The Deceived Ones

Chapter 14

Jhedrick's POV

Rynna!

My mind kept shouting her name as we ran up towards the second floor. Hindi namin alam ang gagawin namin. Ni hindi ko nga napansin na pumasok kami sa isang classroom. Isinara namin ang pinto at nilagyan ng baracade.

"Is... Everyone... Alright?" Hinihingal na tanong ni Joash.

"Y-yeah" napaupo kaming lahat sa maduming sahig dahil sa pagod.

"Rynna" nilingon ko si Gina at nakita ko ang pagpatak ng luha niya.

"Hey, stop crying. Magiging okay lang siya. You're underestimating your cousin Gina" pag aalo sa kaniya ni Janna.

"Alam kong kaya niya pero tao parin siya. Remember? Wala siyang tulog dahil binantayan niya tayo magdamag tapos makikipag laban siya doon sa guy? Wala siyang laban dahil bukod sa walang tulog ay wala siyang pahinga!" Napabuntong hininga ako. She's right. Simula nung may nanloob samin ay hindi siya natulog para lang masiguro ang kaligtasan namin.

"I feel so useless" sinipa ni Veiko ang upuan na nasa tabi niya. Same, Veiko, same. "Kalalaki nating tao pero inasa natin sa isang babae lahat ng bagay na tayo dapat na mga lalaki ang gumagawa. Sakit sa ego non"

"Asshole" bulong ni Keziah nang nakangiti. Well, atleast medyo gumaan ang atmosphere.

"Paano natin malalaman kung pwede na tayong lumabas?" Tanong ni Anne habang umiinom ng tubig.

"I don't—" napatigil si Kira sa pagsasalita nang makarinig kami ng mga yabag.

"Shhh" sinenyasan ni Clyde ang mga babae na pumunta sa isang sulok na sinunod naman nila agad. "We have to protect the girls" nagsipaglapitan kaming mga lalaki sa kaniya.

We held our breaths when the footsteps became louder. My hands were cold and my heart is beating fast. Huminto ang mga yabag sa mismong tapat ng pinto kung saan kami nakatayo. Ilang saglit pa ay biglang pumihit ang door knob pero since na may baracade kaming inilagay ay—

"Would you please open this goddamn door?" Nanlaki ang mga mata ko nang marinig ko ang pamilyar na boses. Tumalima sila Larry at Beckett at dali daling inalis ang baracade. Nang maalis na nila ito ay pumasok ang isang babae na walang galos at pawis. "What are you looking at?" Agad kaming napaiwas ng tingin.

Lumapit si Rynna sa mga kasamahan naming babae at niyakap si Gina na umiiyak ulit.

"Thank God you're safe!" Gina exclaimed. Me and the boys exchanged looks. Bakit walang kagalos galos si Rynna? I mean, hindi naman sa gusto ko siyang masugatan pero iyong lalaki kanina...

"What happened back there? Hindi naman sa gusto kong masaktan ka pero bakit maayos parin ang itsura mo? Diba kapag may nakalaban ka either may sugat ka or pinagpapawisan ka. But from the looks of it, you're perfectly fine. No sweat, no wounds which can be suspicious" Miya said. Mukhang hindi pala kami ang nakapansin.

Rynna, who sighed, got out of the room. Moments later she came with something tall. My eyes or should I say our eyes widen at the thing she was carrying.

"A fucking robot?!" Giovanni hissed.

"Yes, a fucking robot. Ito iyong nakita natin kanina sa baba. Though I don't see the purpose of this thing. I mean, sa labas ng school palang ay mahihirapan na ang kung sino sa pagpasok kaya bakit naman sila maglalagay nito?"

"To scare people who successfully crossed the lawn without passing out" bulong ni Cyril.

"Come to think of it, wala ito nong pumunta kami dito. I'm guessing kakalagay lang nila nito dito. But the question is... How? Paano nila naipuslit ito nang hindi ko napapansin? Unless..."