Chapter 41

1.7K 121 2
                                    

Back

"Kung hindi pa dumating si Leo napahamak na sana kayong lahat!"

Joey's eyes was full of terror habang hila hila ako papasok sa mansion. I wouldn't even dare to make contact with his raging stares.

Nakaabang ang lahat sa amin na tila hindi makapaniwala na natakasan ko sila. Most of the maids ay masama ang tingin sa nakasunod na si Berta at Cynthia.

"Berta, Cynthia did I not pay you well for you to disobey me? At kayong lahat bakit niyo hinayaang makalabas siya sa mansion?"

His voice thundered inside the acres walls of the mansion lahat ng guwardiya at mga kasambahay ay nakatingin sa amin. Most of the guards were also here except those intels assigned outside to make sure of our security.

Nakabalik na kami sa mansion and just like a raging lion Joey was almost near swallowing any of us now.

"It's my fault do not blame any of them not even Berta or Cynthia" mahina kong tugon sa kanya.

And the next thing ay hinila niya ulit ako papanik sa taas at iginiya sa kanyang kwarto. Para akong batang hila hila niya papasok. Nakasunod lang ang tingin sa amin ng mga kasambahay at guwardiya na halata kong takot na takot din.

The door creates a reasonating noise after Joey slam the door hardly. Maging ang tenga ko'y nasapo ko sa tunog na ginawa ng pinto.

"How many times Caleb? How many times I had told you not to go beyond the boundaries ang tigas ng ulo mo!" he said again at ngayo'y malakas na pinaghihila ang ilang gamit sa kanyang walk in closet. Mga gamit iyon na tila kanyang dadalhin.

"Alam mo ba kung ilang tao ang pinahamak mo dito? All of the people in this mansion could be killed by your reckless imprudence" he instigated again.

Hindi ko alam pero para akong mahihimatay sa mga nangyayari. I was clearly a bait. But why? I don't know how I end up being in this fucking drug industry.

One thing is sure any moment might be my last.

"Don't be so hard on any of your personel or Berta or Cynthia" saad ko.

"Of course it's you who's to blame. Dahil sa katigasan ng ulo mo pati silay dinamay mo pa!" his voice was now quite soft but on point that his manly tone might devour the entire me any moment now.

Hinigit ko ang kamay ko mula sa pagkakahawak niya. If only he had heard my queries ay hindi na sana nagkaganito pa.

"So when are you planning to tell me huh?" I said and atleast tried to equal his raging stare hindi ko man magawang tingnan siya nang diritso'y pinilit kong lakasan ang boses ko.

"Tell you what?"

"Wow Joey! All this time it is your family that is hunting me? Kailan mo balak sabihin sa akin? Is this why you are isolating me for fucking vague reasons?"

"Kapag sinabi ko ba sayo may magbabago ba? It won't change the fact that they will still hunt you. You blame your company for dealing drugs and you, you're just a mere pawn while they earn billions!" he rebutted na siyang nagpatigil sa akin.

"Kasalanan mo pa rin to! Kung sana pinabayaan mo nalang ako at kung sana ibinalik mo ako sa Manila I could have got protection from the authorities!" I lengthily said at napaupo nalang sa kama.

KAHAPON (BxB)Where stories live. Discover now