Τα χρονικά της Michelle milligan

~tredecim~

*διπλάσιο κεφάλαιο γιατί νιώθω άσχημα να το χωρίσω*

Τα αστέρια βρίσκονταν στην θέση τους όπως κάθε άλλη φορά πάνω στον απέραντο μαύρο ουρανό. Δεν απογοήτευσαν ποτέ κανέναν. Πάντα είναι στην ίδια θέση προσφέροντας γαλήνη σε όποιον αποφάσιζε να τα παρακολουθήσει ή ακόμα όταν κάποιος χρειάζεται μια ευχή καταφεύγει στα άστρα.

Με θυμάμαι να κοιτάζω το πιο φωτεινό και να φαντάζομαι την αδερφή μου να μου χαμογελάει. Είχε ωραίο χαμόγελο από αυτά που μόλις έκαναν την εμφάνισή τους σε καθησύχαζαν.

Το ροχαλητό της Merope μου απέσπασε την προσοχή θυμίζοντας μου γιατί είμαι ακόμα ξύπνια. Είχα ξεχαστεί σε πέντε λεπτά έπρεπε να βρίσκομαι στον διάδρομο που μου είπε ο Draco να τον συναντήσω.

Δεν ήθελα καθόλου να φύγω απο τον κοιτώνα μου όπου και ένιωθα ασφάλεια αλλά στην προκειμένη περίπτωση δεν είχα άλλη επιλογή.
Ο Draco είναι αρκετά εκνευριστικός όταν θέλει και δυστυχώς για εμάς θέλει συχνά.

Το δωμάτιο βρισκόταν σε απόλυτη ησυχία αν εξαιρέσεις τα επιφωνήματα εκνευρισμού που άφηνα στην αποτυχημένη προσπάθεια να βάλω την ρόμπα μου μέσα στο απόλυτο σκοτάδι "τι κάνεις;" άκουσα μια γνώριμη φωνή

"Τίποτα Irma απλά βλέπεις ένα όνειρο κοιμήσου" εκείνη συνοφρυώθηκε και με κοίταξε "είμαι αρκετή ώρα ξύπνια για να ξέρω ότι αυτό δεν είναι όνειρο και ότι εσύ πας να βγεις απο το δωμάτιο την νύχτα"
"Είσαι;" ρώτησα απελπισμένη

"Δυστυχώς για εσένα ναι" είπε ενώ ανασηκώθηκε απο το κρεβάτι της. Με κοίταξε με το συνηθισμένο βλέμμα της που με παρότρυνε να της εξηγήσω που παω "λοιπόν;" ρώτησε όλο περιέργεια. Συνήθως με έπειθε να της πω τι συμβαίνει αλλά όχι αυτή την φορά δεν ήθελα να συμβεί κάτι και να μπλέξει και εκείνη.

Αναστέναξα "δεν είναι κάτι σημαντικό αλήθεια...απλά για κάποιο λόγο πρέπει να βγω έξω, σε λίγο θα είμαι πίσω, απλός κοιμήσου"
"θα έρθω μαζί σου"
"εε όχι;" είπα όσο πιο αυστηρά
μπορούσα.

"Γιατί όχι;"

"Γιατί έτσι"

"Ναι με έπεισες τώρα"

"Δεν χρειάζεται να σε πείσω για κάτι...αυτο θέλω να το κάνω μόνη μου" είπα καθώς έδενα τα κορδόνια μου "Ωραία μπορώ να κάνω κάτι από εδώ; να φτιάξω μια στοίβα με μαξιλάρια στο κρεβάτι σου για να νομίζουν ότι κοιμάσαι ή αν έρθουν για κάποιο έλεγχο να πω ότι δεν νιώθεις καλά, όπως και να έχει θέλω να βοηθήσω"