang pagkatalon.

Omygod! I'm being like her in way of speaking! Ang makalumaaaa!

Okay, enough with this bullshit.

"Ano po iyon Luna?" she said with all her smile.

Parang tuwang tuwa pa syang pagsilbihan ako. Sino bang matinong tao ang matutuwa na utusan ka? Eh ako nga pag inuutusan ako ni Dad na kumuha ng tubig sapilitan pa! Magfaflashback hanggang sa paggawa nila saken ni Mom kasama na ang utang na loob ko sakanya simula pagkapanganak bago ko sya maikuha ng tubig.

"Ahm, wala. Maybe I will ask it later."
hesitate, pabebe kunyare.

Pero kasi.

"Ahm, kahit ano, basta normal na pagkain hindi naman ako picky sa pagkain e." ngumiti pa ko sakanya habang sya naman ay mabilis na kumilos papuntang pintuan.

"Just wait here Luna! Mabilis ko pong ihahanda ang pagkain!" Nagmamadali nyang sabi at maligalig na nag bow saakin bago umalis.

Good Jesus! what the heck is happening right now?!

Maya maya, pumasok ulit sya dito ng may malaking ngiti sa feslak nya. Ano to? tuwang tuwa talaga syang inuutos utusan sya sa ganda nyang yan? omygod! I kenaatttt!

"Ito na po ang inyong tanghalian. Nawa'y magustuhan ninyo ang luto ni Pestrina." Sabi nya sabay ngiti.

And who's Pestrina?

Muka namang nabasa nya ang muka ko like a beautiful fairytail book kaya naman nagsalita ulit sya, Alangan namang sumayaw sya diba? orayt. enough.

"Si Pestrina po ang kusinera ng palasyo. Masarap syang magluto. mahigit isang daang taon na syang naglilingkod sa pamilyang Huntley." nakangiti sya habang chinichismis sakin kung sino si Pestrina na iyon.

Habang ako laglag panga, laglag mata, dila at tulo laway ng nakatingin sa kanya. What effin' hell,?! One hundred years?! at higit pa?!

"Ah!"

"omygod!" nagulantang ang katawang lupa ko sa kanya haishhh!

"Paumanhin Luna kung nagulat ko man kayo. Masyado lang po akong masaya para sa pinaka batang Huntley at nahanap na nya kayo! Lalakas na pa lalo ang pack, dahil sainyong dalawa. Ako nga po pala si Tryna. Ako po ang magiging pangunahing tagapaglingkod nyo na aking lubos na ikinararangal." At nagbow pa sya mga pren.

Di ko alam kung may ilalaglag pa ba ang panga ko at hindi ko maintindihan kung bakit nandito ako ngayon at tinuturing akong prinsesa ng isang palasyo. At Omygod! May isa pa akong problema.

Muka yatang hindi kinaya ng ilong ko ang malalalim na vocabulary ni Tryna kaya ang puson ko nalang daw ang babawi, Mygod! buhay babae nga naman!

Ang weird weird na nga ng mga nangyayari tska pa ko--

"Luna?! May dugo ang kama." Obviously.

"At mukang may buwanang dalaw ho kayo." Nakatakip pa sya ng ilong.

Like? ganyan talaga ang amoy nyan! akala mo hindi sya babae! Chee!