Chapter 16: Whisper (🔞)

1.3K 30 26
                                    

*This chapter contains mature (🔞) scenes. Please read at your own risk.*

"I was wondering, would you like to come with me?" kung kanina'y nanlaki na ang mga mata ko, mas nanlaki pa sila ngayon dahil sa biglaang alok niya. Ha ano raw?

Hindi ako sumagot for a few seconds at napakurap-kurap pa, waiting for him to say na nagbibiro lang siya, waiting for a "joke" or "char" pero wala akong nakuhang kahit ano.

"U-uy gago seryoso ka ba?" tumango siya at lumapit sa akin saka ipinakita nang ayos ung ticket.

"Gagi eh ba't ako? Si mama mo? Or?"

"Mom doesn't really enjoy flying on a plane, tsaka she won't go unless kasama si papa, eh busy rin si papa so no hopes talaga." muli ko namang ibinalik ang tingin ko sa papel at hindi pa rin makapaniwalang tumingin dito. Shete sandali ano raw? Isasama raw ako sa Korea?

"U-uhm... How about jowa? Haha?" muli ay napakamot siya sa ulo at maliit na ngumiti.

"Kung sana nga may jowa... I mean, only if you want to ha? Di naman kita pinipilit. I just don't have anyone na maaaya, kasi sina Mike lang naman ung tropa ko, and may sariling ticket naman sila. Sayang ung ticket so why not invite you diba?" tumango naman ako at saka binasa ang mga nakasulat doon sa papel bago ibalik ang tingin kay Bright.

"B-Bright... I'm not sure eh..." nakita kong medyo bumagsak ang balikat niya pero agad din naman siyang ngumiti saka tumango.

"It's okay..." hay pucha bahala na nga.

"W-wait!" tumingin naman siya sakin at napatigil sa pagkuha nung papel kaya pumikit ako at huminga nang malalim. Batman bahala ka na ah?

"Okay sige na nga." mahinang saad ko at nakita ko kung paanong manlaki ang mga mata niya at agad na sumilay ang isang malaking ngiti sa kanyang labi at mahina pang natawa.

"Wait, sure ka ah? Di ka napipilitan lang?" ngumiti ako at tumango.

"Opo." ngumiti siya nang pagkalaki-laki at nagulat ako nang bigla siyang yumakap sa akin dahilan para mapasandal ako sa pinto.

"Thank you Win, salamat." napakagat ako sa labi ko at magsisinungaling ako kung sasabihin kong hind ako naapektuhan nang dahil sa kilos niya, kaya naman dahan-dahan ko nalang din siyang niyakap pabalik.

Nahigit ang hininga ko nang naramdaman ko ang mainit niyang hininga sa may bandang tenga at leeg ko kaya naman napasandal ako lalo sa pinto, my hands moving from his waist to hold on to his arms at dahil nga naka-sleeveless siya, ramdam na ramdam ko ang katigasan ng mga braso niya sa palad ko.

"Thank you." his lips found their way towards mine at mas napahigpit ang kapit ko sa kanya nang magsimula siyang halikan ako. Tangina ito na naman tayo.

-

"Bright, ilang a-araw nga?" medyo hirap at ubos-hininga kong tanong dahil pano ba naman ako makapagtatanong nang maayos kung nandito si Bright ngayon sa harap ko, nakaupo at pinauulanan ng mga halik ang leeg ko.

"Hmm?"

"Ilang araw k-kako tayo d-doon?" napakapit ako sa likod ng ulo niya at hindi ko alam kung gusto ko ba siyang palayuin, o mas ilapit pa sa akin.

"Five. I think." and his lips found mine again, immediately inserting his tongue kaya naman lasang-lasa ko na ngayon ang alak mula sa kanyang bibig.

Paano kasi, nung umuwi na kanina ung iba niyang kabanda, pati na rin si Love, sabi niya'y maiwan daw muna kami, at nagpadala pa siya ng alak at pagkain, reasoning me with this is my dressing room, walang ibang papasok dito.

Let Me Love YouOù les histoires vivent. Découvrez maintenant