Kryptonited ✔ (Alpha Sigma Omicron #3)

7. . .Stays in the Island

CHAPTER SEVEN

WARNING: SLIGHTLY SPG

My foot was wrapped in a clean cloth bandage. Wala ng Mr. Petrovich ang nanghihina at pawisang - pawisan sa taas ng lagnat ang nakahiga sa katre. I was the one occupying the bed.

When I looked around, I saw him near the small cabinet, well, his back was facing me and already flexing his muscles of his upper body. Wala pa rin siyang suot na damit.

Napalunok ako ng laway. My throat became dry at the scenery. Kailangan ko ng tubig o baka holy water para maibsan ang panunuyo ng aking lalamunan.

Pumihit ang binata paharap sa akin. I was taken aback. Nataranta ako sa biglaang pagharap ni Zak sa direksiyon ko. Pinikit ko ang aking mata upang magkunwaring natutulog. Hindi ako sigurado ko sa naturang plano, pero wala naman akong ibang pagpipilian. Nahihiya akong madatnan niyang naka-mata sa kanya.

Anong iisipin niya kung mahuhuli niya akong nakatingin sa kanya? Gusto ko siya? Hehe.

Wala akong narinig na yabag papalapit sa akin. I waited for several minutes, nothing came. Anong nangyari? Hindi ako nakatiis at nagmulat ako ng isang mata. And there he was, staring at me with his green orbs inches away from my face. Sa pagkabigla ko, tinakpan ko ang aking mukha.

I heard his throaty chuckle. Nanunuot sa aking balat ang paghalakhak niya. Baritono, misteryoso, gwapo. Hehe.

Then, his lips made way to my clavicle taunting me with soft kisses. Bahagya akong napasinghap sa ginawa ni Zak. Inalis ko ang nakatakip na kamay sa aking mukha. Another feeling of electricity flowed through my veins. It stirred a fire in my body, I was defenseless as the fire tried to engulf my system.

Bumuklos ako sa pagkakahiga sa katre sa mumunting halik niya at sa ibang pakiramdam, tumama pa ang noo ko sa kanyang ilong. Ang tangos kasi! Medyo masakit.

Nagkatinginan kaming dalawa. Ang lapit ng kanyang mukha. Parang maduduling ako sa lapit. He looked amused.

"You were brave last night," baritono niyang wika.

Lumunok ako nang napatingin sa gawi ng kanyang dibdib. Hindi ko na nagawang makapag-react sa pagtama ng noo ko sa kanyang ilong. I was distracted by his chest and the tattoo engraved on it.

Hinawakan niya ang mukha ko para iharap sa kanya.

"Eyes up, Zamora. I might take that stare the wrong way and you'll regret it," seryoso niyang saad.

"H-hindi..." hoarse ang boses na lumabas sa bibig ko. I really need water. "H-hindi naman..." Namula ang aking mukha sa pagtanggi ko kahit huli naman sa akto. Mas lalo akong pinamulahan nang marinig ko ang muling pagtawa ni Zak. "May m-mata kasi ako kaya ako t-tumitingin."

Napanguso ako.

"Hm, don't care."

Ginulat niya ako ng bigla niyang dampian ang nakanguso kong labi. Mabilis ang pagtibok ng puso ko. He nibbled my lip slowly, feeling the gentle touch and butterfly sensation. Soft and slow. And my body was reacting to the voltage in our position with bodies close to each other. Naalala kong wala pala akong panty. Bad, Rainbow!

Mahina ko siyang tinulak. He stopped and kissed the top of my head. "Your breakfast is ready,"

Naiwan akong nakanganga at hawak ang labi ko. Pwede bang isa pa?

Bumaba si Zak ng tree house. Wala akong ideya kung saan siya pupunta. Binalingan ko ang pagkaing inihanda niya.

It wasn't the usual lavish foods he offered on the table when we were still on the yacht, but I appreciated them more. The foods warmed my heart. Alam kong pinaghirapan niya para magawang pakainin ako habang nasa isla, since I could not provide for myself.