Çocukmuşum, asla da büyümeyecekmişim; evet ikiniz de yüzüme vurduğunuz için artık ben de ne bok olduğumu biliyordum. İstemediğim olduğunda bencil davranıyormuşum; hep aynı muhabbet... Oysa ne kadar özür dilemişti bunları bana önceki söyleyişinde. Be...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
•Selena Gomez - Feel me• •Always Never - Hopeless•
•••
"Dökül!"
Neyi?
Burcu abla Okan'ın kapattığı kapıya dönmeden başparmağıyla işaret ederek gözlerini iyice açtı. Bu haliyle gerçekten komik görünüyordu ama sor bakalım gülecek göt var mıydı bende.
"Daha düne kadar karşı karşıya gelemediğin çocukla odanda," Ellerini abartıyla kaldırırken gözlerini kocaman açtı,
"Ah pardon, beş metrekarelik 'banyonda' ne yaptığını anlatabilirsin mesela."
Of! Ama dedim ben yarmaya dur, diye. Ya beni dinlemeseydi ya onun aklına uysaydım da daha beter bir halde yakalansaydık...
"Ama Burcu abla! Neden tuhaf tuhaf imalarda bulunuyorsun! Sadece Onur'la tartıştılar aşağıda ve bende sakinleşsin diye..."
"Sakinleşsin diye odanda mı sıkıştırdın." Dediğinde gözlerimi kocaman açmakla kaşlarımı çatmak arasında sıkıştığım için suratım tuhaf bir şekle girdi.
"Burcu abla!"
"Ne! Abin, amcan, odana girip seni arayacak bilumum herkes evdeyken cesaretine hayran kaldım doğrusu. Dur şöyle oturayım da bana da anlat bu işin sırrını," dedi ve gerçekten yatağıma oturdu salınarak.
"Sen bu sabah doğurdun biliyorsun değil mi? İçinden bir insan çıkardın! Nasıl bu kadar dinç olabiliyorsun?"
Ben Burcu ablanın ilgisini başka yöne çekmek için uğraşırken omuz silkerek bir eliyle yataktan destek aldı ve bir bacağını diğerinin üstüne atarak benden tarafa döndü.
"Tanem bayıldı az önce," O an, odaya girdiğinde kurduğu ama benim korkudan çınlayan kulaklarımın duymadığı cümleyi algıladığım an ileri bir adım attım panikle.
"Ne! Neden! Şimdi nasıl!"
Kesin Onur bir şey söylemişti! Cihan'ın sözünü dinleyip salondan çıkmasaydım onun üzerine gitmesine engel olabilirdim ama ben az önce zevkten gözü dönmüş bir halde Okan'la uğraşmakla meşguldüm.
Vicdanım utanır mıydı bilmem?
Ben kapıya yöneldiğim an ilk adımımda Burcu abla elini kaldırarak beni durdurdu.
"Sana gelmeden baktım, Cihan yanında, biraz yalnız kalsınlar diye, girmedim odaya." Dedi ve yüzünde kurnaz bir gülümsemeyle beni baştan aşağı süzdü.
"Gerçi bu saatten sonra da her odaya giremeyecekmişim gibi duruyor," dediğinde bu evdeki özel alanlara en saygılı kişiye baktım inanamayarak.
Onun laf sokmasına karşılık, "Beni yatağımda basmış gibi konuşmayı keser misin!" Diye parladım.
Gözleri, içinde avuç avuç sim varmış gibi parlıyor, dolgun ve soluk dudakları sürekli kıvrılıyordu.
